Kupiliśmy segment w osiedlowej zabudowie do remontu

Szukając nieruchomości, właściciele kierowali się głównie lokalizacją oraz ceną, mniej liczyła się powierzchnia budynku. Kiedy pierwszy raz zobaczyli segment obejmujący nie jedną, lecz... dwie oddzielone części, z których dolna była od dawna zamieszkana - nie ocenili jako wadę faktu, że będą na co dzień zmuszeni pokonywać aż 7 półpięter oraz kilkadziesiąt schodów. Choć oferowana górna część mieszkalna wymagała remontu, ze względu na świetne położenie osiedla uznali ją za lepsze miejsce do życia dla rodziny z małymi dziećmi, w porównaniu z mieszkaniem w bloku, albo domem pod miastem.

MIESZKANIE NA SIEDMIU PÓŁPIĘTRACH

Na poziomie zero znajduje się wjazd do garażu i schody prowadzące do głównego wejścia. Za nim jest wiatrołap i długi przedpokój oraz początek klatki schodowej. Pół piętra wyżej - kuchnia, jadalnia, spiżarnia i ogólna łazienka z prysznicem. Na kolejnej kondygnacji - duży salon i balkon. Na następnej - strefa prywatna właścicieli z sypialnią, garderobą i łazienką z wanną. Jeszcze wyżej - sypialnia dziecięca oraz taras o powierzchni 25 m2. Kolejne półpiętro zajmuje pokój córki i łazienka z wanną. Przedostatnie - pokój gościnny, a ostatnie - strych.

W każdym wąskim segmencie znajdują się dwa oddzielne kompleksy mieszkalne, dolny i górny. Agnieszka i Marcin kupili i wyremontowali górny, położony w skrajnym szeregowcu (na poziomie zero mają jeszcze własny garaż, pod nim - piwnicę). Osiedle z zabudową szeregową wydało się im ciche i zielone. I rzeczywiście spokojnie i wygodnie się tu mieszka.

Balkon z jasną balustradą przylega do salonu właścicieli, a piętro wyżej znajduje się duży taras przy sypialni dzieci. Podczas remontu okazało się, że warto lepiej zaizolować termicznie ścianę zewnętrzną przy tarasie oraz boczną przy klatce schodowej. Na zewnątrz murarze położyli więc warstwę styropianu z grafitem i tynk, dobierając jego rodzaj i kolor do istniejącego.

- Nie wyobrażałam sobie wyprowadzki z miasta w momencie, gdy dzieci potrzebują żłobka, przedszkola, szkoły, placu zabaw - mówi Agnieszka. - Dla mnie chodzenie po 64 schodach wewnątrz segmentu i kilkunastu na zewnątrz jest lepsze od dalekich dojazdów do pracy i stania w korkach. Przynajmniej na razie poruszanie się po tylu kondygnacjach nikomu z nas nie sprawia trudności, nawet najmłodszym dzieciom.

Ucieszyłam się, że możemy kupić wyżej położoną część mieszkalną, ponieważ jest prawie dwukrotnie większa od dolnej. Zapewnia wygodę mimo, że szerokość segmentu wynosi 5,6 m i nieco miejsca zajmuje klatka schodowa. Wysokość najważniejszych kondygnacji to 2,80, górnych 2,60 m, więc w pomieszczeniach z dużymi oknami jest przestronnie i jasno. Przyznaję jednak, że na początku wydawały mi się ciemne i małe, głównie z powodu wszechobecnej boazerii. Drewniana okładzina wyglądała staromodnie, a szczególnie ciężko - na ścianach odgradzających klatkę schodową. Jakby drewna było za mało, na podłogach w pokojach rozciągał się parkiet.

Taras ma powierzchnię 25 m2 i jego posadzka wymagała uszczelnienia. Remont tarasu nad pomieszczeniem polegał na zdjęciu płytek, uszczelnieniu wylewki betonowej specjalną elastyczną masą gumową, położeniu gresu mrozoodpornego. Ponieważ taras jest dla właścicieli ważnym miejscem do wypoczynku, zlecili skonstruowanie na nim pergoli z sosnowej kantówki. Ustawili pod nią komplet mebli z technoratanu i zacienili pędami glicynii. Jednak mokre lub oblodzone kafelki są śliskie.

