Czy w zamieszkanym już domu da się bez problemu zamontować saunę? Gdzie najlepiej ją umieścić i jakie wymogi powinno spełniać pomieszczenie, w którym znajdzie się sauna?
Nawet w starym domu można urządzić miejsce relaksu z sauną w roli głównej, choć czasem znalezienie na nią idealnego miejsca w użytkowanym budynku bywa trudne albo nawet niemożliwe - zwłaszcza, gdy jest on mały, bez piwnicy albo ze skosami na poddaszu. Jeśli kabinę uwzględnia się w projekcie domu, przeznacza się na nią przestrzeń w pokoju kąpielowym, dużej łazience lub czystej piwnicy (w pobliżu planowany jest prysznic do schładzania ciała oraz strefa pozwalająca na odpoczynek po zabiegu).
W zamieszkanym budynku do dyspozycji zwykle jest poddasze lub pomieszczenie gospodarcze - piwnica, pralnia, garaż. Na poddaszu z nisko opadającym stropodachem na ogół montuje się kabiny wykonywane na indywidualne zamówienie - na wymiar - ponieważ wstawienie tam katalogowego modelu o standardowej wysokości ok. 200 cm często graniczy z cudem. Stosuje się też wersje kabinowe, które mieszczą się w małych łazienkach.
Ważne jest, aby wnętrze w którym planujemy saunę miało doprowadzenie instalacji elektrycznej, własną wentylację oraz nienasiąkliwą posadzkę wykończoną płytkami (dwa ostatnie wymogi nie dotyczą kabin IR - na podczerwień). Koniecznością nie jest odpływ w podłodze oraz podłączenie ciepłej i zimnej wody. Od kiedy w saunach montuje się piece elektryczne (zwykle występują w tradycyjnych drewnianych kabinach) i generatory pary (częste wyposażenie saun z prefabrykatów), nie trzeba budować przy nich oddzielnego przewodu kominowego ani paleniska.
Problemem często bywa niewłaściwa wentylacja, co prowadzi do zawilgocenia pomieszczenia, przegrzewania się urządzeń w saunie oraz zmniejszenia komfortu zabiegu. W przypadku kabiny z piecem elektrycznym wlot świeżego powietrza planuje się w ściance pod piecem, natomiast wylot ogrzanego - po przeciwległej stronie w suficie bądź wysoko na ścianie. Powietrze ogrzane wyprowadzane jest z sauny kanałem wentylacji grawitacyjnej do wnętrza, w którym znajduje się kabina (skąd też było pobrane) - nigdy do kanału wentylacyjnego. Prawidłową cyrkulację umożliwi pozostawienie minimum 10 cm odstępu między sauną a sufitem oraz przynajmniej 5 cm odległości od ścian.
Instalacja elektryczna powinna być wykonana przez elektryka z uprawnieniami i doprowadzona osobnym obwodem, zabezpieczonym wyłącznikiem różnicowoprądowym w rozdzielnicy. Obwód dobiera się do mocy pieca elektrycznego, generatora pary czy promienników podczerwieni.
Budowa kabiny na miejscu z odpowiedniego gatunku drewna pozwala na idealne dostosowanie jej do wielkości i kształtu wnętrza, czyli do załamań ścian oraz sufitu. Klasyczna drewniana sauna z ławami i piecem to jednak wariant przede wszystkim dla miłośników tradycji. Dziś w domach jednorodzinnych najczęściej montowane są bowiem gotowe jedno- lub dwuosobowe kabiny z prefabrykowanych elementów (ścian, sufitu, podłogi, ławek). Mają one nowoczesne wzornictwo i często przeszklone ścianki. Montażem zajmują się wyspecjalizowane firmy, a prace te zajmują przeważnie jeden dzień, nie powodując większego bałaganu. Prefabrykowaną saunę można również zamówić na wymiar, co pozwala dopasować ją do skosów czy wnęki - podobnie jest w przypadku klasycznej kabiny budowanej z drewna. Zlecając wykonanie projektu, możemy otrzymać komputerową wizualizację jej wnętrza, a także idealnie dopasować parametry do potrzeb domowników.
