Strefa podokienna w murach - problemy i rozwiązania, zasady zbrojenia.

Podczas budowy, na etapie wykonania murów jednym z takich miejsc, gdzie powinniśmy zwrócić szczególną uwagę jest strefa wokół otworów okiennych i drzwiowych. Są to miejsca, w których w murze występują naprężenia rozciągające. To może przyczynić się do powstania rys w tym obszarze. Co ważne, sytuacja ta nie jest związana z rodzajem zastosowanych bloczków, cegieł lub pustaków, ale dotyczy pracy konstrukcji budynku.

Dlaczego strefa podokienna wymaga zbrojenia bez względu na rodzaj zastosowanych elementów murowych?

Elementy murowe i tym samym mur z nich wykonany charakteryzuje się tym, że dobrze przenosi siły ściskające, dzięki czemu może przenosić znaczne obciążenia tego typu. Natomiast w murze znajdują się również miejsca, w których powstają m.in. siły rozciągające wywołujące naprężenia w jego strukturze. Rozciąganie występują m.in. pod i nad otworami okiennymi i drzwiowymi. Nad otworami okiennymi problem jest mniejszy, gdyż niekorzystne naprężania przejmuje nadproże umieszczane nad otworem okiennym. Pod otworami mamy tylko mur wykonany z cegieł, pustaków lub bloczków, który nie jest odporny na tego typu naprężenia.

Na zarysowanie strefy podokiennej, oprócz obciążeń pionowych dodatkowo mogą również wpływać czynniki takie jak np. odkształcenia termiczne, różnica odkształceń zastosowanych materiałów. Zarysowaniu ścian w tej strefie możemy zapobiec poprzez odpowiednie wzmocnienie muru. Problem występowania rys w strefie podokiennej był znany od bardzo dawana i dlatego też w starych budynkach wykonanych w technologii tradycyjnej, rolę swoistego wzmocnienia strefy podokiennej pełniły np. gzymsy, masywne parapety. Ich zadaniem było rozproszenie naprężeń skupiających się w narożach otworów, zwiększeniu wytrzymałości fragmentu muru nad i pod oknem i tym samym zmniejszaniu ryzyka powstawania rys i pęknięć. Aktualnie nie wykonuje się już gzymsów, a masywne parapety zostały zastąpione wykonanymi z tworzyw sztucznych.

Zbrojenie stery podokiennej

Współcześnie w celu zabezpieczenia strefy podokiennej przed zarysowaniami stosuje się zbrojenie poziome. Do tego celu najlepiej jest zastosować systemowe rozwiązania jak: siatka z włókna szklanego Murfor Compact lub płaska kratownica ze stali ocynkowanej Murfor. Wybrany typ zbrojenia należy umieścić w najwyższej spoinie pod dolną krawędzią otworu okiennego. Zbrojenie powinno być przedłużone poza krawędź otworu okiennego o co najmniej 50 cm i zatopione, otulone w zaprawie.

W przypadku wykonywania muru na pianoklej należy warstwę pod oknem wymurować np. na zaprawie do cienkich spoin, co pozwoli na umieszczenie zbrojenia w murze.

Rysunek: Dozbrojenie strefy podokiennej.

Zbrojenie strefy podokiennej jest ważnym elementem podczas murowania z ceramiki, silikatów lub betonu komórkowego. Brak wzmocnienia w tym miejscu może prowadzić do powstawania rys, które obniżają nie tylko estetykę budynku, ale również wpływają na trwałość ściany. Zastosowanie prostych i szybkich rozwiązań, pozwala w prosty sposób ograniczyć wynikające z tego problemy. W przypadku murowania ścian z betonu komórkowego na zaprawie do cienkich spoin nie ma najmniejszych problemów z umieszczeniem zbrojenia w spoinie poziomej muru.

mgr inż. Dorota Kajka Product Manager Solbet