Bożena i Wojtek oraz ich syn Michał wraz z żoną, Izą, postanowili wznieść bliźniak. Ponieważ rodzice i juniorzy mają odmienny gust dotyczący budownictwa, a także inne potrzeby mieszkalne, bryła domu zawiera dwa lokale, różniące się od siebie wyglądem i układem pomieszczeń.
Dom murowany, parterowy z użytkowym poddaszem; dwuwarstwowe ściany z bloczków betonu komórkowego o grubości 24 cm i 20 cm styropianu; dach pokryty płaską blachodachówką ułożoną na rąbek stojący.
Rodzice przygotowali dla siebie prostą dwukondygnacyjną bryłę przykrytą dwuspadowym dachem, łączącą cechy budownictwa tradycyjnego z nowoczesnym. Natomiast juniorzy - bryłę z wyższymi ściankami kolankowymi, co we frontowej elewacji podkreślają okna kolankowe. Autor projektu umiejętnie scalił obie przestrzenie mieszkalne i nadał bliźniakowi spójną współczesną formę.
Dlaczego członkowie rodziny zdecydowali się zamieszkać osobno, ale w jednym budynku? Po pierwsze uznali, że wzniesienie bliźniaka jest korzystniejsze finansowo od stawiania i uzbrajania dwóch osobnych siedzib. Po drugie - oba pokolenia lubią się i chcą przebywać blisko siebie. Rodzice pomagają dzieciom, bez tracenia czasu na dojazdy. I odwrotnie - młodsi dbają o starszych.
Architekt, po przyjęciu zamówienia na parę różnych wnętrz, opracował koncepcję bliźniaka z dwoma odmiennymi lokalami (w tym przypadku nie mógł zastosować lustrzanego odbicia).
- Nie potrzebujemy tak dużo pomieszczeń, jak rodzina syna, dlatego swoją część zamknęliśmy w obrębie 112 m2, choć nasz poprzedni dom miał aż 340 m2 powierzchni - opowiada Bożena. - Po dwóch latach użytkowania obecnego, najbardziej brakuje nam spiżarni, lecz staramy się wydajnie wykorzystywać przestrzeń w kotłowni i zabudowę w kuchni oraz na bieżąco eliminować zbędne przedmioty.
W fazie projektowania dopilnowaliśmy, żeby na parterze powstała przestronna i dobrze oświetlona światłem dziennym strefa wspólna. Udanym rozwiązaniem architektonicznym w poprzednim domu było zaplanowanie salonu o wysokości dwóch kondygnacji, dlatego powtórzyliśmy taki układ. Nad salonem połączonym z jadalnią architekt zawiesił antresolę z otwartą biblioteką oraz z oddzieloną sypialnią, garderobą, łazienką.
Pomieszczenia wspólne na parterze początkowo wyposażył w potrójne okno tarasowe, lecz my powiększyliśmy je do poczwórnego - co zapewniło w strefie dziennej jeszcze więcej światła i panoramiczny widok. Po otwarciu czterech skrzydeł przeszklenia, przestrzeń mieszkalna szeroko łączy się z ogrodem. Dodatkowo w połaci dachu nad jadalnią i salonem przewidział dwa okna dachowe, które doświetlają je z góry. Na tylnej połaci - kolejne dwa do oświetlenia górnej sypialni i łazienki.
Ze względu na ewentualne sprowadzenie do nas teścia, na parterze usytuowaliśmy oddzielony miniapartament z dwoma pokojami i łazienką. Na razie urządziliśmy tam gabinet, ale w każdej chwili ojciec Wojtka może zamieszkać tam z opiekunką.
Z poprzedniego domu postanowiliśmy zabrać pamiątkowe obrazy, masę książek i meble po rodzicach, m.in. kredens i biurko. Poprosiliśmy więc architekta, żeby miał je na uwadze, rozrysowując w pomieszczeniach układ ścian i okien. Przenieśliśmy również 15 górnych lamp, bo gromadziliśmy je przez lata - najbardziej lubimy oświetlenie z góry, a nie kinkiety, wkręciliśmy w nie żarówki energooszczędne i LED.
Ściany, otynkowane zaprawą cementowo-wapienną, pomalowaliśmy trwałą zmywalną farbą lateksową w kolorze białym. Zależało nam, aby główną ozdobą wnętrz były obrazy i książki. Salon dekoruje jeszcze duży piec z kafli w kobaltowym kolorze. Długo o niego walczyłam! Wojtek uważa, że jest niepotrzebny i zagraca parter, lecz mnie daje gwarancję ciepła na wypadek długiej awarii prądu lub pompy ciepła.
Bożena i Wojtek podzielili z synem i synową koszty wzniesienia i uzbrojenia całego domu (nie żałowali środków na stałe elementy budynku), później każda rodzina finansowała wykańczanie swojego mieszkania.
