Prawidłowe rozmieszczenie pomieszczeń takich jak kuchnia czy łazienki, a także dokładna lokalizacja punktów poboru ciepłej i zimnej wody, są niezbędne do zapewnienia komfortu i funkcjonalności mieszkańcom.
Od odpowiedniego zaplanowania systemu zależy nie tylko wygoda użytkowania, ale i efektywność eksploatacyjna całego budynku. W naszym artykule omawiamy, jak krok po kroku zaplanować instalację wodną w domu, począwszy od wyboru źródła wody, przez prace projektowe, aż po wykonawstwo i eksploatację.
Zapewniamy kompleksowy przewodnik, który pomoże Ci w podjęciu odpowiednich decyzji i zaplanowaniu instalacji wodnej w taki sposób, aby służyła bezawaryjnie przez lata.
Wybór źródła wody pitnej
Zacznijmy od podstawowego dylematu, który trzeba rozstrzygnąć - wybrać wodę z własnej studni czy podłączyć się do sieci wodociągowej? Pierwszy wariant wymaga sporych nakładów inwestycyjnych na początku, przy budowie ujęcia. Potem jednak można korzystać z wody za darmo, choć zazwyczaj potrzebne będzie jej uzdatnianie. Tego problemu nie ma z wodą z sieci, za którą z kolei będziemy dostawali rachunki od zakładu wodociągowego.
WODA ZE STUDNI
Sposób zaopatrzenia w wodę określony jest w projekcie domu. W przypadku, gdy studnia została uwzględniona w zatwierdzonym już planie zagospodarowania działki, nie trzeba spełniać żadnych formalności.
Ponadto nie wymaga pozwolenia ani zgłoszenia wykonanie studni o głębokości do 30 m oraz poborze wody do 5 m³ na dobę, a taka ilość jest zwykle wystarczająca w przypadku domu jednorodzinnego.
Jednak muszą być przy tym spełnione rozmaite wymagania prawne, określające np. minimalną odległość studni od granic działki, szamba, czy oczyszczalni. Wynoszą one co najmniej 5 m od granicy parceli (wyjątkiem jest studnia wspólna na granicy dwóch działek), 7,5 m od osi rowu przydrożnego, 15 m od szamba oraz 30 m od najbliższego przewodu rozsączającego oczyszczalni przydomowej - jeżeli odprowadzane są do niej ścieki oczyszczone biologicznie w stopniu określonym w przepisach dotyczących ochrony wód.
Obecnie rzadko wykonuje się studnie kopane, bardzo rozpowszechnione przed laty. Są one bowiem zazwyczaj bardzo płytkie, co ma ten minus, że płytko położone warstwy wody są podatne na zanieczyszczenie, a jej poziom ulega znacznym wahaniom.
Bardziej rozpowszechnione są studnie wąskorurowe (tzw. abisynki), które wykonuje się wbijając lub wkręcając w grunt stalową rurę o średnicy ok. 50 mm. Są one łatwe do wykonania i niedrogie, ale za pomocą abisynki można czerpać tylko wodę położoną bardzo płytko (do ok. 7 m). Inną wadą takich studni jest to, że są niezbyt wydajne, ponadto łatwo ulegają zamuleniu.
W związku z tym największą popularnością cieszą się obecnie studnie wiercone. Wykonuje się je przy użyciu wiertnic, co pozwala na czerpanie z warstw wodonośnych znajdujących się nawet na głębokości kilkudziesięciu metrów. Dzięki temu woda jest znacznie mniej podatna na wszelkiego rodzaju zanieczyszczenia.
WODA Z SIECI
Aby uzyskać dostęp do wodociągu, należy wystąpić do zakładu wodociągowego o tzw. warunki techniczne przyłączenia. Kolejnym krokiem jest zlecenie wykonania projektu, który musi potem uzyskać odpowiednie aprobaty. Wykonanie przyłącza i niezbędnej dokumentacji można też powierzyć lokalnemu zakładowi wodociągowemu albo wskazanej przez to przedsiębiorstwo firmie.
Następny etap to podpisanie umowy na dostarczanie wody i zainstalowanie wodomierza. Trzeba go umieścić w takim miejscu, aby był do niego swobodny dostęp - nawet jeśli jest to urządzenie odczytywane drogą radiową. Na przyłączu wodociągowym musi być zainstalowany zawór antyskażeniowy, który zapobiega cofaniu się wody z instalacji domowej do sieci wodociągowej, w przypadku spadku ciśnienia w tej ostatniej.
Za wodomierzem warto zamontować przynajmniej prosty filtr, zatrzymujący grubsze zanieczyszczenia (piasek itp.), co zapobiegnie zanieczyszczeniu i przyspieszonemu zużyciu elementów armatury w instalacji wodnej.
Dowiedz się więcej o studniach ➡️ Własna studnia - formalności i rodzaje
Redakcja BD
fot. otwierająca: GEBERIT