Wybór pokrycia generuje największe koszty budowy dachu, ale warto również pamietać, że od tego, czym chcemy pokryć dach, zależy jego konstrukcja oraz sposób wstępnego krycia: czy będzie to folia, a nad nią ruszt z łat i kontrłat, czy też sztywne poszycie.
Jak kupować dachówki?
Liczbę potrzebnych dachówek najlepiej ustalać na podstawie projektu dachu, według którego najłatwiej obliczyć, ile potrzeba dachówek skrajnych (lewych i prawych), gąsiorów i innych elementów uzupełniających (fot. Wienerberger)
Elementy pokrycia kupuje się na sztuki i dlatego producenci często podają liczbę dachówek potrzebnych do ułożenia jednego metra kwadratowego. Trzeba jednak pamiętać, że dachówki układa się w rzędach poziomych, a kolejne rzędy – z odpowiednim zakładem, zależnym od kąta nachylenia dachu.
Na dachach o mniejszym nachyleniu zakład powinien być szerszy, a wtedy może się okazać, że ostateczna liczba dachówek na metrze kwadratowym gotowego dachu będzie inna niż podaje producent. Szerokość połaci dachowej powinna być wielokrotnością szerokości ułożonej dachówki, tak by dachówek nie trzeba było przycinać.
Jakie poszycie stosuje się pod dachówki?
Dachówki mocuje się na łatach przybitych do kontrłat. Poszyciem dachu może być folia dachowa lub pełne deskowanie z papą. Przekrój łat zależy od obciążenia i odległości między krokwiami: zwykle są to przekroje 40 × 50 mm lub 50 × 60 mm. Łaty powinno się montować w odstępach zalecanych przez producenta dachówek i dostosowanych do kąta nachylenia połaci dachowej – pod większość dachówek jest to 30–35 cm.
Zamiast łaty okapowej lepiej przybić deskę, wtedy pierwszy rząd dachówek będzie oparty na większej powierzchni. Zmniejszy to ryzyko ich uszkodzenia pod ciężarem gromadzącego się śniegu oraz umożliwi pewniejsze zamocowanie pasa nadrynnowego. Deska okapowa powinna być o 2–3 cm wyższa od pozostałych łat, aby zmniejszyła kąt nachylenia okapu, co będzie wyhamowywać strugi wody spływającej do rynny. Dachówki ceramiczne i cementowe powinny być układane na dachach o kącie nachylenia nie mniejszym niż 25–30°. Czasem trzeba ułożyć je na fragmencie dachu o mniejszym nachyleniu, na przykład na lukarnie. Pod takie fragmenty trzeba ułożyć pełne deskowanie pokryte papą, a do nich przybić ruszt z kontrłat i łat.
Jakie poszycie zastosować pod blachodachówki?
Blachodachówki układa się zawsze na ruszcie z kontrłat i łat nośnych. Jeśli pod pokryciem będzie folia wstępnego krycia, wystarczy przed ułożeniem przybić łaty do kontrłat mocujących folię.
Na dachu z deskowaniem pokrytym papą kontrłaty przybija się wzdłuż linii przebiegu krokwi. Jeśli podkład jest sztywny, mocuje się je bezpośrednio do podłoża w odstępach co 60 cm lub zbliżonych. Przekrój łat nośnych zależy od odległości między kontrłatami. Jeśli wynosi:
80–100 cm – łaty muszą mieć przekrój o wymiarach co najmniej 50 × 50 mm,
około 60 cm – łaty mogą być cieńsze: 40 × 50 mm.
Odległości łaty powinny być dokładnie odmierzone, a w miejscach połączeń poziomych trzeba podłożyć klocki dystansowe.
Blachodachówki są elementami profilowanymi o różnej głębokości przetłoczeń i długości powtarzalnego modułu (wzoru). Zamocowany arkusz musi opierać się na łatach w najniższych punktach, dlatego rozstawienie łat musi odpowiadać długości modułu przetłoczeń konkretnej blachodachówki. Inaczej rozmieszcza się łaty przy okapie, a inaczej łaty podpierające połączenia poziome między arkuszami. Między pierwszą a drugą łatą okapową powinna być odległość około 60 mm mniejsza od długości modułu przetłoczeń. Ustawienie pierwszej łaty zależy od odległości, na jaką trzeba wysunąć blachodachówkę w stosunku do orynnowania.
Pod łatę podkłada się klocki dystansowe lub przybija deskę okapową grubości odpowiadającej głębokości przetłoczeń poprzecznych – zwykle jest to 15–20 mm. W miejscach łączenia poprzecznego ostatnia łata podpierająca niższy arkusz powinna być przesunięta około 60 mm wyżej, tak by oparł się na niej przetłoczony brzeg blachy. W miejscu, gdzie pokrycie opiera się na górze przetłoczenia, trzeba podłożyć pod łaty klocki dystansowe takiej samej wysokości jak przy pierwszej łacie okapowej. Następną łatę przybija się w odległości zmniejszonej o wielkość przesunięcia, czyli około 60 mm.