Dom z dobudowanym garażem

To najpierw rodzice Joanny zbudowali dom i przenieśli się pod miasto, zostawiając świeżo upieczonej młodej parze mieszkanie w bloku. Przez późniejsze 2 lata młodzi spędzali na wsi weekendy. Zarazili się spokojnym podmiejskim sposobem życia i w końcu postanowili wznieść dom również dla siebie. Możliwie blisko rodziców!

Działka na górce

Miejsce, które seniorzy (a jeszcze wiele lat wcześniej dziadkowie Joanny) wybrali do mieszkania, idealnie nadawało się także dla rozwojowej rodziny, planującej dzieci. Choć posesja znajduje się w odległości 6-10 km od mniejszych miasteczek i 30 km od wojewódzkiego, oferowała wyjątkowo dużo - m.in. możliwość leczenia w pobliskiej przychodni, podstawowego i gimnazjalnego kształcenia dzieci, robienia codziennych zakupów, korzystania z poczty bez kolejek. Komunikacja autobusami zapewniała natomiast wygodną łączność z miastami.

Wyjściowa bryła domu była prosta i przykryta dwuspadowym dachem. Po rozbudowie strefy gospodarczej i garażowej stała się bardziej skomplikowana. Nad dobudowanymi aneksami i wiatą zyskała dodatkową połać dachu pokrytą, podobnie jak już istniejące, brązową blachodachówką szwedzką. W obrębie tarasu zamontowano w niej dwa okna dachowe, by doświetlić strefę wypoczynkową na zewnątrz i w przylegającym salonie.

Przez 8 miesięcy Joanna i Mariusz szukali w tej okolicy działki i w końcu w sąsiedniej miejscowości, w odległości 3 kilometrów od domu rodziców, trafili na odrolnione pole, podzielone na 13 parceli budowlanych. Tylko dwie z wytyczonych były już kupione, więc mogli wybierać najdogodniejszą wśród pozostałych. Kupili kształtną, o wymiarach 25 x 40 m, rozciągającą się na szczycie pagórka (na niżej położonych widzieli rozlewiska wody opadowej). Działka ma jeszcze jedną ważną zaletę - jest przedostatnia na ślepej ulicy i oddalona o 180 m od głównej ruchliwej drogi przelotowej, co sprawia, że jest na niej cicho.

Początkowo dach całkowicie otwartego ganku był oparty na dwóch kolumnach. Właściciele po kilku latach obudowali ścianami część ganku i przenieśli drzwi wejściowe (są antywłamaniowe i wykonane ze stali), dzięki czemu powiększył się istniejący malutki wiatrołap.

Taras nie od początku był tak duży i funkcjonalny, jak obecnie. Najpierw tradycyjna płyta betonowa, o pow. 20 m2, została wykończona płytkami gresu. Płytki odpadały, więc po kilku latach położono nowe. Kiedy znowu "spuchły", właściciele przeprowadzili jeszcze poważniejszy remont. Powiększyli powierzchnię tarasu do 45 m2, a przede wszystkim zmienili technologię z mokrej na suchą, układając kostkę betonową. Markizę wyposażono w elektryczny napęd.

- Sprzedający wycenił ziemię na 45 000 zł i zapewniał, że wkrótce będzie miała wszystkie media oprócz kanalizacji - opowiada Mariusz. - Nie sprawdziliśmy tego dokładnie w urzędach, bo ucieszyliśmy się z korzystnej ceny i na początku nie planowaliśmy ruszać z budową z kopyta. Myśleliśmy, że zaczniemy stawiać dom dopiero za 2-3 lata. Ale sprawy potoczyły się szybciej, niż zakładaliśmy. Znaleźliśmy fajny gotowy projekt i już po kilku miesiącach, jako pierwsi i kompletnie osamotnieni, byliśmy gotowi do rozpoczęcia budowy.

