Za membrany wysokoparoprzepuszczalne można uważać takie, których paroprzepuszczalność wynosi 1000–2000 (g/m2/24 h) i więcej. Im wyższa paroprzepuszczalność, tym lepiej.
Współczynnik Sd – określa w metrach, jak gruba musiałaby być warstwa powietrza, by stawiać taki sam opór parze wodnej jak membrana, np. typowy dla membran współczynnik Sd = 0,02 m odpowiada warstwie powietrza o grubości 2 cm. Natomiast dla folii niskoparoprzepuszczalnych Sd wynosi ok. 20 m.
Uwaga! W zależności od temperatury i wilgotności powietrza oba te parametry mają inne wartości. Dlatego porównując produkty należy dopytać sprzedawcę o warunki, w jakich parametry te były mierzone.
Sposób układania i cechy materiałów stosowanych na warstwy wstępnego krycia
|
Rodzaj materiału
|
Sposób układania
|
Paroprzepuszczalność*
[g/cm2/24 h]
|
Równoważna folii grubość powietrza
Sd**m] |
Folie wstępnego krycia
(niskoparoprzepuszczalne) |
FWK wymagają szczeliny wentylacyjnej (drożnej na
całej długości, mającej wlot i wylot) oddzielającej je
od termoizolacji
|
od 20 do 60 |
od 1 do 3 |
Membrany wstępnego krycia
(wysokoparoprzepuszczalne) |
MWK układa się bezpośrednio na termoizolację |
od 1000 do 2000 |
od 0,004 do 0,08 |
* w temperaturze 23–25°C i wilgotności powietrza 85%
** im mniejsza grubość równoważnej warstwy powietrza tym lepsza paroprzepuszczalność |
Joanna Dąbrowska
