Podłoga uważana jest przeważnie za konstrukcję
bardzo prostą. To jednak złudzenie,
które bierze się zapewne stąd, że w gotowym domu
oglądamy jedynie wierzchnie warstwy
podłóg, czyli posadzki.
(fot. Atlas)
Podłoga to konstrukcja wielowarstwowa, którą układa się na
stropie lub gruncie. W zależności od przeznaczenia danego pomieszczenia
wykorzystuje się różne układy warstw z odpowiednio
dostosowanych materiałów. Warstwę wierzchnią, nazywaną
również posadzką, można wykończać drewnem, płytkami, kamieniem.
Można też pomalować ją farbą lub pokryć wykładziną.
Posadzkę układa się na warstwie podkładowej, która może pełnić
funkcję wyrównującą, nośną, a także dociskową dla warstw
izolacji cieplnej, akustycznej oraz przeciwwilgociowej.
Wszystkie wymienione warstwy są ważne. Każda z nich powinna
być umieszczona w projekcie, a potem zgodnie z nim
starannie ułożona.
PODKŁAD
Sposób, w jaki zostanie wykonana warstwa podkładowa oraz
materiały, jakie należy do tego celu zastosować, zależą od kilku
czynników – konstrukcji stropu, rodzaju ułożonych izolacji
oraz planowanego pokrycia podłogi. Podkład wykonuje się
w postaci wylewki: betonowej, anhydrytowej lub układa z płyt
gipsowo-kartonowych, gipsowo-włóknowych, z desek albo płyt
OSB. Jeżeli podłoże jest dostatecznie równe oraz gdy układanie
warstwy izolacyjnej nie jest planowane, podkład można
wykonać w formie cienkiej wylewki wyrównującej.
Podkłady wylewane nazywane są również jastrychem.
Układa się je na mokro z betonu lub gotowych zapraw cementowych
anhydrytowych. Jastrych, układany na izolacjach cieplnych
oraz akustycznych, powinien mieć grubość co najmniej
3,5 cm (przy ogrzewaniu podłogowym odpowiednio więcej).
Najczęściej używanym spoiwem jastrychu jest cement portlandzki,
a wypełniaczem piasek.
W przypadku jeśli warstwa
ta musi mieć większą grubość, piasek często zastępuje się żwirem
lub pospółką. Jeżeli w podkładzie ma być umieszczona instalacja
ogrzewania podłogowego lub zawiera on dodatki nadające
mu wodoszczelność, do masy dodawane są jeszcze tzw.
plastyfikatory. Podkład mający pokryć instalację ogrzewania
podłogowego wykonuje się jako warstwę pływającą, to znaczy
oddziela się go taśmą izolacyjną od ścian i innych elementów
konstrukcyjnych budynku.
Znaczna płynność zaprawy anhydrytowej ułatwia jej wylewanie
na dużych powierzchniach oraz powoduje, że przestrzeń
pomiędzy rurami wodnego ogrzewania podłogowego
wypełnia się bez problemu. Podkład taki nie kurczy się podczas
schnięcia. Trzeba jednak pamiętać, że podkłady anhydrytowe
nie są odporne na działanie wody i dlatego nie nadają
się do pomieszczeń mokrych.
Podkłady prefabrykowane wykonuje się z płyt wiórowych,
gipsowych oraz anhydrytowych. Szczególnie popularne
są w ostatnim czasie suche jastrychy z płyt gipsowo-kartonowych
lub gipsowo-włóknowych. Typowe wymiary płyt to:
szerokość 60 cm i długość 200–240 cm (warstwa wierzchnia
jest przesunięta względem spodniej o ok. 5 cm).
Płyty gipsowo-włóknowe dostępne są także jako zespolone
z warstwą izolacji akustycznej lub termicznej (styropian,
miękka płyta pilśniowa lub wełna mineralna). Ich krawędzie
profilowane są na pióro i wpust lub na zakład. Zapewnia to
uzyskanie równych połączeń. Płyty układa się w dwóch warstwach,
z zachowaniem mijankowego układu spoin.
Zaletą suchego jastrychu jest niewielki ciężar. Dzięki temu
można go stosować także na drewnianych stropach belkowych.
Podkłady nie wymagają również prowadzenia prac mokrych
i można je użytkować zaraz po wykonaniu prac montażowych.
Ciąg dalszy artykułu w wersji papierowej Dom Polski 2012