Nie spodoba się estetom - zazwyczaj stoi na niej stary, niszczejący budynek, a dookoła walają się śmieci. Ale w dużym mieście, w dobrej lokalizacji, znalezienie pustej parceli jest prawie niemożliwe.
Oczywiście wyburzenie starego domu to dodatkowe koszty i formalności. Gdy budynek, który chcemy rozebrać, spełnia choć jeden z podanych niżej warunków, wymagane jest uzyskanie pozwolenia na rozbiórkę:
W pozostałych wypadkach wystarczy zgłoszenie zamiaru rozbiórki w starostwie powiatowym. Wymagana dokumentacja jest podobna, jak przy zgłoszeniu zamiaru budowy: wniosek, mapka, opis obiektu, przewidziane środki bezpieczeństwa itd.
Uwaga! Jeśli szukamy działki z ruiną do wyburzenia, nieruchomości wpisane do rejestru zabytków omijajmy szerokim łukiem.
Rozbiórkę można przeprowadzić ręcznie lub przy użyciu ciężkiego sprzętu. Na tę pierwszą warto się zdecydować, gdy przeznaczony do wyburzenia budynek jest niewielki i gdy da się ponownie wykorzystać uzyskane w wyniku rozbiórki materiały: stare cegły, drewno itp. Jeśli wykorzystamy ciężki sprzęt budowlany, to rozbiórka niedużego budynku nie potrwa dłużej niż 2 dni.
Wyburzenie domu może kosztować od kilkunastu tysięcy zł w górę, w zależności od kubatury i technologii, w której go wybudowano. Wyburzanie konstrukcji betonowych jest przeciętnie dwa razy droższe od rozbiórki budynków z cegły.
Istotną częścią kosztów jest wywiezienie gruzu - tym bardziej warto powtórnie spożytkować materiały, które jeszcze się do czegoś nadają.
Zabudowana posesja ma również zalety, np. doprowadzone media. Jeżeli przeznaczony do wyburzania obiekt nie stoi tam, gdzie zaplanowaliśmy dom, może funkcjonować jako barak dla ekipy budowlanej, albo magazyn.
Nowy dom może również korzystać z części ścian czy choćby fundamentów starego (w myśl przepisów to rozbudowa) - mamy wtedy większe możliwości ulokowania go na działce tak, jak nam pasuje.
Jeśli ściana starego budynku znajduje się 2 m od płotu, może tam pozostać jako element nowego domu. Na pustej parceli nie moglibyśmy się aż tak zbliżyć do granicy.
Redaktor: Janusz Werner
zdjęcia: J. Werner
Skomentuj