Ostatnia opcja to sauna kabinowa przypominająca kabinę prysznicową. Zajmuje ona niewiele przestrzeni - można ustawić ją np. w rogu łazienki. Najmniejsze modele tego typu mają powierzchnię ok. 1,5 m2. Instalacja przebiega łatwo i szybko.
Choć sauna może mieć właściwie dowolne wymiary, pamiętajmy, że zbyt mała nie zapewni pełnego komfortu podczas zabiegu. Wygodna kabina, w której można przyjąć pozycję leżącą (w takiej równomiernie nagrzewa się całe ciało) musi mieć przynajmniej jeden z boków o długości minimum 2 m. Z mniejszej korzysta się na siedząco. Przyjmuje się, że na jedną osobę powinno przypadać 60 cm długości ławki.
Największą popularnością cieszą się są kabiny o wymiarach 200 × 160 cm lub 200 × 200 cm i wysokości przynajmniej 200 cm. Taka wysokość umożliwia wygodne siedzenie na górnych ławkach. Te dolne umieszcza się ok. 40 cm nad posadzką, zaś górne ok. 80 cm. Jeśli sauna ma wysokość ok. 230 cm - zmieszczą się w niej nawet trzy poziomy ławek. Model dla czteroosobowej rodziny powinien mieć minimum 200 × 200 × 200 cm. Jeżeli jednocześnie z zabiegu będą korzystać jedynie dwie osoby, nie ma potrzeby montażu dużej kabiny z mocnym piecem.
Do budowy saun wykorzystuje się przede wszystkim drewno wysokiej jakości - z jak najmniejszą ilością sęków - niewrażliwe na działanie wilgoci i wysokiej temperatury. Odpowiednie jest odżywiczone drewno wolno rosnących gatunków iglastych, np. jodły i cedru kanadyjskiego, skandynawskiej sosny bezsęcznej czy świerku skandynawskiego. Jeśli chodzi o drewno rodzime - polecana jest zwłaszcza osika.
Dodatkowo trzeba pamiętać o izolacji termicznej z wełny mineralnej - umożliwia ona szybkie nagrzewanie się wnętrza. Od wewnątrz ścianki wykańcza się przeważnie boazerią o grubości co najmniej 1,2 cm, wykonaną z jasnego drewna świerku skandynawskiego lub osiki, bądź ciemnego cedru kanadyjskiego albo parzonej osiki. Od zewnątrz kabinę można wykończyć dowolnym materiałem - drewnem, płytą pilśniową, płytą gipsową czy też glazurą.
Jeśli chodzi o drzwi, obecnie często wykonywane są z przezroczystego lub barwionego szkła hartowanego (ściany również bywają przeszklone). Prezentują się one nowocześnie. W przypadku tradycyjnych saun drzwi powstają na ogół z tego samego budulca co ściany. Nie zapominajmy, że skrzydło zawsze musi otwierać się na zewnątrz. Posadzkę najczęściej tworzą drewniane kratki ułożone na płytkach ceramicznych, stanowiących wykończenie podłogi w pomieszczeniu. W celu umycia kafelków kratki można bez problemu podnosić.
W każdej saunie niezbędnym wyposażeniem są ławki powstające na ogół drewna osikowego albo abachi (tzw. zimnego drewna) poddanego obróbce termicznej. Jedynie materiał, który nie chłonie wilgoci i pozostaje chłodny pomimo wysokiej temperatury, pozwala na zabieg w pozycji leżącej. Pozostałe wyposażenie kabiny to np. pionowe przesłony, oparcia oraz oświetlenie. Tego ostatniego nigdy nie umieszcza się bezpośrednio nad piecem. Może znaleźć się natomiast na ściankach czy przy zagłówkach.
Małgorzata Kolmus
Na schemacie otwierającym: W saunie o wysokości powyżej 2 m mogą znajdować się trzy poziomy ławek. W przypadku zastosowania pieca elektrycznego, wlot powietrza do kabiny lokalizuje się pod piecem, a wylot - po przeciwległej stronie sauny (w suficie albo ponad siedziskami).
Skomentuj
