Jakie panele podłogowe wybrać do kuchni?

Jakie panele podłogowe wybrać do kuchni?

Podłoga w kuchni jest szczególnie narażona na działanie wilgoci oraz mocno eksploatowana przez domowników, dlatego powinna być wykonana z wytrzymałych materiałów. Czy warto ułożyć panele podłogowe w kuchni? Jeśli tak, to jakie?

Jakie panele podłogowe wybrać do kuchni?

Jeżeli planujesz ułożyć panele podłogowe w kuchni, możesz zdecydować się na:

1. Laminowane panele podłogowe

Wierzchnia i spodnia warstwa laminowanych paneli podłogowych jest wykonana z tworzywa sztucznego - laminatu. Natomiast środek, czyli rdzeń, to przeważnie drewnopochodna płyta HDF (rzadziej MDF). Na laminacie jest nadrukowany wzór pokryty żywicą melaminową, która chroni produkt przed wilgocią i ścieraniem.

Wyróżniają się dobrą odpornością na uszkodzenia mechaniczne i chemiczne, promieniowanie UV oraz oddziaływanie wilgoci.

Zaletą laminowanych paneli podłogowych jest ich łatwe utrzymanie w czystości. Nie wymagają skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych, a podłogę wystarczy umyć wilgotną szmatką lub preparatem do laminatów.

Panele laminowane w kuchni
Laminowane panele podłogowe są łatwe w utrzymaniu czystości, fot. Komfort.

Panele laminowane są twarde i lekkie, dlatego w domu będzie bardziej słychać odgłos chodzenia po takiej podłodze. Można zniwelować tę wadę, układając je na specjalnych matach wyciszających. 

Pamiętajmy, że tego typu powierzchni nie można cyklinować. W przypadku uszkodzenia, konieczna będzie wymiana poszczególnych części lub całej podłogi.

Laminowane panele podłogowe imitują różne gatunki drewna i są dostępne w bogatej ofercie wzorów oraz kolorów.

Są stosunkowo tanie i kupimy je w następujących wymiarach:

  • długość - ok. 100-200 cm,
  • szerokość - ok. 25-35 cm,
  • grubość - 6-12 mm.

UWAGA: Na ogrzewaniu podłogowym można montować laminaty (panel plus podkład), których opór cieplny nie przekracza 0,15 m2K/W.

2. Winylowe panele podłogowe

Winylowe panele podłogowe nowej generacji mają sztywny rdzeń lub rdzeń mineralny (EPC, SPC), na którym znajduje się polichlorek winylu PVC. Przezroczysta powłoka PVC pokrywa również wierzchnią warstwę panelu - dekor. 

Tego rodzaju podłogi są nie tylko cichsze i cieplejsze, ale również w 100% odporne na działanie wilgoci oraz czynników mechanicznych. Jednak w parze z lepszymi parametrami, idzie również wyższa cena.

Winylowe panele podłogowe mają właściwości antystatyczne i antypoślizgowe. 

W odróżnieniu od laminowanych paneli podłogowych, można przeprowadzać ich renowację poprzez nakładanie specjalnych powłok polimero-akrylowych lub poliuretanowych. Winyle imitują nie tylko drewno, ale także gres oraz beton.

Dzięki niewielkiej grubości (click 4-6 mm), można je układać bez konieczności skuwania płytek. 

Są dostępne w następujących wymiarach:

  • długość - 100-200 cm,
  • szerokość - 15-46 cm,
  • grubość - 2-8 mm.

UWAGA: Wszystkie panele winylowe nadają się do montażu na ogrzewaniu podłogowym (mają 2 razy mniejszy opór cieplny niż panele laminowane).

Panele winylowe w kuchni
Panele winylowe mają właściwości antystatyczne i antypoślizgowe, fot. Designflooring.

Jaka klasa użyteczności paneli podłogowych do kuchni?

Podstawowym parametrem, jaki trzeba wziąć pod uwagę podczas zakupu, jest klasa użyteczności paneli podłogowych.

Produkty przeznaczone do domu mają oznaczenia: 21, 22, 23, a do budynków publicznych: 31, 32, 33. Druga cyfra to wskaźnik natężenia ruchu: 1 - niskie, 2- średnie, 3 - wysokie. Wybierając panele podłogowe do kuchni, zdecydujmy się na najwyższą klasę użyteczności: 23.  

Jak montować panele podłogowe w kuchni?

Montaż paneli podłogowych jest prosty i można go przeprowadzić samodzielnie. Temperatura w pomieszczeniu nie powinna być niższa od 12°C, a wilgotność powietrza może osiągnąć maksymalnie 55-60%. Pudełka z panelami należy przenieść do kuchni i pozostawić na 48 h, aby ich wilgotność dostosowała się do otoczenia.

Krok 1

Wyrównanie podłoża poprzez zaszpachlowanie lub/i zeszlifowanie. Następnie oczyszczenie powierzchni. Panele możemy układać na starych posadzkach, np. płytkach. W przypadku świeżej wylewki cementowej jej wilgotność nie może być wyższa niż 2%, a anhydrytowej 0,5%.

Krok 2

Zmierzenie pomieszczenia. Sprawdzamy odległości między ścianami w kilku miejscach. Dowiemy się, na jaką szerokość przyciąć pierwszy rząd paneli i dopasować ich wymiary wokół drzwi lub we wnękach. Zaleca się kupić ok. 5-10% materiału więcej.

Krok 3

Ułożenie izolacji przeciwwilgociowej z folii paroizolacyjnej łączonej na zakład 10-15 cm. W celu ochrony przed wodą można wzmocnić łączenia pasów folii specjalną taśmą samoprzylepną. Drugim rozwiązaniem jest rozłożenie podkładu zespolonego 2w1 - folii przeciwwodnej i podkładu lub 3w1 - folii przeciwwodnej, podkładu i taśm samoprzylepnych.

Krok 4

Utworzenie dylatacji (odstępów od ścian, słupów itp.) o szerokości 8-10 mm poprzez rozmieszczenie klinów dystansowych co ok. 1 m na całym obwodzie pomiędzy ścianą a panelami, słupami a panelami.

Krok 5

Zazwyczaj panele układa się prostopadle, czyli węższym bokiem, do ściany z oknem. Dzięki temu ich łączenia będą mniej widoczne. Pierwszy rząd montuje się, łącząc panele węższymi bokami poprzez umieszczenie pióra we wpuście. Przeważnie ostatni panel trzeba przyciąć wyrzynarką, ale pamiętajmy, że nie może być krótszy niż 40 cm. Na koniec rząd dobija się drewnianym klockiem.


Zazwyczaj ostatni panel jest przycinany wyrzynarką i nie może być krótszy niż 40 cm, fot. Bosch.

Krok 7

Po ułożeniu całej podłogi, przycinamy wzdłuż ścian resztki wystającej folii, usuwamy kliny dystansowe i mocujemy do ścian listwy przypodłogowe. 

Opracowanie: Martyna Nowak-Ciupa

fot. otwierająca: Afirmax

Komentarze

Czytaj tak, jak lubisz
W wersji cyfrowej lub papierowej
Moduł czytaj tak jak lubisz