Fasady wentylowane to różne konstrukcje, które łączy obecność szczeliny powietrznej między izolacją a warstwą wykończeniową. W zależności od nośności konstrukcji i użytego materiału elewacyjnego, wyróżnia się dwie technologie: lekką-suchą i ciężką-suchą.
W przypadku konstrukcji drewnianych, szczególnie popularna jest technologia tzw. ściany kanadyjskiej. To rozwiązanie o niskiej wadze, co umożliwia stosowanie na różnych budynkach. Materiały są łatwe w montażu, co przyspiesza budowę, a także umożliwia wymianę uszkodzonych elementów fasady.
– "Zaczynając od wewnętrznej strony przegrody, należy zwrócić uwagę na ciągłość warstwy paroizolacyjnej, zwłaszcza na styku łączeń i przepustów instalacyjnych. Mogą one tworzyć punktowe mostki termiczne, a także umożliwiać penetrację wilgoci, która obniży parametry termiczne ściany" – tłumaczy Paweł Stempuchowski, ekspert firmy Owens Corning PAROC Polska.
– "Po drugie, różnorodność cieplna materiałów, z których zbudowana jest przegroda, każe uważać na liniowe mostki termiczne wzdłuż drewnianych profili szkieletu. I po trzecie, kluczowy jest dobór odpowiedniej warstwy wiatrochronnej" – dodaje.
Aby taka fasada spełniała wymagania izolacyjności termicznej, współczynnik przenikania ciepła (U) nie powinien przekraczać 0,2 W/(m2K) dla ścian zewnętrznych. Obliczanie oporu cieplnego fasady opiera się na normie PN-EN ISO 6946:2017-10. Warto jednak wziąć pod uwagę kilka dodatkowych aspektów.
Zwalcz wilgoć!
Aby uniknąć mostków termicznych, pleśni i grzybów, konieczna jest warstwa powietrzno-paroizolacyjna. Otwory instalacyjne muszą być szczelnie uszczelnione, a kable i przewody prowadzone po wewnętrznej stronie paroizolacji. Jednocześnie, para wodna z wnętrza budynku musi mieć swobodny odpływ, aby uniknąć korozji konstrukcji drewnianej.
Izolacja termiczna to nie tylko lambda!
W konstrukcjach drewnianych, do wartości U dodaje się poprawki wynikające z nieszczelności warstwy izolacji. Norma PN-EN ISO 10211:2017-09 określa sposób ich obliczania. Aby ograniczyć mostki termiczne, można stosować klocki dystansowe oraz elementy stalowe typu U w konstrukcji.
– "Sprężyste płyty z wełny kamiennej, docięte z odpowiednim naddatkiem 1-2 cm, idealnie wpasowują się pomiędzy żebra drewnianego szkieletu, szczelnie wypełniając puste przestrzenie wewnątrz przegrody bez stosowania łączników mechanicznych. Warto zatem zwrócić uwagę nie tylko na samą przewodność cieplną konkretnego produktu, ale też jego parametry mechaniczne" – wyjaśnia Paweł Stempuchowski.
– "Do wypełnienia konstrukcji szkieletowych fasad wentylowanych polecamy ogólnobudowlane płyty PAROC Solid, które nie osiadają z czasem i nie pozwalają na konwekcję powietrza w ich wnętrzu, zachowując tę samą oporność cieplną w każdych warunkach" – dodaje.
Współpracująca z ociepleniem warstwa wiatrochronna to kluczowy element fasady wentylowanej. Płyty z wełny kamiennej pokryte wodoodporną i paroprzepuszczalną powłoką chronią ocieplenie przed wiatrem i wilgocią. Umieszczenie dwóch warstw wełny kamiennej minimalizuje wpływ mostków termicznych.
– "W tym kontekście polecamy płyty wiatroizolacyjne PAROC Cortex, które zapobiegają zwiększaniu lokalnych konwekcji powietrza w szczelinie wentylacyjnej. Zarówno sama wełna, jak i powłoka płyt jest paroprzepuszczalna, dlatego nie stanowi bariery dla wysychania wilgoci pochodzącej z wnętrza budynku. Uszczelnienie połączeń i miejsc cięć izolacji dedykowanymi taśmami PAROC pozwala zaś na uzyskanie szczelnej bariery chroniącej przegrodę przed wiatrem" – podkreśla Paweł Stempuchowski.
Ocieplenie fasady wentylowanej szkieletowej to zadanie wymagające uwagi na wiele aspektów. Unikając problemów z wilgocią, mostkami termicznymi i nieszczelnościami, można zapewnić efektywną i trwałą izolację termiczną, a jednocześnie cieszyć się estetycznym wykończeniem budynku.
źródło i zdjęcia: Paroc