Wygodny natrysk zamiast wanny, wisząca miska w.c. zamiast stojącej, umywalka z nowoczesną baterią termostatyczną wpuszczona w szeroki blat, a do tego nowe okładziny na ścianach i podłodze – taka modernizacja może sprawić, że niewygodna i nieładna łazienka stanie się miejscem, gdzie przyjemnie zaczynać i kończyć dzień. Modernizacja łazienki jest przedsięwzięciem trudnym, a...
Wygodny natrysk zamiast wanny, wisząca miska w.c. zamiast stojącej, umywalka z nowoczesną baterią termostatyczną wpuszczona w szeroki blat, a do tego nowe okładziny na ścianach i podłodze – taka modernizacja może sprawić, że niewygodna i nieładna łazienka stanie się miejscem, gdzie przyjemnie zaczynać i kończyć dzień.
Modernizacja łazienki jest przedsięwzięciem trudnym, a że oznacza często wymianę zarówno instalacji i wyposażenia, jak i płytek, jest to też spory wydatek.
Instalacje
Każdą, nawet najmniejszą łazienkę można uczynić wygodną i bezpieczną, jeśli się dobrze dobierze i rozmieści urządzenia sanitarne, grzejniki, gniazda elektryczne, oświetlenie i odpowiednio rozwiąże wentylację.
Jeśli zamierzamy zmienić modele i rozmiary przyborów sanitarnych (umywalka, w.c., bidet, wanna, brodzik), być może trzeba będzie też zmienić sposób doprowadzenia do nich rur wody zimnej i ciepłej, podłączenia do kanalizacji, a nawet system ogrzewania łazienki. Trzeba przy tym przestrzegać ogólnych zasad prowadzenia instalacji z uwzględnieniem istniejących elementów budynku, to znaczy pamiętać, że:
w ściankach działowych, których grubość jest mniejsza niż 12 cm, nie da się schować grubych rur kanalizacyjnych,
na ścianach z lekkich materiałów (szkielet pokryty płytą gipsowo-kartonową lub bloczki z betonu komórkowego) nie da się zamocować ciężkich urządzeń bez specjalnych wzmocnień,
miskę ustępową, niezależnie od sposobu jej zamocowania (wisząca czy stojąca) umieszcza się zawsze w pobliżu pionu kanalizacyjnego, aby nie było problemów z zachowaniem wymaganego spadku z nisko umieszczonego odpływu,
każdy pion kanalizacyjny wymaga odpowietrzenia przez wyprowadzenie rury ponad dach lub zastosowanie zaworu napowietrzającego.
Zanim przystąpi się do wymiany instalacji, warto kupić wannę, sedes, brodzik i umywalkę, aby można było je wstępnie zamontować i wyeliminować ewentualne problemy z ich montażem w już wykończonej łazience. Jeśli układ urządzeń sanitarnych zbliżony będzie do tego przed modernizacją, można instalacje te poprowadzić tą samą drogą, usuwając stare rury. Jeśli rozmieszczenie urządzeń będzie zmieniane, być może wygodniej będzie poprowadzić instalacje w tzw. ściance instalacyjnej, która nie tylko osłania rury, ale umożliwia też zamontowanie wiszącej miski ustępowej czy bidetu.
Kanalizacja
Jeśli domowa instalacja kanalizacyjna była wykonana z rur żeliwnych, na pewno trzeba ją będzie wymienić. Instalacji z PVC nie ma co prawda powodu wymieniać – jeśli oczywiście nie są uszkodzone – ale najczęściej również wymienia się je na nowe, gdyż ich dotychczasowy przebieg uniemożliwia często podłączenie nowych przyborów sanitarnych.
Przebieg rur kanalizacyjnych. Ustala się go w pierwszej kolejności, bo ze względu na ich dużą średnicę (50 mm, 75 mm lub 110 mm) oraz konieczność zachowania spadku w kierunku odpływu minimum 2%, przysporzy on najwięcej problemów. Wyjścia syfonowe od różnych przyborów mogą mieć średnicę 32-50 mm, ale dalszy odcinek instalacji kanalizacyjnej powinien być zmontowany z rur o średnicy co najmniej 50 mm. Szczelność zmontowanej instalacji trudno sprawdzić, dlatego montaż powinien być prowadzony szczególnie starannie. Rozmieszczenie rur decyduje o tym, czy uda się schować je w podłodze, ścianie lub też czy konieczny będzie ekran maskujący albo ścianka instalacyjna.
Gdy instalacja jest oddalona od pionu lub zamierzamy zamontować wiszącą miskę ustępową, konieczne będzie postawienie ścianki instalacyjnej. Jest to wygodne rozwiązanie umożliwiające bezproblemowe przeprowadzenie wszystkich instalacji w łazience. W istniejącej ściance działowej montuje się ruszt z profili stalowych oraz stelaże do zawieszenia miski ustępowej i umywalek. Po zamontowaniu instalacji ściankę obudowuje się wodoodpornymi płytami gipsowo-kartonowymi i układa glazurę. Ścianka nie musi sięgać sufitu – najczęściej kończy się na wysokości 1-1,2 m od podłogi, a utworzona w ten sposób półka służy do ustawienia różnych drobiazgów.
Innym rozwiązaniem jest umieszczenie rur w kanale instalacyjnym tworzącym stopień o wysokości 20-30 cm wzdłuż ścian.
Podejścia kanalizacyjne. Podejścia pod umywalki należy umieścić w ścianie z wylotem na wysokości około 50 cm od podłogi. Do stojącej miski ustępowej i takiego samego bidetu wylot rury umieszcza się na wysokości około 15 cm. Pod brodzikiem i wanną wylot rury kanalizacyjnej należy ustalić wstępnie po prowizorycznym zamontowaniu syfonu i wyznaczeniu miejsca zlokalizowania odpływu z tych przyborów.