MIESZKANIE W SZEREGÓWCE - CORAZ WIĘCEJ DO REMONTU

Agnieszka i Marcin zmienili funkcję kilku pomieszczeń i układ ścian, za to na wszystkich kondygnacjach bez wyjątku - wystrój na jaśniejszy i współczesny. Początkowo zakres prac oszacowali na dużo mniejszy, jednak musieli je sukcesywnie rozszerzać (dotyczyło to zwłaszcza instalacji).

Szatnię, usytuowaną we wnęce w holu przy jadalni i kuchni, przeobrazili w spiżarnię. Natomiast do przebierania przeznaczyli wiatrołap i przedsionek za głównym wejściem, znajdujący się pół piętra niżej (powiększyli istniejący wiatrołap, przesuwając ścianę z drzwiami w kierunku długiego i wcześniej bezużytecznego przedsionka, zbudowali pojemną szafę). Na kondygnacji z kuchnią nad wejściami zastali łuki wykończone drewnem i łączące się z ościeżnicami. Zlikwidowali je oraz wyburzyli ścianę na granicy holu i jadalni. W kuchni pozbyli się półwyspu, masywnej drewnianej zabudowy szafkowej, terakoty z posadzki.

Projekt: Zygmunt Czarzasty; rzut kondygnacji z kuchnią i jadalnią i rzut kondygnacji z kuchnią i jadalnią po zmianach

W salonie zdjęli dębowy parkiet (bo miał zbyt duże szpary, zastosowali jasną finishdeskę), natomiast rozmyślnie pozostawili go i odświeżyli w pokojach na wyższych kondygnacjach, doceniając trwałość i szlachetność tego rodzaju drewna. Wycyklinowali i polakierowali dębowe trepy na schodach i poręcze, po renowacji wyglądają wspaniale. Klatka schodowa prezentuje się lżej i nowocześniej po zdemontowaniu boazerii i usunięciu ścian odgradzających ją np. od salonu - na ich miejscu Agnieszka i Marcin zamontowali szklane balustrady schodowe z hartowanego szkła. Rys nowoczesności zyskał też salon po tym, jak przesunęli kominek, dodali przewód nawiewny i zmienili tradycyjną obudowę na bardziej prostą i płaską.

W obszernej sypialni dorosłych Agnieszka zdecydowała się zbudować ścianę działową, aby wydzielić osobną garderobę. Jest zadowolona z tego zabiegu, jak również z gruntownego wyremontowania prywatnej łazienki, do której m.in. wstawiła nową wannę i urządzenia sanitarne.

Poprzedni właściciele zbudowali w salonie kominek z wkładem. Obecni zdemontowali go, nowy wkład przesunęli w stronę środka salonu i zmienili obudowę na płytką i płaską. Po usunięciu starego grzejnika pod oknem przy wyjściu tarasowym, większy powiesili na ścianie obok, a skrzydło okna wydłużyli do posadzki.

Wcześniej kuchnię od holu odgradzała ściana, natomiast od jadalni - półwysep z masywną zabudową z dębowego drewna. Agnieszka i Marcin zmienili meble na białe i zdecydowali się na wyspę.

Właściciele szczególnie zadowoleni są z dołożenia spiżarni - wykorzystali na nią wnękę istniejącą w holu (poprzednicy mieli tam szatnię), którą zamknęli drzwiami.

REMONT MIESZKANIA - INSTALACJE OD NOWA

Agnieszka i Marcin szybko przekonali się, że istniejący system grzewczy zapowietrza się i słabo grzeje. Na kondygnacjach zastali różnego rodzaju grzejniki na ścianach - prawdopodobnie poprzedni właściciele nie raz, nie dwa, próbowali ją naprawić, wymieniając część elementów składowych.

- Po rozmowie z fachowcami powzięliśmy decyzję o radykalnym remoncie, czyli zdemontowaniu całej starej instalacji i położeniu nowej - mówią właściciele. - Chcieliśmy mieć pewność, że w przyszłych sezonach grzewczych nic złego ze strony centralnego ogrzewania nas nie spotka. Zleciliśmy wykonanie projektu, m.in. pozbyliśmy się niepotrzebnego grzejnika w spiżarni, przenieśliśmy grzejnik spod okna w salonie na ścianę - w to miejsce wstawiliśmy wyższe skrzydło o wysokości istniejącego okna tarasowego.

