Wybór nowego orynnowania
Przekroje dobiera się tak, żeby woda nawet przy ulewnym deszczu nie przelewała się przez krawędź rynny i nie wypełniła całkowicie rury spustowej. Przyjęło się, że średnica zarówno rynien, jak i rur spustowych nie powinna być mniejsza niż 90-100 mm. Zbyt wąskie łatwo zapchają liście, gałązki czy lód. Przekrój rury spustowej to zwykle 3/4 przekroju rynny.
Podtrzymujące rynny rynajzy przykręca się bezpośrednio do krokwi, do deski okapowej albo czołowej. Ich rozstaw jest dostosowany do konkretnego systemu i wynosi na ogół 50-60 cm. Jednocześnie haki nie powinny być dalej niż 10-15 cm od złączek, lejów spustowych i narożników.
Obróbka blacharska na krawędzi pokrycia powinna sięgać 3-5 cm nad rynnę, zaś linia przedłużająca płaszczyznę dachu ma przebiegać 1-2 cm nad ich krawędzią. Montaż za niski względem połaci dachu skutkuje przelewaniem się wody nad rynną, zbyt wysoki może sprawić, że zimą oberwie ją zsuwający się z połaci śnieg.
Na dachy bezokapowe i z gzymsem dobiera się rynny z płaskim dnem (kwadratowe lub prostokątne), które układa się bezpośrednio na podłożu lub na wiszących uchwytach.
Niezbędne jest niewielkie nachylenie rynien (0,5-1%) w kierunku odpływu. Dzięki temu wzrasta wydajność odprowadzania wody i maleje prawdopodobieństwo tworzenia się zastoin.
Rury spustowe umieszcza się najczęściej na końcach prostych odcinków orynnowania i łączy na wcisk. Odległość między obejmami, którymi zostaną przytwierdzone do ściany, nie powinna przekraczać 1,8-2 m. Zmianę kierunku rur umożliwia stosowanie kolan o różnym kącie załamania.
W dachach wymagających zapewnienia wentylacji podpokryciowej (wykonania szczelin wentylacyjnych pod pokryciem), mocowanie rynien nie może ograniczać dopływu powietrza pod pokrycie.
Dowiedz się więcej o rynnach ➡️ Rozmowy o budowaniu domu - dobieramy rynny
Redakcja BD
Fot. otwierająca: Galeco