Ścianki działowe wznosi się najczęściej z ceramicznych cegieł pełnych, murowanych na grubość 12 cm lub – rzadziej – 6,5 cm. Ściany te są ciężkie i muszą spoczywać na wzmocnieniach stropów lub stawiane są na dodatkowej belce żelbetowej opartej na ścianach nośnych. Mają dużą wytrzymałość i dobre własności akustyczne, ale ich wykonanie jest dość pracochłonne.
Ze względu na nierówną powierzchnię wymagają pokrycia warstwą tynku grubości co najmniej 1,5 cm. Przy grubości muru 12 cm nie trzeba układać zbrojenia w spoinach poziomych. Natomiast dłuższe ścianki o grubości 6,5 cm powinny być wzmocnione prętami zbrojeniowymi, układanymi w co trzeciej spoinie poziomej. Koszty można w niewielkim stopniu obniżyć, budując ścianki działowe z cegły dziurawki.
Ściana z tego materiału będzie o ok. 30% lżejsza, ale równocześnie pogorszą się jej własności akustyczne. Kanały w cegłach utrudniają też osadzenie kołków mocujących zwłaszcza cięższe przedmioty. W celu ograniczenia robót tynkarskich i przyspieszenia prac wykończeniowych, zamiast tynków, na ścianach z cegły można przyklejać płyty gipsowo-kartonowe.