Elementy ceramiczne

Najnowsze porady
Deska kompozytowa na schodach zewnętrznych - hit czy ryzykowny wybór?
Jakie wkręty do desek elewacyjnych? Oto sekret trwałej fasady
Murowanie na sucho z Porotherm Dryfix. Czy to przyszłość budownictwa?
Ceramika poryzowana – sekret ścian, które odprowadzają wilgoć i chronią przed stratami ciepła
Bloczki akustyczne Porotherm Sono i Sono+ – nowy standard ciszy w budownictwie
Czy boazeria znów jest modna? Sprawdź, jak zmieniła się na nowo!
Jak działa system ukrytego montażu desek elewacyjnych?
Co to jest drewno konstrukcyjne KVH? Poznaj materiał, który zrewolucjonizował budownictwo drewniane
Budujesz dom z Ytonga? Oto, co dzieje się po zalaniu
Elementy ceramiczne
Zwolennicy technologii murowanej chętnie wybierają ściany z ceramiki tradycyjnej i poryzowanej. W artykule omawiamy te materiały.

Ceramika tradycyjna

Znane wszystkim pełne cegły (6,5 × 12 × 25 cm) powstają z gliny, wypalanej w temperaturze powyżej 1000°C. Dzięki temu ten miękki i plastyczny materiał staje się twardy, wytrzymały na ściskanie, mało nasiąkliwy i mrozoodporny. Pełne cegły są poza tym dość ciężkie i jak na współczesne standardy bardzo słabo izolują termicznie. Z tego względu wykorzystuje się je co najwyżej przy wznoszeniu warstwy osłonowej w ścianie trójwarstwowej, ewentualne wewnątrz budynku - na ścianki działowe, kominy.

Żeby poprawić izolacyjność cieplną tradycyjnej ceramiki, rozpoczęto produkcję elementów drążonych, np. cegieł dziurawki i kratówki. A także wyraźnie większych pustaków (MAX, U), z których po prostu buduje się szybciej. Drążone elementy murowe z ceramiki są lżejsze, dość wytrzymałe (choć kruche), paroprzepuszczalne, akumulują ciepło, dobrze tłumią dźwięki. Stosuje się je do budowy warstw nośnych w ścianach dwu- i trójwarstwowych. Warstwa nośna ma zazwyczaj do 25 cm grubości i ciepłochronność (λ) na poziomie ok. 0,4 W/(m·K).

Ceramika poryzowana

Ceramika poryzowana powstała w wyniku dążenia do poprawienia izolacyjności cieplnej ceramiki tradycyjnej. Użytą do jej produkcji glinę miesza się z mączką drzewną lub trocinami, które w rozgrzanym do kilkuset stopni Celsjusza piecu spalają się, a w wyrobie pozostają po nich puste przestrzenie - pory. Dzięki temu materiał ma mniejszą gęstość i kilkakrotnie lepszą izolacyjność cieplną. Po zmianie układu szczelin, znanego z tradycyjnych pustaków ceramicznych (wzrosła ich liczba, zmienił się kształt i łączne pole przekroju), izolacyjność tego budulca jest tak dobra, że można z niego wznosić jednowarstwowe ściany zewnętrzne, dorównujące ciepłochronnością warstwowym murom z ociepleniem.

Ceramika poryzowana

Paroprzepuszczalność i akumulacyjność cieplna ceramiki poryzowanej i tradycyjnej są zbliżone, nowoczesny produkt ustępuje jednak tradycyjnemu, gdy chodzi o wytrzymałość i zdolność do tłumienia dźwięków. Niektóre pustaki poryzowane można łączyć na pióro i wpust (bez spoiny pionowej), co skraca czas wykonania ściany i zmniejsza zużycie zaprawy (nawet o połowę).

Janusz Werner