Podłogi drewniane, takie jak klepki i mozaiki, można wielokrotnie odnawiać przez cyklinowanie, które pozwala również naprawić ubytki i rysy. Deski warstwowe można cyklinować maksymalnie dwa razy, ze względu na cienką warstwę wierzchnią. W przypadku małych powierzchni, zamiast wynajmowania profesjonalnego sprzętu, można użyć tarczy z papierem ściernym do wiertarki lub szlifierki oscylacyjnej. Przy cyklinowaniu powstaje dużo pyłu, który można wykorzystać do drobnych napraw, mieszając go z bezbarwnym płynem do renowacji podłóg. Naprawione miejsca wymagają przeszlifowania po wyschnięciu. Panele podłogowe naprawia się, wycinając uszkodzony fragment i zastępując go nowym, co wymaga precyzji i odpowiednich narzędzi, takich jak ostrze lub wyrzynarka.
Drobne naprawy i odnowienie podłogi drewnianej
Przy większym metrażu, korzysta się z maszyny do cyklinowania, jednak czasem chcemy odnowić tylko jeden pokoik, czy korytarz, o powierzchni kilku metrów kwadratowych. Wówczas zatrudnianie fachowca lub wynajmowanie profesjonalnego sprzętu nie ma sensu. Z dobrym skutkiem możemy wycyklinować podłogę przy pomocy tarczy z papierem ściernym, zakładanej do wiertarki oraz szlifierki oscylacyjnej (ewentualnie taśmowej).
Trzeba najpierw posłużyć się papierem o bardzo grubej gradacji (poniżej 60), potem drobniejszym (np. 150). Przy tej metodzie, największym kłopotem jest duża ilość drobnego, wciskającego się wszędzie pyłu. Część takiego pyłu, po zamieceniu, warto zostawić i wykorzystać do drobnych napraw powierzchni.
Po zmieszaniu go ze specjalnym, bezbarwnym płynem przeznaczonym do renowacji podłóg, uzyskujemy masę idealnie dopasowaną kolorem do naszej podłogi. Efekt jest lepszy, niż przy zastosowaniu gotowego, barwnego kitu. Miejsce po nałożeniu masy musimy, po jej wyschnięciu, oczywiście - przeszlifować.
Drobne naprawy i odnowienie paneli podłogowych
W przypadku paneli, miejscowe uszkodzenia (o ile nie są to drobne rysy, które da się wypełnić dobranym pod kolor kitem), naprawia się, wycinając fragment i zastępuje go nowym kawałkiem panelu. Działanie jest, co do zasady, analogiczne jak w przypadku reperacji tapet - najlepiej użyć szablonu. Jednak wycięcie fragmentu panelu jest znacznie trudniejsze. Da się to zrobić bardzo ostrym nożem, stopniowo pogłębiając nacięcie i poszerzając je w tę stronę, która i tak ma być usunięta.
Wycięcie fragmentu da się też przeprowadzić za pomocą wyrzynarki z właściwie skróconym brzeszczotem. Trzeba go równo odłamać po wkręceniu w imadło. Koniecznie musi być drobnozębny i szlifowany, tak aby linia cięcia była czysta, bez zadr. Należy przy tym uwzględnić, że brzeszczot wyrzynarki wycina szczelinę szerokości ok. 2 mm, musimy więc odpowiednio przesunąć linie cięcia (do wewnątrz, kosztem wycinanego fragmentu).
Cała operacja jest na tyle delikatna, że cięcie lepiej najpierw przećwiczyć na jakimś zbędnym kawałku panelu. Dopasowywany fragment przytwierdza się w wyciętym miejscu na klej montażowy.
Jarosław Antkiewicz
Na zdjęciu otwierającym: Istotną zaletą parkietu z prawdziwego drewna jest możliwość wielokrotnego cyklinowania. W ramach bieżącej konserwacji drewno niepokryte lakierem należy zabezpieczyć olejem lub woskiem (fot. Pallmann)
Skomentuj
