Co lepsze wkręty czy gwoździe?

Gwoździe - łącznik łatwy, ale…

Na popularność gwoździ wpływ ma przede wszystkim łatwość zastosowania. Do pojedynczego łączenia wystarczy użycie młotka, a do masowego - gwoździarki. Zwykło się także uważać, że gwoździe są lepsze do mocowania drewna o mniejszej grubości, ponieważ nie mają gwintu, który mógłby powodować pękanie drewna.

Na tym w zasadzie lista korzyści wynikających z wyboru gwoździ jako elementu łączącego, się kończy. Gwoździe łatwo się wykrzywiają i urywają, a samo łączenie bez wątpienia nie jest tak trwałe, jak to wykonane przy użyciu wkrętów. Co więcej, gwoździe nie nadają się do łączenia materiałów twardych, takich jak stal czy beton.

Wkręty - bardziej wszechstronne

Wkręty mogą być stosowane do niemal każdego drewna, a także do betonu i stali. Są przy tym łatwiejsze do usunięcia w przypadku konieczności demontażu. Jeśli w deskę wbijemy gwóźdź, często nie nadaje się ona już do użytku, ponieważ po jego usunięciu pozostają nieregularne, poszarpane dziury. Wkręt wygląda estetycznie jako łącznik, a po jego usunięciu deska również nadaje się do ponownego użycia, bowiem w to samo miejsce można wkręcić kolejny wkręt.

Rodzaje wkrętów

Na rynku dostępnych jest szereg rodzajów wkrętów, które dopasować można do rodzaju i grubości materiału, a także do efektu estetycznego, na jakim nam zależy. Do jednych z najbardziej wytrzymałych zalicza się wkręty hartowane. Ich zewnętrzna część jest twarda, a rdzeń miękki, dzięki czemu śruba nie kruszeje. Zastosowanie stali hartowanej powoduje, że wkręt nie pęka i nie wygina się.

Podobne zalety można przypisać wkrętom konstrukcyjnym do drewna. Oczywiście pod warunkiem, że spełniają odpowiednie normy. Jakość wkrętów konstrukcyjnych zwykle oceniana jest po wyglądzie szpica i gwintu. Najbardziej popularne wkręty konstrukcyjne posiadają główkę płaską (talerzykową lub podkładkową) lub główkę stożkową.

Wkręty samowiercące można stosować nie tylko do drewna, ale także do metalu. Charakteryzuje je odporność na rdzę oraz możliwość wykonania za ich pomocą szczelnego połączenia. Za pomocą wkrętów samowiercących można łączyć m.in. blachy osłonowe i nośne. Specjalna końcówka wkrętu powoduje, że nie ma konieczności wcześniejszego nawiercania otworów, co przyspiesza prowadzenie prac.  

Do mocowania drewna miękkiego, takiego jak sosna lub świerk, najczęściej stosuje się wkręty z gwintem zwykłym. Wkręty z gwintem samowiercącym są bardziej odpowiednie do mocowania twardego drewna, takiego jak dąb lub klon, ponieważ gwint pomaga w osadzeniu wkrętu w materiale.

Wkręty do zadań specjalnych

Niektóre materiały i związane z nimi zadania budowlane sprawiają budowlańcom niemałe trudności. Tak jest m.in. w przypadku połączeń o podwyższonej wytrzymałości dla drewna klasy C16 - C24. Wkręty stosowane do takich zadań powinny rozpychać włókna drewna, a nie je przecinać.

Tak działają wkręty konstrukcyjne z częściowym gwintem i łbem podkładkowym (R-PTK) lub stożkowym (R-PTX) produkowane przez firmę Rawlplug. Dzięki swojej konstrukcji w trakcje wkręcania tworzą otwór o właściwej średnicy, co sprawia, że drewno nie pęka, a gwint i otwór nie zapychają się zwiercinami. W perspektywie drewno wraca do mniejszej średnicy otworu - podnosząc nośność i siłę połączenia.

Wkręty posiadają precyzyjnie zwalcowaną końcówkę gwintu przechodzącą w szpic, która umożliwia szybkie rozpoczęcie wiercenia, już po przyłożeniu wkręta do podłoża. Dla obniżenia oporów toczenia w trzpieniu niegwintowanym w połowie gwintu zastosowano wiertło.

Wysokiej jakości wkrętem ciesielskim jest także wkręt R-PVS. Jego poprzeczne pióra rozpychają włókna drewna zamiast je przecinać, co - podobnie jak we wcześniej opisanym wkręcie - zapobiega pękaniu drewna a także zapychaniu się gwintu i otworu zwiercinami.

Kieszenie pod łbem tego wkręta zostały zaprojektowane w ten sposób, by wyhamowując go przeciwdziałały niekontrolowanemu niszczeniu powierzchni docisku łba. Precyzyjnie frezują ścianki skośnego otworu pozwalając na gładkie licowanie i docisk.

źródło i zdjęcie: RAWLPLUG