Powierzchnia:
- Domu 150 m2, działki 2400 m2, tarasu 40 m2.
Taras:
- Na punktowym fundamencie, dwupoziomowy.
- Warstwa drenażowa - o grubości 20 cm ze żwiru.
- Fundamenty - stopy betonowe wylewane na miejscu.
- Legary - z kantówki sosnowej.
- Nawierzchnia - ryflowane deski z modrzewia syberyjskiego.
- Położenie - południe, wzdłuż ściany bocznej, przy salonie.
Decyzja: Ze względu na las i dom z drewna, nie chciałam mieć innego tarasu niż drewniany. Cenię drewno za pięknie starzenie się, nie nagrzewanie się mocno od słońca w lecie, możliwość chodzenia po nim na bosaka nawet w upały oraz za to, że wiosną i jesienią jest cieplejsze niż kompozyt, beton. Wybrałam z mężem deski z modrzewia syberyjskiego, bardziej trwałego w porównaniu z polskim. Ponadto technologię na gruncie, w której podest opiera się na punktowym fundamencie (bo jej realizacja jest łatwa i szybka).
Zastosowanie ryflowanych desek miało na celu zmniejszenie śliskości nawierzchni (lecz po deszczu mimo to jest śliska). Zatrudniliśmy stolarza specjalizującego się w budowie tarasów. To on go zaprojektował, dostarczył drewno przycięte na wymiar, my wyznaczyliśmy tylko rozmiar podestu. Najpierw przygotował wyższą część.
Dwupoziomowy taras z drewna - rady i przestrogi:
- Stolarz wykonał zlecenie sprawnie, lecz nie do końca poprawnie. Dobrze wykonał punktowy, wylewany z betonu fundament o głębokości 80 cm oraz w prawidłowej odległości ustawił legary (w metalowych obejmach, co 60 cm) i deski (z przerwą 8 mm). Natomiast do montażu użył złych wkrętów - wskutek tego, już po pierwszej zimie, deski wypaczyły się, zwichrowały. Musiał rozebrać nawierzchnię, nowe modrzewiowe elementy przykręcić na wkręty przeznaczone do drewna. Wtedy też dobudował dolny podest. Żałujemy, że nie dopilnowaliśmy zastosowania legarów z kantówki modrzewiowej, a nie sosnowej (dziś pomyślelibyśmy o niezniszczalnym ruszcie aluminiowym i montażu desek z ukrytym mocowaniem). Wyszłoby nieco drożej, za to konstrukcja byłaby trwalsza.
Jeżeli chodzi o pielęgnację nawierzchni, to co roku, po zimie, czyścimy ją wodą pod ciśnieniem, na lancy myjki osadzamy okrągłą szczotkę. Znikają w ten sposób zielony nalot, kurz, błoto, a także piasek i igły sosen zgromadzone w ryflach. Na początku, musieliśmy usuwać zadry z drewna (papierem ściernym), my i dzieci często chodzimy na bosaka. To wada wariantu ryflowanego (mimo to podoba się nam). - Niedługo po ukończeniu dwupoziomowego podestu, sami go zaimpregnowaliśmy. Szybko tego żałowaliśmy, ponieważ nabrał pomarańczowego odcienia, który gryzł się ze stylistyką domu. Na preferowane przez nas wysrebrzenie się drewna czekaliśmy 3 lata. Chociaż tylko raz, przez 12 lat użytkowania, wykonaliśmy taką warstwę ochronną, to nawierzchnia dopiero teraz jest do remontu - np. w miejscach, gdzie ustawialiśmy donice, drewno zawilgotniało, uległo korozji biologicznej (radzimy zwrócić na to uwagę). Kilka desek należy wymienić. Zamierzamy zamówić identyczny materiał, mamy nadzieję, że pod spodem nie ujrzymy spróchniałych legarów sosnowych (wtedy mały remont zamieni się w duży i drogi). W celu wyrównania odcieni starych i nowych elementów, planujemy pomalowanie ich impregnatem koloryzującym w szarym odcieniu.
Koszty wykonania drewnianego tarasu:
- materiały i robocizna 13 000 zł.
Redaktor: Lilianna Jampolska
Na zdjęciu otwierającym: Dwupoziomowy podest oparto na punktowym fundamencie z betonu.
Dodaj komentarz