Elementy instalacji elektrycznej - gniazda wtykowe, łączniki, punkty oświetleniowe - muszą spełniać pewne wymagania, zależnie od strefy zagrożenia. Strefę wyznacza się, określając odległości od wanny lub brodzika. W strefie odpowiadającej obrysowi wanny i w obszarze o szerokości 60 cm wokół niej, do wysokości 2,25 m od podłogi, nie wolno montować żadnych gniazd, łączników i puszek łączeniowych. Z urządzeń elektrycznych dopuszcza się jedynie zamontowanie na stałe elektrycznego podgrzewacza wody oraz opraw oświetleniowych w klasie ochrony IPX5.
Poza tą strefą można montować gniazda i łączniki, pod warunkiem zabezpieczenia obwodu zasilającego wyłącznikiem różnicowoprądowym o prądzie zadziałanie nie większym niż 30 mA.
Pralkę należy traktować, jak urządzenie montowane na stałe. W związku z tym, powinna znaleźć się przynajmniej 60 cm od wanny (w tzw. III strefie). Z założenia ma to uniemożliwić jednoczesny kontakt (dotknięcie) wanny i pralki. Oddzielenie pralki ścianką z pustaków szklanych zmniejsza ryzyko takiej sytuacji, ale całkowicie go nie eliminuje. Choćby dlatego, że wanna służy nie tylko do kąpieli, ale czasem także do płukania lub mycia różnych przedmiotów. A wówczas, stojąc przed wanną, możemy bez trudu, nawet przypadkowo, dotknąć pralki. Podsumowując, budowa ścianki nie rozwiązuje problemu, pralka nadal może stwarzać poważne zagrożenie.
Przeczytaj
Może cię zainteresować
Dowiedz się więcej
Redakcja BD
Na grafice otwierającej: W łazienkach wyznacza się strefy o zwiększonym zagrożeniu porażeniem. Większość urządzeń elektrycznych można montować dopiero w odległości przynajmniej 60 cm od wanny lub brodzika. Zapobiega to ich przypadkowemu dotknięciu, gdy korzystamy z wanny
15
