Orynnowania nie montuje się na domach krytych trzciną. Można też z nich zrezygnować w budynkach z wysuniętym okapem. W większości domów niezbędny jest jednak system orynnowania, który chroni ściany i cokoły przed zachlapaniem wodą spływającą z dachu. Spływającą zeń wodę trzeba też odprowadzać od fundamentów, aby nie zagroziła budynkowi. System orynnowania...
Orynnowania nie montuje się na domach krytych trzciną. Można też z nich zrezygnować w budynkach z wysuniętym okapem. W większości domów niezbędny jest jednak system orynnowania, który chroni ściany i cokoły przed zachlapaniem wodą spływającą z dachu. Spływającą zeń wodę trzeba też odprowadzać od fundamentów, aby nie zagroziła budynkowi. System orynnowania
Składa się z odcinków poziomych – rynien i pionowych rur spustowych. Do ich łączenia stosuje się kolanka, a do mocowania – uchwyty: rynajzy i obejmy.
W ofercie niektórych producentów są również uchwyty, za pomocą których można mocować rynny do ściany zamiast do dachu. Jeśli dom jest utrzymany w dawnym stylu i ma wiele detali z kutego żelaza, do metalowych rynien można dokupić rynhaki ozdobne, stylizowane na dawne wyroby rzemieślnicze.
W narożach ścian w orynnowaniu stosuje się narożniki rynien, a w miejscach odpływu – wloty rur spustowych , zwane sztucerami oraz trójniki, które stosuje się do podłączania dwóch odpływów z rynien – np. z fragmentu dachu i z lukarny – do jednej rury spustowej. Na końcach rynien montuje się zaślepki, aby woda nie wylewała się na ściany. Zamiast rur spustowych niekiedy stosuje się również łańcuchy lub ozdobne rzygacze.
Asortyment ten uzupełniają siatki ochronne zapobiegające wpadaniu do rynien liści oraz tzw. rewizje i wyloty rur spustowych przystosowane do różnych sposobów odprowadzania wody deszczowej. Im bardziej skomplikowany jest dach, im więcej ma lukarn i wklęsłych załamań, tym więcej elementów musi zawierać system orynnowania. Aby zagwarantować szczelność połączeń i ułatwić montaż, producenci oferują kompletne systemy orynnowania, zawierające wszystkie niezbędne elementy, które dzięki temu są jednolite pod względem wzoru i kolorystyki.
Montaż
Orynnowanie montuje się najczęściej równocześnie z układaniem pokrycia dachowego – po wykonaniu tzw. obróbek blacharskich przy krawędzi dachu (okapie). Na dachach o prostej konstrukcji ogranicza się to do umocowania tzw. pasów nadrynnowych, zapobiegających podciekaniu wody pod pokrycie.
Rynny mocuje się najczęściej do dachu rynajzami wykonanymi ze stali lub z PVC i dobranymi do kształtu i wielkości rynien. Uchwyty rynien przytwierdza się do desek czołowych okapu, łat albo do krokwi dachowych. Są też i takie, które podczepia się bezpośrednio do pokrycia dachowego. Rynny muszą mieć lekki spadek w kierunku rur spustowych. Odcinki rynien łączy się na wcisk lub na zatrzask, a dodatkowo stosuje się uszczelki gumowe. Rynny ocynkowane kształtowane w tradycyjny sposób łączy się przez lutowanie. Są także rynny pasujące do określonego systemu rynnowego i wtedy mogą być łączone na pasujące do nich złączki zaciskowe.
Rury spustowe łączy się wciskając węższy koniec górnego odcinka w kielich dolnego, a do ścian mocuje obejmami o kształcie i średnicy dobranej do kształtu rur. Długość wspornika reguluje odległość od ściany, w jakiej przebiega rura spustowa. Dostępne są również specjalne uchwyty, które w przeciwieństwie do obejm chowane są między rurą a ścianą i nie są dzięki temu widoczne. Rurę (idącą tuż przy ścianie domu) łączy się z rynnami (oddalonymi od budynku o szerokość okapu) za pomocą kolanek. Gdy odległość jest duża, kolanka łączy się odcinkami rur.