No i zaczęły się schody. Okazało się, że nasza ulica nie ma jeszcze nazwy i nadanych numerów, więc trudno podpisywać jakiekolwiek umowy i dokumenty. Musieliśmy sami załatwiać związane z tym formalności. Ale nie to było najgorsze. Po wgryzieniu się w szczegóły urzędowe, wyszło na jaw, że sieć elektryczna powstanie dopiero za 2 lata, a gazownia wcale nie chciała z nami rozmawiać, oceniając pociągnięcie sieci do naszej ulicy jako nieopłacalne. W tym momencie stało się dla nas jasne, że przy zakupie działki podeszliśmy do tematu uzbrojenia w media zbyt łatwowiernie. Ostrzegamy innych, kupujących odrolnione grunty w polu, żeby postąpili bardziej racjonalnie, niż my.

Ale nie odpuściliśmy budowania. Dogadaliśmy się z sąsiadką, mieszkającą tu od lat, że umożliwi nam pociągnięcie kabla elektrycznego od siebie. Musieliśmy postawić tylko słup. Od niej dowiedzieliśmy się, że możemy dołączyć do komitetu społecznego zajmującego się sprawą wodociągu. Dzięki temu go mamy z nieduże pieniądze, czyli 2500 zł. Na czas budowy wywierciłem z tatą studnię, za materiały zapłaciłem jedynie 400 zł. Po przeprowadzce odwiert jeszcze przez rok obsługiwał cały dom.

Kominek jest intensywnie używany z uwagi na chęć ograniczenia wysokich kosztów ogrzewania budynku i c.w.u. gazem płynnym. Najpierw wkład zaopatrzono w układ DGP, lecz się niedostatecznie sprawdzał. Po kilku latach to zmodernizowano, dodając płaszcz wodny i włączając całe urządzenie w domowy system grzewczy. Zabieg przyniósł oczekiwany efekt.

Salon łączy się z jadalnią, a dalej z kuchnią i holem. Wszędzie ma identyczną posadzkę, wykończoną płytami terakoty (pod nią znajduje się ogrzewanie podłogowe). Dzięki temu strefa dzienna wydaje się duża, choć w rzeczywistości zajmuje ok. 50 m2. Latem rodzinna przestrzeń rozciąga się na rozległy taras.

A jednak potrzebna rozbudowa

Joanna i Mariusz z założenia nie chcieli budować dużego wielopokoleniowego domu. Budowę rozpoczynali jako ludzie młodzi, jeszcze "na dorobku", więc rozsądnie myśleli o kosztach jego stawiania i późniejszych utrzymania, a nawet o... prozaicznym sprzątaniu. Przestrzeni na wyrost absolutnie nie chcieli. Dom miał być mały i zwarty.

- Projekt "Marysia" oferuje w obrębie niedużej dwukondygnacyjnej bryły funkcjonalne wnętrze - mówi Joanna. - Tak jak sobie zaplanowaliśmy, w strefie dziennej nie czuje się ścisku. Salon łączy się z jadalnią i kuchnią - cała strefa ma "oddech". W zasadzie to było najważniejsze. Planowaliśmy dwoje dzieci, więc na poddaszu miały być 3 sypialnie i łazienka. Dopóki byliśmy sami, to nam zupełnie wystarczało. Tolerowaliśmy fakt, że chcąc dostać się do kotłowni, w której urządziliśmy również pralnię i suszarnię, musieliśmy przejść przez brudny garaż. Stało się to nieporęczne, gdy pojawiły się dzieci i praliśmy na okrągło. Wtedy przestaliśmy się też mieścić z rzeczami w szafie w malutkim wiatrołapie.

W końcu powiedzieliśmy dość i wyekspediowaliśmy samochód "pod chmurkę", a garaż przedzieliliśmy ścianą. W pierwszej części zrobiliśmy garderobę. Każdy z nas ma tu obecnie własną szafę - odzież wierzchnia i buty nie trafiają do sypialni i rzadziej musimy biegać na poddasze. W drugiej części urządziliśmy aneks gospodarczy. Wzdłuż całej bocznej elewacji gospodarczej postawiliśmy podłużną wiatę na 2 samochody, tuż za nią wymurowaliśmy zamknięty składzik na liczny sprzęt sportowy i ogrodniczy. Między składzikiem a tarasem postawiliśmy małą zadaszoną wiatę. Nie sprawdziła się w otwartej formie, więc później obudowaliśmy ją murowanymi ścianami i wstawiliśmy drzwi. Do tego aneksu chowamy na zimę meble ogrodowe.

