Czym różnią się poszczególne rodzaje połączeń ciesielskich?

1. Połączenie murłaty na długości: zamek prosty – Proste, ale skuteczne połączenie dwóch belek wzdłuż ich długości, często stosowane w przypadku murłat.
2. Połączenie płatwi kalenicowej: zamek skośny – Zaawansowana technika umożliwiająca łączenie długich elementów płatwi kalenicowej, zapewniająca stabilność i wytrzymałość dachu.
3. Połączenie krokwi z murłatą: na zacios – Tradycyjne połączenie, gdzie krokiew jest oparta na murłacie, zapewniając stabilność konstrukcji dachowej.
4. Czop i gniazdo – Klasyczne połączenie stosowane do łączenia słupów z podwaliną, gwarantujące solidne i trwałe połączenie.
5. Połączenie narożnika płatwi z oparciem na słupie i mieczach – Rozwiązanie stosowane w przypadku, gdy narożnik płatwi nie może być oparty na ścianie, zapewniające dużą stabilność konstrukcji.
6. Połączenie krokwi i pojedynczego kleszcza – Połączenie krokwi z kleszczem za pomocą śrub lub wkrętów, zapewniające wytrzymałość konstrukcji dachowej.
7. Jaskółczy ogon – Charakterystyczne połączenie zapobiegające rozchodzeniu się elementów drewnianych, często stosowane w połączeniu krokwi z jętką.
8. Połączenie krokwi w kalenicy – Krokwie w kalenicy są łączone na nakładkę „pół/pół”, zapewniając stabilność dachu.
9. Połączenie krokwi z płatwią kalenicową – Krokwie opierające się na płatwi kalenicowej zapewniają dodatkowe wsparcie dla konstrukcji dachowej.
10. Połączenie krokwi narożnych – Połączenie krokwi narożnych z krokwiami podstawowymi zwiększa stabilność narożników dachu.
11. Połączenie krokwi (kulawek) z krokwią narożną – Połączenie zapewnia solidne wsparcie narożnika dachu, zwiększając jego stabilność.

Połączenia ciesielskie, mimo swojej tradycyjności, są wciąż istotne w nowoczesnym budownictwie drewnianym. Każde z tych połączeń ma swoje unikalne zastosowanie i przyczynia się do trwałości oraz estetyki konstrukcji. Dzięki odpowiednim technikom i dodatkowym wzmocnieniom konstrukcje drewniane są trwałe i solidne.

źródło i zdjęcia: Grupa Burkietowicz