Posadzki poddawane są różnym obciążeniom komunikacyjnym i narażone na działanie wilgoci oraz zanieczyszczeń mechanicznych. Aby zapewnić ich długotrwałą wytrzymałość mechaniczną - szczególnie krawędzi dylatacji - należy wypełnić szczelinę odpowiednio dobraną masą uszczelniającą.
Kolejność prac uszczelniania dylatacji
1. Po dokładnym oczyszczeniu dylatacji (wydmuchanie i odkurzenie) okleić krawędzie szczeliny dylatacyjnej taśmą papierową, aby ochronić płyty posadzkowe przez pobrudzeniem masą uszczelniającą lub primerem.
2. Dla zapewnienia prawidłowego kształtu uszczelnienia (spoina dwustronna) wcisnąć w szczelinę elastyczny sznur polietylenowy (zdjęcie 1) na głębokość równą szerokości szczeliny. Zalecana średnica sznura dylatacyjnego wynosi 1,25 x szerokość szczeliny. Nieodpowiedni kształt uszczelnienia osłabia wytrzymałość spoiny i może być przyczyną jej zerwania.
3. Zagruntować brzegi szczeliny odpowiednim Primerem 100 lub 150 (w zależności od zastosowanej masy uszczelniającej) w czasie od 1 do 4 godzin przed aplikacją uszczelniacza (zdjęcie 2). Zastosowanie primera zapewnia zamknięcie porów dylatacji betonowej, utwardza jej powierzchnię i polepsza przyczepność masy uszczelniającej. Aplikacja primera dopiero po ułożeniu sznura dylatacyjnego pozwala uniknąć jego przyklejania się do bocznych krawędzi dylatacji i kłopotów z prawidłowym wypoziomowaniem.
4. Nałożyć uszczelniacz ręcznym lub pneumatycznym wyciskaczem (zdjęcie 3). Zebrać naddatek szpachelką i wygładzić powierzchnię fugi roztworem mydła lub detergentu (zdjęcie 4).
5. Zerwać taśmę papierową przed utworzeniem się naskórka na powierzchni szczeliwa (zdjęcie 5).
źródło i zdjęcia: Soudal