Ogólną liczbę grzejników zwiększyliśmy o trzy sztuki, starannie dopasowaliśmy je do kubatury pomieszczeń i zaopatrzyliśmy w zawory termostatyczne. Kupiliśmy wyroby nowszej generacji, w tym pięć ozdobnych - dwa powiesiliśmy w salonie i trzy na klatce schodowej. Krótko rozważaliśmy nawet uniezależnienie się od osiedlowego wspólnego systemu grzewczego i kupno kotła na gaz z sieci. Ostatecznie zarzuciliśmy pomysł, jednak na wszelki wypadek w spiżarni przygotowaliśmy do niego przyłącze.

Gruntowną modernizację ma za sobą instalacja elektryczna. W niej również nowy jest każdy przewód, gniazdo, łącznik, lampy. W wielu miejscach zaprojektowaliśmy, z elektrykiem, dodatkowe punkty świetlne, szczególnie dotyczy to strefy dziennej, kąpielowej. Wzdłuż długiej klatki schodowej poprowadziliśmy wygodną na co dzień instalację schodową, w przedsionku - układ z czujnikiem ruchu. Najpraktyczniejszą zmianą jest zamontowanie interkomu, dzięki któremu łatwiej możemy obsługiwać domofon i porozumiewać się między sobą, gdy przebywamy na różnych piętrach. Podczas remontu kuchni i trzech łazienek hydraulicy wymienili wszystkie rury wodne i kanalizacyjne.

Strefa dzienna, obejmująca dwa półpiętra (z kuchnią i salonem), zyskała więcej przestrzeni po zdjęciu boazerii oraz wyburzeniu ścian działowych w holu i przy klatce schodowej. Na ich miejscu Agnieszka i Marcin zamontowali szklane zapory schodowe z hartowanego szkła. Wycyklinowali i polakierowali również dębowe trepy na schodach i poręcze. Jest jaśniej, przestronniej, nowocześniej.

Oceniliśmy, że w budynku jest dobra liczba pomieszczeń kąpielowych, więc nie budowaliśmy czwartego - dzieci i goście mają wspólne. Łazienkę ogólną i przy własnej sypialni zaprojektowaliśmy sami, lecz przy urządzeniu dziecięcej wsparliśmy się pomocą architektki wnętrz - zależało nam na sprytnym połączeniu funkcji higienicznych i pralni.

Łazienka dzieci mieści dużą wannę, a pod blatami - pralkę i pojemne szafki. Zaprojektowała ją architektka wnętrz wraz z właścicielami.

Szybko przekonaliśmy się, że w wysokim i wąskim budynku świetnie działa system wentylacji grawitacyjnej, na etapie budowy szeregowca w latach 1989-1991 wykonano odpowiednią liczbę otworów nawiewnych i wywiewnych. Podczas remontu w kuchni i w łazienkach dodaliśmy jedynie kratki z wentylatorami. Kucie ścian i układanie od nowa instalacji zmusiło nas do ponownego otynkowania ścian wewnętrznych tynkiem tradycyjnym, dla lepszego efektu wykończyliśmy je gładzią gipsową.

Właścicielka domu, Agnieszka - Z powodu drobiazgowej modernizacji instalacji i gruntownych zmian wystroju wnętrz, prace remontowe trwały 2 lata, łącznie kosztowały 200 000 zł (wraz z wyposażeniem i meblami). Czy opłacił się zakup segmentu i jego remont? Absolutnie tak, bo wolę mieszkać w mieście w domu z siedmioma półpiętrami, niż codziennie daleko dojeżdżać do pracy i tracić czas. Komfortowa lokalizacja rekompensuje mi wady szeregowej zabudowy. Dobre jest to, że dom jest podłączony do miejskiej sieci elektrycznej, grzewczej, wodociągowej i kanalizacyjnej, więc funkcjonuje jak mieszkanie w bloku, lecz daje nam więcej przestrzeni i wygody. Sami musimy jedynie segregować śmieci i odśnieżać chodnik w obrębie posesji. Mamy wszystkie media i mało obowiązków z nimi związanych oraz spokojne, zielone miejsce do życia w mieście.

tekst: Lilianna Jampolska
zdjęcia: właścicielka i Lilianna Jampolska