- Wszyscy byliśmy zgodni co do tego, żeby korzystać z materiałów o najwyższej jakości - mówi Wojtek. - Podczas użytkowania dwóch poprzednich domów, nauczyliśmy się, że za tanie rzeczy płaci się dwa razy. Do wzniesienia fundamentów, ścian, dachu w obu częściach bliźniaka, zastosowaliśmy identyczne solidne materiały. Wydawało się nam, że pewne różnice w kompletowaniu surowców pojawią się w fazie wykończania, lecz wybraliśmy podobne. W obu lokalach jest drewno dębowe, takie same jasne płyty gresu na posadzkach z ogrzewaniem podłogowym, na ścianach w łazienkach biało-czarne płyty marmuru (miał cenę zbliżoną do tej gresu).
Wracając do początków - rodzaj budulca ścian polecił nam inny inwestor, do którego trafiliśmy podczas sprawdzania poleconej ekipy murarzy. Tak jak my, zaplanował instalację grzewczą z gruntową pompą ciepła, a do takiego systemu specjalnie dobrał bloczki betonu komórkowego. Podał wiele pozytywnych parametrów tego materiału, więc po porozumieniu się z architektem, użyliśmy go w naszym budynku.
Do ocieplenia ścian zewnętrznych przeznaczyliśmy supergrubą warstwę termoizolacji ze styropianu o grubości 20 cm z domieszką grafitu. Natomiast do ław fundamentowych - styrodur w warstwie 15 cm, do poziomej izolacji posadzki na parterze - styropian o łącznej grubości 20 cm. Do termoizolacji połaci dwuspadowego dachu - 35 cm wełny mineralnej. W stropie nad parterem ułożyliśmy styropian akustyczny, który dobrze tłumi dźwięki.
Kupiliśmy bardzo ciepłe okna z drewnianymi ramami i trzema szybami oraz drzwi z drewna. Główne wejściowe mają z boku doświetle z bezpieczną szybą, stolarz pomalował je lakierem proszkowym w identycznym szafirowym kolorze, jak drzwi w lokalu dzieci.
Rodzice i juniorzy przezornie przygotowali system grzewczy w taki sposób, żeby uniknąć wysokich kosztów eksploatacji.
- Przed zakończeniem pracy zawodowej, woleliśmy wydać duże pieniądze na gruntową pompę ciepła z trzema pionowymi kolektorami (każdy o głębokości 78 m) po to, żeby później ogrzewanie domu i wody było niekłopotliwe dla emerytów z mniejszymi dochodami oraz dla rodziny z małym dzieckiem, planującej kolejnego potomka - mówią właściciele.
- Choć wielu budujących twierdzi, że ten najdroższy typ pompy ciepła i kolektorów amortyzuje się zbyt długo, zastosowaliśmy go z uwagi na gwarancję dostarczania stałej i taniej energii cieplnej. Ani my, ani syn i synowa nie żałujemy decyzji, a szczególnie chwalimy to, że jedno urządzenie grzewcze obsługuje oba lokale, i że wysokie koszty inwestycyjne podzieliliśmy na pół - razem ze wszystkimi elementami układu wyniosły 95 000 zł.
Do zaprojektowania i wykonania rozbudowanej instalacji grzewczej zatrudniliśmy specjalistę od gruntowych pomp ciepła. Jego ekipa zamontowała w kotłowni u syna wspólny bufor c.w.u., natomiast w naszej - pompę ciepła, co zaoszczędziło trochę miejsca. W obu częściach bliźniaka rozprowadziła w posadzkach wodne ogrzewanie podłogowe, nawet w łazienkach nie mamy grzejników na ścianach.
Z czego jesteśmy tu najbardziej zadowoleni? Z lokalizacji! Trafiliśmy do miejsca zielonego i wspaniale położonego - podoba się nam sama działka oraz dalsza okolica. Polubiliśmy nowy dom - zrealizowaliśmy nasze pomysły. A to jest w życiu bardzo ważne!
Utrzymanie lewej części bliźniaka, należącej do seniorów, rocznie kosztuje 7840 zł.
W lecie opłaty za prąd (w tym za korzystanie z pompy ciepła do przygotowywania c.w.u.) wynoszą około 150 zł za miesiąc, czyli w cieplejszym półroczu 900 zł (6 × 150 zł). Natomiast w zimie przy ustawieniu temperatury w pomieszczeniach 20,5°C - ok. 350 zł miesięcznie, czyli za zimniejsze półrocze 2100 zł. Koszt zużycia wody z wodociągu sięga 600 zł rocznie.
Usługa wywozu niesegregowanych śmieci 1200 zł, ścieków ze wspólnego szamba - 1440 zł.
Inne opłaty: monitoring 600 zł; podatek od nieruchomości 600 zł; ubezpieczenie lewej części budynku 400 zł.
Lilianna Jampolska
1
