Wybór pokrycia
generuje największe koszty
budowy dachu, ale warto
również pamiętać, że od tego,
czym chcemy pokryć dach, zależy jego
konstrukcja oraz sposób
wstępnego krycia.
Warto dobrze
dobrać system rynnowy,
aby skutecznie odprowadzał
wodę z dachu.
Jak kupować dachówki?
(fot. Röben)
Elementy pokrycia kupuje się na sztuki i dlatego producenci często podają
liczbę dachówek potrzebnych do ułożenia jednego metra kwadratowego.
Trzeba jednak pamiętać, że dachówki układa się w rzędach poziomych,
a kolejne rzędy – z odpowiednim zakładem, zależnym od kąta nachylenia
dachu. Na dachach o mniejszym nachyleniu zakład powinien być szerszy,
a wtedy może się okazać, że ostateczna liczba dachówek na metrze kwadratowym
gotowego dachu będzie inna niż podaje producent. Szerokość połaci
dachowej powinna być wielokrotnością szerokości ułożonej dachówki,
tak by dachówek nie trzeba było przycinać.
Jakie poszycie
stosuje się pod dachówki?
Dachówki mocuje się na łatach przybitych do kontrłat. Poszyciem dachu
może być folia dachowa lub pełne deskowanie z papą. Przekrój łat zależy od
obciążenia i odległości między krokwiami: zwykle są to przekroje 40×50 lub
50×60 mm. Łaty powinno się montować w odstępach zalecanych przez producenta
dachówek i dostosowanych do kąta nachylenia połaci dachowej –
pod większość dachówek jest to 30–35 cm.
Zamiast łaty okapowej lepiej przybić deskę, wtedy pierwszy rząd dachówek
będzie oparty na większej powierzchni. Zmniejszy to ryzyko ich uszkodzenia
pod ciężarem gromadzącego się śniegu oraz umożliwi pewniejsze
zamocowanie pasa nadrynnowego. Deska okapowa powinna być o 2–3 cm
wyższa od pozostałych łat, aby zmniejszyła kąt nachylenia okapu, co będzie
wyhamowywać strugi wody spływającej do rynny.
Dachówki ceramiczne i cementowe powinny być układane na dachach
o kącie nachylenia nie mniejszym niż 25–30°. Czasem trzeba ułożyć je na
fragmencie dachu o mniejszym nachyleniu, na przykład na lukarnie. Pod
takie fragmenty trzeba ułożyć pełne deskowanie pokryte papą, a do nich
przybić ruszt z kontrłat i łat.
Dachówki ceramiczne czy cementowe?
Dachówki wytwarza się z odpowiednio przygotowanej i wypalonej gliny
lub z cementu. Dostępne są w ogromnej liczbie, kształtów, kolorów i sposobów
wykończenia powierzchni. Dzięki temu ich właściwości oraz ceny są
różne, ale ogólnie nie należą do pokryć drogich. Dachówki mają niewielkie
wymiary (szerokość 15–25 cm i długość 25–40 cm), a ciężar pojedynczego
elementu wynosi 1,4–3,8 kg, przez to są bardzo poręczne i można je układać
nawet na skomplikowanych, wielopołaciowych dachach (niewielka ilość
odpadów), a nawet łagodnych krzywiznach np. „wolich oczkach”. Poza tym
zawsze wyglądają bardzo efektownie i naturalnie (nawet te cementowe).
Wyjątkowej mrozoodporności (wytrzymują nawet do 150 cykli zamrażania
i rozmrażania w ustalonych warunkach) i minimalnej nasiąkliwości (zwykle
poniżej 2%) zawdzięczają bardzo dużą odporność na niekorzystne warunki
atmosferyczne. Na dodatek tłumią hałas są odporne na promieniowanie UV
i uszkodzenia mechaniczne. Mankamentem pokrycia z dachówek jest ich
stosunkowo duży ciężar wynoszący 35–75 kg/m2 i konieczność odpowiedniego
doboru przekrojów więźby dachowej.
W zależności od rodzaju dachówek układa się je pojedynczo lub podwójnie.
Po prostu wyprofilowane na spodniej stronie zaczepy zahacza się o łaty
rozstawione zwykle co 14–36 cm i mocuje gwoździem lub drutem. Można
nimi kryć dachy o kącie nachylenia 16–75°. Trwałość takich pokryć często
przekracza 100 lat.
Ciąg dalszy artykułu w papierowej wersji ABC 2012.