Wilgotność
To, czy drewno jest suche sprawdzić można wilgotnościomierzem, będącym na wyposażeniu każdego szanującego się tartaku. W markecie budowlanym kontrola tego typu może być znacznie utrudniona. Dlaczego to tak ważne? Świeżo ścięte drewno ma wilgotność rzędu 60-70%. By nadawało się na konstrukcję dachu, powinno mieć nie więcej niż 18-20%. Dobrze wysuszone drewno jest o ponad 50% wytrzymalsze od wilgotnego. Nie pęka, nabiera stabilności wymiarowej. Ponad to, rozwój grzybów i pleśni w suchym drewnie jest znacznie ograniczony.
Najbardziej rozpowszechnioną metodą suszenia drewna konstrukcyjnego jest jego sezonowanie. Według niezależnych obliczeń, czas potrzebny na wysezonowanie drewna, w zależności od przekroju, do wilgotności około 20% może sięgać 1,5 roku i więcej - dla bardzo dużych przekrojów. W praktyce żaden tartak nie jest w stanie magazynować tarcicy przez tak długi okres czasu. By mieć pewność co do tego parametru, możemy zamówić suszenie komorowe, dostępne jednak tylko w niektórych tartakach. Drewno suszone komorowo w temperaturze ok. 70 stopni Celsjusza osiąga wilgotność nawet 12-15%. Problem pojawia się w przypadku dużych elementów konstrukcyjnych (np. przy dużej rozpiętości dachu), które mogą nie zmieścić się w komorze suszarnianej.
Możliwości produkcyjne polskich tartaków w zakresie dostarczania wysokiej jakości suszonej komorowo tarcicy są niestety ograniczone. Rozwiązujemy ten problem uzupełniając dostawy drewna o tarcicę skandynawską, spełniającą najwyższe wymogi. Sukcesywnie rozwijamy także możliwości własnego tartaku - mówi Marcin Burkietowicz, właściciel firmy Wiązary Burkietowicz z Odolanowa. Dobrej jakości drewno konstrukcyjne, suszone komorowo, czterostronnie strugane i impregnowane metodą zanurzeniową jest oczywiście droższe od tarcicy świeżo ciętej. Wyższa jest jednak także jego wytrzymałość i trwałość.
Gatunek i klasa drewna
Najczęściej stosowanym materiałem na więźbę jest drewno sosnowe oraz świerkowe. Sosnowe posiada więcej sęków, ale jest nieco trwalsze oraz łatwiejsze w impregnacji. Zaletami obydwu tych gatunków jest duża dostępność, łatwość obróbki (istotna szczególnie w przypadku wykonywania tradycyjnej więźby przez cieśli) oraz ich niewygórowana cena. Rzadziej spotyka się modrzew (niezwykle trwały, lecz kosztowny) i jodłę: najlżejszą ze stosowanych gatunków, lecz o najniższej wytrzymałości konstrukcyjnej. Niezależnie od wybranego gatunku, drewno na więźbę powinno spełniać parametry dla klas od C24 do C27. Liczba po "C" oznacza wytrzymałość drewna na zginanie. Im wyższa klasa, tym lepsze drewno konstrukcyjne.
Tarcica konstrukcyjna w polskich tartakach sortowana jest najczęściej metodą wizualną - przez wyspecjalizowanych brakarzy. Rzadkością natomiast są specjalne maszyny sortownicze, które jednak maja wiele ograniczeń i stosowane są wyłącznie do tarcicy o mniejszych przekrojach. Sortowanie wizualne tarcicy konstrukcyjnej polega na określeniu występowania dopuszczalnej ilości naturalnych wad drewna (sęków, pęknięć itd.) zgodnie z odpowiednimi normami. Samodzielna ocena zgodności drewna z deklarowaną przez producenta klasą jest dość trudna.
Dobrym rozwiązaniem jest kupowanie drewna w towarzystwie cieśli, który będzie budował naszą więźbę, bądź innej osoby potrafiącej ocenić jakość produktu. Należy również przyjrzeć się, czy deklaracja zgodności drewna z odpowiednią klasą wystawiana przez tartak nie posiada dopisków drobnym druczkiem - np. "w porozumieniu z klientem, nie spełnia parametru XYZ". Nie powinniśmy natomiast martwić się drobnymi niedoskonałościami estetycznymi drewna konstrukcyjnego, są one naturalne. Konstrukcja to nie to samo co mebel.
Znak CE
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, by móc wprowadzić drewno do obrotu, tartaki zobowiązane są do wdrożenia systemu Zakładowej Kontroli Produkcji, której potwierdzeniem jest znak zgodności CE. Znak CE nie musi być umieszczany na każdym dostarczanym odbiorcy elemencie. Wystarczy, że potwierdzenie zgodności znajdzie się w dokumentacji wymieniającej szczegółowo liczbę i rodzaj dostarczonych elementów konstrukcyjnych. Drewno bez znaku CE nie powinno w ogóle być sprzedawane jako drewno konstrukcyjne.
źródło i zdjęcia: Wiązary Burkietowicz