Nie każdy dom musi mieć komin. Spaliny z niektórych nowoczesnych kotłów można wyprowadzać przez ścianę. Wentylację grawitacyjną można zastąpić mechaniczną – z wylotem przez rurę ponad dachem. Ale na dym z kominka trzeba mieć komin. Co warto o nim wiedzieć?
(fot. Braas)
Kiedy budujemy komin w nowym domu, jego lokalizację, rodzaj, wymiary i sposób wykonania mamy określone w projekcie. Ale gdy w zamieszkanym od lat domu wymieniamy stary piec lub zamarzyło nam się mieć kominek w salonie, trzeba czasem od nowa wybudować komin.
Warto wtedy dokonać takiego wyboru, by zapewnić niezawodną i bezpieczną eksploatację nowego urządzenia, a z drugiej strony ograniczyć do minimum przeróbki wnętrzarskie.
Ważne pytania
Gdzie powinien być komin? W domach jednorodzinnych z reguły buduje się kominy wewnętrzne, a tylko sporadycznie – w ścianie zewnętrznej – na przykład wtedy, gdy komin ma odprowadzać spaliny nie tylko z kominka w domu, ale też z paleniska na tarasie. Stosuje się też kominy przystawione do ściany zewnętrznej – zazwyczaj w takich domach, gdzie nie było komina w ogóle lub remontowanie starego komina wewnętrznego jest nieopłacalne.
W kominie wewnętrznym można zgrupować różne kanały, a jeśli robimy przeróbki i chcemy, by komin przechodził przez strop, ma to też swoje wady: mogą pojawić się trudności z ociepleniem.
Czy komin trzeba przystosować do rodzaju spalin? Komin powinien mieć kanały o właściwościach i wymiarach zgodnych z przepisami budowlanymi. Szczególnie istotna jest odporność kanałów spalinowych na korozyjne działanie spalin z kotłów olejowych i gazowych. Dlatego kanały kominów odprowadzających spaliny z takich urządzeń muszą być wykonywane ze stali kwasoodpornej lub ceramiki kwasoodpornej. Z kolei przekroje kanałów spalinowych muszą być dostosowane do rodzaju i mocy urządzeń grzewczych. Dlatego już na etapie budowy komina trzeba ustalić, jaki konkretny typ kotła będzie z nim współpracował, by można też było odpowiednio dobrać:
wysokość wlotu do kanału kominowego,
sposób doprowadzenia powietrza do spalania,
sposób odprowadzania skroplin.
Warto więc zapamiętać zasadę: najpierw wybieramy kocioł, kominek i podgrzewacz wody, a na samym końcu – komin.
Ile kosztuje wybudowanie komina? Porównując ceny różnych wariantów kominów, powinno się wziąć pod uwagę: wydatki na materiały, robociznę i wykończenie. Jeśli wymieniamy komin w domu już istniejącym, trzeba też liczyć się z ewentualnymi kosztami innych robót dostosowujących konstrukcję domu do konkretnego rodzaju komina (np. fundamentowanie, modyfikacja konstrukcji stropowej, izolacja termiczna).
Kominy ceramiczne prefabrykowane
Zwane są także systemami kominowymi. Powoli stają się standardem, bo produkowane są w wariantach przystosowanych do różnych rodzajów urządzeń grzewczych. Są też łatwe w montażu i w przeciwieństwie do ceglanych niezawodne. Nic więc dziwnego, że wypierają tradycyjne kominy ceglane.
Ceramiczny komin prefabrykowany składa się z następujących elementów:
wkładu kominowego z kwasoodpornych rur kamionkowych lub z ceramiki szamotowej, które łączy się specjalną zaprawą,
zewnętrznej obudowy z pustaków keramzytobetonowych, które muruje się na zaprawę cementową,
Między obudową a rurą wewnętrzną może być pustka, która umożliwia doprowadzanie powietrza potrzebnego do spalania lub też warstwa ocieplenia z wełny mineralnej.
Wkład kominowy powinien być dobrany do rodzaju urządzenia grzewczego, gdyż to właściwości wkładu decydują o tym, czy komin może współpracować na przykład z kotłem olejowym, na paliwo stałe czy z kotłem gazowym – zwykłym lub z zamkniętą komorą spalania. Kompletne zestawy dostosowane są zwykle nie tylko do określonego rodzaju kotła, ale i wysokości komina. W skład takiego zestawu z drzwiczkami wchodzą:
wkład kominowy, czyli rury wewnętrzne,
elementy obudowy,
trójnik przyłączeniowy,
wyczystka z drzwiczkami,
zaprawa do łączenia rur,
przykrycie komina (tzw. czapa lub daszek),
rura wylotowa.
Zestaw zawierać może też ocieplenie z twardej wełny mineralnej, zbieracz skroplin, wkładki centrujące oraz nasadę rozdzielającą kanał powietrzny od spali- nowego.
