Dom z pełnym piętrem z myślą o energooszczędności

Na początku para zamierzała zbudować dom parterowy, lecz zmieniła zdanie, poznawszy ceny ziemi w okolicy, w której postanowiła zamieszkać (chodziło o bliskość do rodziców). Ostatecznie kupiła mniejszą działkę - zgodnie z preferencjami, tj. spore zadrzewienie, dobre uzbrojenie w media, bliskość szkoły, przedszkola oraz sklepu i autobusu do stacji metra - i wzniosła na niej dwukondygnacyjny budynek. Ma on bryłę z pełnym piętrem, jest przykryty niskim kopertowym dachem, wykończonym włoską dachówką, i gdyby przy oknach miał jeszcze okiennice - wyglądałby jota w jotę jak toskańska willa (sosny rosnące na obrzeżach parceli przypominają drzewa piniowe).

Piętrowa bryła o wymiarach 10 x 10 m jest zwarta i kształtna. Od wschodu przylega do niej garaż, od południa zadaszony taras. Nie ma na niej ozdób, dekoracyjne same w sobie są materiały wykończeniowe, starannie dobrane przez właścicieli. Uwagę przykuwa oryginalna włoska dachówka, ułożona na płaskim kopertowym dachu (nadaje domowi śródziemnomorski charakter).

Zuzanna i Jarek dopieścili wszelkie kolorystyczne subtelności na prostej elewacji, posługując się tylko ciepłymi barwami. Użyli tynku silikonowego w kolorze kremowym (przykryli nim również wysunięte gzymsy okapu). Do niego dopasowali dekoracyjny tynk cienkowarstwowy z miką, imitujący kamień, którym wykończyli podmurówkę.

Dom w bryle 10 × 10 m

Zuza i Jarek byli skłonni wykorzystać gotowy projekt domu, lecz w wybranym trzeba było wprowadzić poprawki. Wtedy architekt z rodziny, ostrzegł, że na każdą zmianę muszą wyrazić zgodę jego autorzy i... wydłuża to cały proces, ponadto dodatkowo kosztują.

- Zapytał, dlaczego nie chcemy zdecydować się na indywidualny projektu i zaproponował swoją pomoc w tym względzie - mówi Zuzanna. - Chętnie z niej skorzystaliśmy. Poprosiliśmy o zaprojektowanie bryły prostej, z wysokimi ścianami na piętrze. W celu jej lepszego zobrazowania, pokazaliśmy wyselekcjonowany projekt, w którym nad garażem znajdował się duży taras.

Rozgorzała dyskusja, czy rzeczywiście takie położenie tarasu jest dobre pod względem zaizolowania przeciwwilgociowego jego posadzki. W przyszłości nie chcieliśmy mieć z tym kłopotu, więc obszerne miejsce do wypoczynku (ma wymiary 11 × 4 m) usytuowaliśmy za domem, na gruncie. Zadaszyliśmy na stałe większą jego część i zadbaliśmy o to, żeby dach zasłonił tylko jedno okno tarasowe, a przez drugie światło dzienne mogło wpadać w głąb salonu. Główną bryłę (na planie kwadratu 10 × 10 m) i "doklejony" do niej garaż (7 × 11 m) dopasowaliśmy do wymiarów działki (około 25 × 45 m), zachowując jednakową niedużą odległość do jej bocznych granic (dzięki temu strefa wypoczynkowa jest dobrze odgrodzona od ulicy). W tamtym czasie zobaczyliśmy na jakimś budynku typowo włoską dachówkę, cieniowaną i wypukłą, i ta inspiracja wpłynęła na nadanie bryle i dachowi śródziemnomorskiego charakteru.

