Szlifierki

Najważniejsze parametry wszystkich typów szlifierek

• powierzchnia szlifująca czyli średnica tarczy lub wielość stopy - zależy od niej wydajność pracy. Im jest większa, tym szybciej oszlifuje się dużą powierzchnię,

   

• liczba oscylacji - oznacza ilość wychyleń, jakie tarcza wykonuje w ciągu minuty. Im więcej, tym szlifowanie dokładniejsze,

   

• mimośrodowość - czyli wielkość wychylenia tarczy w stosunku do własnej osi, podawana jest w milimetrach. Im większa, tym efektywniejsze szlifowanie,

   

• do szlifowania kamienia na mokro i polerowania wykorzystuje się szlifierki wolnoobrotowe 1500 - 3000 obr/min.

Zabezpieczenia

• Przy nadmiernym obciążeniu szlifierka może się zatrzymać, co grozi uszkodzeniem silnika. Dlatego w niektórych modelach montowane są wyłączniki przeciążeniowe, wyłączające maszynę, gdy wystąpi nadmierne obciążenie i wzrośnie temperatura silnika.

   

• Układy tzw. miękkiego startu, łagodnie zwiększają obroty silnika i zabezpieczają przed silnym szarpnięciem podczas rozruchu.

   

• Podczas rozruchu może też zadziałać bezpiecznik nadprądowy.

   

• Brak blokady wyłącznika w pozycji „włączony”, powoduje natychmiastowe odłączenie zasilania, jeśli szlifierka zostanie wyrwana z ręki.

   

• Silniki szlifierek mogą być wyposażone w samowyłączające szczotki węglowe, która zapobiegają możliwości uszkodzenia silnika, kiedy się zużyją.

   

• Droższe szlifierki mają też system antywibracyjny poprawiający komfort pracy.

   

• Niektóre mają mechanizm, dzięki któremu tarcza szlifierska nie zwalnia podczas dociśnięcia do ciętego materiału.

Szlifierki kątowe budową przypominają trochę wiertarki. Z tym że zamiast wiertła do obrotowego wrzeciona mocowana jest tarcza tnąca, tarcza ścierna lub metalowa szczotka ścierająca. Służą głównie do przecinania i szlifowania metalu i innych twardych materiałów. Nie jest to jednak urządzenie do szlifowania precyzyjnego.

 

Najczęściej wykorzystuje się je do przecinania blachy, prętów zbrojeniowych i kształtowników stalowych, do cięcia betonowych i ceramicznych elementów o niedużej grubości oraz do zeszlifowywania spawów z metalowych powierzchni. Wraz ze wzrostem średnicy tarczy potrzebna jest coraz większa moc silnika, do pokonania oporów pracy.

 

tarcza	moc
115 mm	600 W
125 mm	800 W
180-230 mm	2000-2300 W

 

Szlifierki oscylacyjne nadają się do szlifowania powierzchni płaskich oraz do zgrubnego szlifowania powierzchni delikatnie zaokrąglonych. Prostokątna stopa umożliwia też dotarcie do narożników. Materiał ścierny przyczepiany jest do prostokątnej stopy. Najnowsze modele wykorzystują w tym celu rzepy, które ponoć nawet po 1000-krotnym użyciu będą mocno przytrzymywały warstwę ścierającą. Im większa stopa, tym mniej czasu potrzeba na oszlifowanie dużej powierzchni. Liczba oscylacji na minutę (drgania, falowanie, wahanie się, ruch wahadłowy) ma wpływ na dokładność szlifowania.

 

Szlifierki typu „Delta” Gdy stopa kształtem przypomina trójkąt czy żelazko, mamy do czynienia ze szlifierką oscylacyjną typu „delta”. Nazwa pochodzi od kształtu greckiej litery delta. Doskonale sprawdzają się podczas szlifowania miejsc trudno dostępnych, narożników, kątów.

 

Do szlifierek typu „delta” dodatkiem mogą być tak zwane stopy języczkowe umożliwiające szlifowanie elementów wklęsłych lub wypukłych. Można dokupić też stopy mające kształt szpachli. To urządzenie pomocne przy zdzieraniu starych tapet lub wykładzin. Ze względu na nieduże rozmiary stopy zalecane są do szlifowania niedużych powierzchni.

 

Szlifierki taśmowe różnią się między sobą szerokością szlifu. Ze względu na swoją dużą wydajność są przeznaczone do obróbki większych powierzchni płaskich i czołowych. Usuwają warstwy lakieru i farby z powierzchni drewnianych, gwarantują też dokładne oczyszczenie zniszczonych na powietrzu drewnianych ławek czy drzwi. Szeroko i wąskotaśmowe, przeznaczone są do zgrubnego szlifowania dużych powierzchni płaskich.

 

Im większa taśma, tym szybsze szlifowanie, ale mniejsza precyzja. Im szybszy przesuw taśmy, tym większa wydajność. Do ich głównych urządzeń ochronnych należą osłony kół taśmowych i ssawy do odprowadzania pyłu. Są szybsze od mimośrodowych. Aby szlifować delikatniej, trzeba je uzbroić w specjalną ramkę. Korzystając ze statywu, można zamienić szlifierkę taśmową w urządzenie stacjonarne.

 

Szlifierki mimośrodowe Mimośrodowość - czyli wielkość wychylenia tarczy w stosunku do własnej osi, im większa, tym efektywniejsze szlifowanie Nadają się do zdzierania warstw farby, lakieru i powierzchni szpachlowanych, do obróbki powierzchniowej drewna. Dzięki mocowaniu na rzep talerz szlifierski można łatwo zdemontować, zakładając w jego miejsce nowy.

 

Do szlifowania krawędzi użytkownik ma do dyspozycji miękkie talerze szlifierskie. Talerze średniotwarde i twarde szybko usuwają stare powłoki z powierzchni płaskich. Po zmianie tarczy szlifierki mimośrodowe zamieniają się w polerkę.

 

 

Artykuł pochodzi z miesięcznika Młody Technik