Keramzytobeton to materiał wynaleziony podczas poprawiania właściwości cieplnych betonu. Ciężki żwir zastępowano lżejszymi składowymi: wiórami drzewnymi, trocinami, granulkami styropianu. Bardzo dobre wyniki osiągnięto, stosując keramzyt, czyli lekkie kruszywo, uzyskiwane w procesie wypalania łatwo pęczniejących glin i iłów.
Wyroby z keramzytobetonu cechuje wysoka paroprzepuszczalność, mrozoodporność, izolacyjność akustyczna i odporność na ogień. Ich wytrzymałość i izolacyjność cieplna są na tyle dobre, że można budować z nich ściany nośne grubości 17,5–24 cm. Muruje się je zwykle na zaprawę cementowo-wapienną.
Pustaki keramzytobetonowe występują także w wersji ze styropianową wkładką i wtedy mówimy o bloczkach hybrydowych. To dobry materiał na ściany jednowarstwowe, które mają grubość 31–36 cm. Jak większość nowości, bloczki hybrydowe muruje się jedynie na spoiny poziome.
Janusz Werner
fot. Saint-Gobain