Wyremontowaliśmy również istniejący taras. Znacznie powiększyliśmy płytę i zmieniliśmy nawierzchnię z tradycyjnych płytek na kostkę betonową. Do markizy, którą otwieraliśmy ręcznie, dodaliśmy elektryczny napęd. Rozbudowa i remont tarasu razem kosztowały 80 000 zł. Natomiast wcześniejsze stawianie i wyposażanie domu zamknęliśmy w kwocie 340 000 zł. Od jakiegoś czasu zajmujemy się unowocześnianiem aranżacji w pomieszczeniach mieszkalnych, bo już tego wymagają. Robimy to etapami. Na pierwszy ogień poszła modernizacja kominka oraz łazienek i kuchni.

Projekt: Marysia Pracownia Horyzont, autor adaptacji Stefan Zalewski; Rzut parteru i rzut parteru po modernizacji

Zmiany w systemie grzewczym

System grzewczy właściciele oparli na gazie płynnym. W momencie uzbrajania domu w tę instalację musieli podpisać wieloletnią umowę z wybranym dostawcą, który w jej ramach zamontował w ogrodzie zbiornik na gaz, a także poprowadził od niego instalację gazową do kuchni i do kotłowni. Wewnątrz budynku instalację układali inni fachowcy. Obejmuje jednofunkcyjny kocioł i stojący zasobnik c.w.u. o poj. 120 l oraz płytowe grzejniki na ścianach i podłogówkę (tylko na parterze w części mieszkalnej).

Para przewidywała, że korzystanie z gazu płynnego będzie drogie, więc w celu obniżenia wysokich kosztów w salonie zainstalowała wkład kominkowy z wymuszonym układem DGP, który skierowała do sypialni na poddaszu.

Kiedy okazało się, że system nawiewu gorącego powietrza niedostatecznie się sprawdza, Joanna i Mariusz pomyśleli o zastosowaniu gruntowej pompy ciepła, chcąc zaradzić wysokim kosztom ogrzewania. Jednak wyceniono ją na 70 000 zł i dopiero wtedy powstał zamysł, żeby na istniejącym wkładzie kominkowym zamontować zbiornik wodny i całe urządzenie włączyć w domowy system grzewczy. Ten zabieg przyniósł pożądany efekt.

W 2013 r. właściciele od nowa urządzili kuchnię. Kupili nowocześniejszy sprzęt i meble. Całkowicie zmienili kolorystykę, wcześniej królowały w niej beże i brązy, obecnie - szarość i biel. Są bardzo zadowoleni z faktu, że kuchnia skierowana jest na północ i drogę.

Zabiegowa klatka schodowa ma trepy z klejonego drewna jesionowego, które wcześniej było polakierowane, ale podczas odnawiania wnętrz zostało wycyklinowane i pomalowane olejem. Przy odnawianiu podłóg w sypialniach podobnie uczyniono z mozaiką z drewna dębowego. Bardzo funkcjonalne jest białe szkło na podstopniach, bo łatwo się je myje.

Joanna i Mariusz z dziećmi - Wielkość strefy mieszkalnej w naszym domu oceniamy jako dobrą. Tylko strefa garażowa i gospodarcza, w wersji pierwotnej, była zdecydowanie zbyt mała. Warto było je rozbudować. Cieszymy się również, że po modernizacji kominka system grzewczy stał się bardziej ekonomiczny. Kominek z dodanym płaszczem wodnym równomiernie przekazuje ciepło pomieszczeniom w całym domu.

Redaktor: Lilianna Jampolska