Artykuł pochodzi z: Budujemy Dom - Dom Polski 2012

Kominy i kominki

W przeszłości kominy spełniały przede wszystkim funkcję przewodów dymowych. Obecnie, gdy powszechne stało się użytkowanie w gospodarstwach domowych pieców na paliwa gazowe i płynne, kominy zaczęły odgrywać rolę znacznie bardziej złożoną.

DYM, SPALINY, POWIETRZE

Kominy i kominki
(fot. Röben)

Komin może stanowić zarówno obudowę kanałów dymowych oraz spalinowych, jak i przewodów wentylacyjnych. Może również osłaniać rurę odpowietrzającą instalację kanalizacyjną, a nawet doprowadzać powietrze do palenisk typu zamkniętego.

Kanały dymowe służą do podłączenia do nich kotłów i kominków na paliwa stałe. Ich przekrój nie może być mniejszy niż 14 × 14 cm (a jeśli ma przekrój okrągły, średnica musi wynosić co najmniej 15 cm). Każde z urządzeń grzewczych należy podłączać do oddzielnego kanału.

Kanały spalinowe służą do odprowadzania produktów spalania z gazowych lub olejowych urządzeń grzewczych. Przewodami spalinowymi nazywane są również kanały odprowadzające powietrze z okapów kuchennych. Przekrój takich kanałów w wersji murowanej nie może być mniejszy niż 14 × 14 cm, a średnica stalowego wkładu kominowego musi wynosić co najmniej 12 cm. Na wewnętrznej powierzchni kanałów spalinowych może wykraplać się woda ze spalin i dlatego powinna być ona odporna na agresywne oddziaływanie kondensatu (płynu o właściwościach żrących), który powstaje po zmieszaniu się substancji zawartych w spalinach z wodą wykraplającą się w kominie.

Kanały wentylacyjne odprowadzają zanieczyszczone powietrze z domu. Ich przekrój nie powinien być mniejszy niż 160 cm2, a najmniejszy wymiar kanału to 10 cm. Kanał wentylacyjny, jeśli ma działać prawidłowo, powinien odprowadzać powietrze tylko z jednego pomieszczenia.

Typ komina oraz przekroje jego kanałów muszą być naniesione w projekcie budowlanym. Jeśli komin ma służyć do odprowadzania produktów spalania, to jego budowa powinna być przystosowana do rodzaju urządzenia grzewczego, które będzie do niego podłączone:

  • kocioł gazowy lub olejowy – przepisy wymagają, aby komin odprowadzający spaliny, z których wykrapla się para wodna, był wyposażony we wkład odporny na korozyjne oddziaływanie kondensatu. Niska temperatura spalin (poniżej 100°C) z kotów gazowych oraz olejowych, sprzyja bowiem skraplaniu się pary wodnej i dlatego komin musi być wykonany ze stali lub ceramiki kwasoodpornej;
  • kocioł na paliwa stałe – przewód odprowadzający dym nie musi być chroniony przed kondensacją pary wodnej, ale mimo to warto wyposażyć go we wkład z rur ceramicznych lub stalowych. Ułatwi to czyszczenie kanału dymowego, a także zapobiegnie pojawianiu się brunatnych wykwitów na zewnętrznej stronie komina, gdy substancje smoliste przenikną przez jego ścianki;
  • kominek – najlepiej podłączyć go do osobnego komina, w którym oprócz kanału dymowego znajduje się również kanał wentylacyjny. Przekrój obu z nich powinien być dostosowany do powierzchni paleniska (kominki z otwartą komorą spalania) lub mocy grzewczej wkładu (kominki z wkładem).
Ciąg dalszy artykułu w wersji papierowej Dom Polski 2012
Pozostałe artykuły