Osadzenie okien w ścianie trójwarstwowej z elewacją wykonywaną z cegły klinkierowej wymaga zastosowania odmiennej technologii montażu, niż w ścianach przewidzianych do tynkowania. Elewacja z cegieł klinkierowych nie powinna powodować powstawania obwodowych mostków cieplnych wokół ościeża, co wymaga zamocowania ramy okiennej w płaszczyźnie pokrywającej się od zewnątrz z licem warstwy ociepleniowej. Oznacza to konieczność sporego wysunięcia okna poza płaszczyznę ściany konstrukcyjnej. Nie można bowiem zakryć izolacji ściany w świetle otworu okiennego w inny sposób niż cegłą elewacyjną.
Do prawidłowego zamontowania okna w ścianie trójwarstwowej trzeba użyć systemowych konsoli wspornikowych, umożliwiających wysunięcie okna nawet do 25 cm poza lico muru. Podstawowe elementy tego systemu to wsporniki dolne o regulowanej wysokości (co ułatwia ich wypoziomowanie), a także wsporniki boczne, wykorzystywane niekiedy również jako mocowanie górne. Elementy tego systemu dobierane są w zależności od wysięgu wspornika, wymiarów i ciężaru okna oraz materiału ściany nośnej. Montaż okien na konsolach systemowych należy przeprowadzić przed wykonaniem warstwy elewacyjnej, gdyż pozwala to na dokładne ułożenie ocieplenia i uszczelnienie ościeżnicy w otworze.
Wsporniki dolne, po wysunięciu na wymaganą odległość, przykręcane są do ościeża, zaś w przypadku ścian z elementów perforowanych (pustaków szczelinowych, bloczków drążonych) - dodatkowo mocowane są kątownikami do powierzchni wewnętrznej muru. Obmurówka elewacyjna powinna zachodzić 1-2 cm na ramę okienną, a powierzchnię styku uszczelnia się taśmą rozprężną. Od strony wewnętrznej otwór okienny wykańcza się najczęściej płytą g-k, położoną na izolacji paroszczelnej osłaniającej brzegi pianki montażowej.
Redakcja BD
Na schemacie otwierającym: Okno ze względów estetycznych wysuwa się aż do płaszczyzny ściany osłonowej. Wymaga to jednak zastosowania specjalnych konsol wsporczych, a ich zakotwienie w ścianach o małej wytrzymałości (pustaki, beton komórkowy) jest kłopotliwe.
2