Tworzeniem układu pomieszczeń na planie "złotego kwadratu" zajął się architekt. Zgodnie z naszym życzeniem, master bedroom umieścił na parterze (zawarł w niej sypialnię, garderobę i łazienkę z prysznicem), natomiast na piętrze, przy każdej z trzech sypialni, przewidział garderoby, wspólną łazienkę z prysznicem i wanną oraz pralnię. Istotny był obszerny garaż na dwa samochody i aneks gospodarczy z kotłownią i składzikiem, a także ergonomiczny wiatrołap i szatnia (ulokowaliśmy ją przy przejściu do garażu).

Architektura: RT11 Architekci, Tomasz Kopyt; Rzut parteru i rzut parteru po zmianach

Dom budowany z myślą o energooszczędności

Jarek postanowił budować w systemie kolejnych ekip i rozpoczął ich szukanie rok przed wylaniem fundamentów (jak sam określił - chciał mieć czas na dobranie wykonawców najlepszych z najlepszych). Zgodnie z poradami forumowiczów, sporządził precyzyjny plan budowy, wytyczając kolejność i terminy wykonywania prac. Z odpowiednim wyprzedzeniem zarezerwował terminy u wykonawców, zamówił materiały i wyposażenie. Zakończył budowę po 1,5 roku. Zastosowanie solidnych materiałów i termoizolacji opłaciło się - koszty użytkowania są teraz niskie.

Zadbali o odpowiednią wielkość tarasu na gruncie (11 × 4 m) i także o to, żeby stałe zadaszenie zacieniało tylko jedno okno tarasowe (przez drugie wpada do salonu światło dzienne). Posadzkę i obrzeża tarasu obłożyli płytami betonowymi imitującymi piaskowiec.

Główne wejście ozdobili drzwiami z bocznym szklanym doświetlem oraz stopniami schodowymi z łupanymi krawędziami (nie chcieli stosować popularnej betonowej palisady). Kolorystykę bruku betonowego na ganku zgrali z odcieniem płyt na traktach komunikacyjnych.

- Wspólnie z architektem wdrożyliśmy wiele zabiegów w celu uzyskania energooszczędnego budynku - opowiada właściciel. - Pierwszy to wylanie płyty fundamentowej, zamiast tradycyjnych ław (dlatego, że można ją solidnie ocieplić w łatwy sposób). Drugi - to wzniesienie przegród z bloczków silikatowych, ponieważ świetnie akumulują ciepło. Wielu użytkowników potwierdzało na forach internetowych, że dobrze sprawdzają się przy niskotemperaturowym ogrzewaniu (na obu kondygnacjach zastosowaliśmy wodną podłogówkę, a w łazienkach i w pralni dodatkowo niskotemperaturowe grzejniki). Trzecim posunięciem jest przygotowanie grubej warstwy termoizolacji. Pod płytą fundamentową utworzyliśmy ją ze styroduru o grubości 10 cm, na płycie - ze styropianu 10 cm oraz pod podłogówką 7 cm. Na ścianach i stropie między piętrem i strychem - ze styropianu grafitowego o grubości 20 cm (połaci kopertowego dachu nie ociepliliśmy, więc strych jest zimny). Zamówiłem ciepłe okna i drzwi, poza tym ciepły montaż (np. okna tarasowe i drzwi wejściowe osadzono na poszerzeniach systemowych). Okna mają po 3 szyby w sześciokomorowej zabudowie z ciepłą ramką dystansową swisspacer, Uw = 0,8, siedmiokomorową zabudowę ościeżnicy, parapety ocieplone styrodurem XPS.

Co dały te przeróżne procedury? Między innymi to, że podczas upałów na obu kondygnacjach panuje komfortowa temperatura i nie ma potrzeby zakładać klimatyzacji (czyli zaoszczędziliśmy na tej drogiej instalacji), natomiast w zimie - zużycie gazu z sieci jest niewielkie. Niskotemperaturowy układ grzewczy fachowcy oparli o kondensacyjny kocioł gazowy, który również działa energooszczędnie. Niezależnie od niego może pracować norweski wkład kominkowy z grawitacyjnym systemem DGP. Wiem – budynki energooszczędne wyposaża się w wentylację mechaniczną, lecz chciałem mieć grawitacyjną (z uwagi na częste otwieranie okien i wychodzenie do ogrodu). W celu jej wspomożenia, zamówiłem okna z nawiewnikami. Przy dobieraniu instalacji domowych, istotna była po prostu niezbędność oraz nieskomplikowana i bezkosztowa obsługa, a nie moda.

