Czy w polskich warunkach jest sens postawienia przydomowej elektrowni wiatrowej?

Nawet stosunkowo niewielka siłownia wiatrowa może tam zaspokoić potrzeby energetyczne pojedynczego gospodarstwa, ale podstawowym problemem jest zmagazynowanie energii na czas bezwietrznej pogody. Najczęściej stosuje się ładowanie akumulatorów kwasowo-ołowiowych, a następnie przesyłanie prądu do przetwornicy, która przetwarza go na prąd zmienny.

W pojedynczym akumulatorze samochodowym możemy zmagazynować ok. 0,6 kWh energii elektrycznej, a dobowe zapotrzebowanie na energię elektryczną w przeciętnym domu jednorodzinnym to ok. 15 kWh. Zatem przynajmniej tyle trzeba jej zmagazynować, aby zasilać odbiorniki, gdy dłużej nie ma wiatru.

Pozyskaną energię elektryczną można co prawda dostarczać do sieci elektroenergetycznej, traktując ją jako swoisty magazyn. Nadwyżkę mocy "sprzedajemy" wtedy dostawcy prądu, a gdy u nas wzrośnie zapotrzebowanie to ją "odkupujemy". Choć zakłady energetyczne mają obowiązek odbierać prąd z niekonwencjonalnych elektrowni, to jednak konieczność zastosowania urządzeń synchronizacyjnych w siłowniach wiatrowych komplikuje jej budowę i podnosi koszty.

Typowa siłownia wiatrowa składa się z silnika wiatrowego (śmigła), mechanicznej przekładni oraz generatora elektrycznego niekiedy zastępowanego pompą wodną. Maszt o wysokości kilkunastu metrów ma obrotową głowicę pozwalającą na ustawienie śmigła w kierunku wiatru. W profesjonalnych elektrowniach wiatrowych instaluje się wiele masztów tworzących tzw. fermy wiatrowe z komputerowym sterowaniem ich pracą.

Instalacja domowej elektrowni słonecznej

Pierwszą inwestycją właścicieli tego domu były kolektory słoneczne - do grzania wody użytkowej. W domu o powierzchni użytkowej 133 m2 mieszkają dwie osoby i... pies. A częstymi gośćmi są dzieci. Kolejną inwestycją jest zestaw paneli fotowoltaicznych.