Wykończeniem wnętrz kierowała Zuzanna (celem była klasyczna elegancja). Wszędzie założyła tradycyjne oświetlenie z żarówkami energooszczędnymi (bez podwieszanych sufitów, taśm LED itp.), a na posadzkach obu kondygnacji - identyczne włoskie płyty gresu, imitujące deski z bielonego dębu (wzorzyste kafelki zastosowała tylko w WC i łazienkach). Z ogrzewania podłogowego i z jednakowych ceramicznych posadzek, bez podziałów na strefy, właściciele są szczególnie zadowoleni.

Urządzanie wnętrz nie oglądając się na modę

Wbrew obecnemu trendowi na wykańczanie budynków w kolorystyce zimnej - bieli, szarości, antracycie, czerni - Zuzanna i Jarek użyli materiałów w ciepłych barwach (szczególnie jest to widoczne na zewnątrz). Zainspirowani stylem śródziemnomorskim, do pokrycia kopertowego dachu (i reszty połaci) wykorzystali cieniowaną ceramiczną dachówkę w kolorze beżowo-ceglastym, a do przykrycia wysokich ścian – tynk silikonowy w kolorze kremowym. Ganek, taras i nawierzchnie komunikacyjne utwardzili płytami betonowymi, imitującymi ciepły jasny piaskowiec.

Do pomalowania większości ścian właścicielka wybrała matową farbę dyspersyjno-krzemianową w kolorze białym (i odcieniu najbardziej kremowym z białych). Na takim ciepłym i uniwersalnym tle ładnie wyeksponowała meble - w jadalni i w kuchni podkreśliła je intensywnym granatem. Fronty szafek kuchennych są wykonane z drewna jesionowego, a blat w kształcie litery L - z laminowanej płyty.

- Ciepła kolorystyka materiałów, którą wybieraliśmy, w punktach sprzedaży wprawiała obsługę w zdziwienie, bo nikt jej teraz nie stosuje - mówią właściciele. - Musiano specjalnie dla nas wyceniać wyroby w niechodliwych kolorach, większość nie była od razu dostępna. Jednak nie zmieniliśmy raz obranego kursu, konsekwentnie dbaliśmy o każdy detal zgodnie z regułą "szczegół tworzy ogół". Na przykład idealnie zgraliśmy kolorystykę parapetów, drzwi zewnętrznych i bramy garażowej, opraw oświetlenia. Inny precyzyjnie dopasowany zestaw barw to tynk silikonowy i dekoracyjny tynk cienkowarstwowy z miką, imitujący kamień, którym wykończyliśmy podmurówkę (nie podoba się nam marmolit).

Dobieranie materiałów i wyposażenia nie było łatwe, bo mieliśmy określony budżet. Mimo to, istotna była jakość. Pewne oszczędności przyniosło operowanie standardowymi wymiarami otworów okiennych i drzwiowych. Z żalem zrezygnowaliśmy z wąskich i wysokich okien tarasowych - popularnych we Francji, które bardzo się nam podobają - na korzyść przeszkleń o typowej wielkości. Na każdym etapie budowania negocjowaliśmy ceny, co polecamy!

Właściciele wydłużyli klatkę schodową, doprowadzając ją aż do strychu. Norweskiego kominka o mocy 14 kW (z grawitacyjną instalacją DGP w całym obiekcie) używają sporadycznie. Prostą obudowę zaprojektowała Pani domu, wykorzystując biały marmur i czarny granit.

Nieduże WC przy strefie dziennej powiększyła optycznie, tworząc z wzorzystych kafli "dywan" na podłodze i fragmencie ściany za sedesem.

Redaktor: Lilianna Jampolska