Normy dotyczące energooszczędności budynków są sukcesywnie zaostrzane. Działania te czynione są z myślą o tym, aby zatrzymać we wnętrzach cenne ciepło, rachunki za energię były jak najniższe, a środowisko ulegało jak najmniejszemu zanieczyszczeniu.
Jednym z energooszczędnych rozwiązań, które zyskuje na popularności, jest wentylacja nawiewno- wywiewna z odzyskiem ciepła, czyli rekuperacja. Dzięki niej można znacząco obniżyć wydatki na ogrzewanie, które są obecnie największym zmartwieniem właścicieli domów.
Aby przekonać się, jakie są zalety rekuperacji, przedstawimy też dla porównania zasadę działania tradycyjnej wentylacji grawitacyjnej. Najpierw jednak wyjaśnimy, dlaczego w ogóle z wnętrz trzeba usuwać zużyte powietrze i zastępować je świeżym z zewnątrz.
Pierwszym powodem są kwestie zdrowotne. Warto wiedzieć, że powietrze w pomieszczeniach, w których przebywają ludzie, może zawierać nadmiar niepożądanych substancji. To przede wszystkim dwutlenek węgla, który wytwarzany jest przez człowieka podczas oddychania i w wyniku pracy kuchenek, kominków, kotłów czy pieców.
Jego duże stężenie może być niebezpieczne dla zdrowia. Domowe powietrze nie jest też wolne od pary wodnej, która powstaje np. podczas kąpieli, gotowania czy suszenia prania. Jej nadmiar prowadzi do zawilgocenia budynku, co jest idealnym środowiskiem dla rozwoju grzybów domowych. W pomieszczeniach znajdują się również niezdrowe substancje, które wydzielają materiały budowlane użyte do wzniesienia i wykończenia domu.
Ponadto powietrze musi być dostarczane do budynku po to, aby możliwe było palenie w kotłach, kominkach i piecach.
Wreszcie kwestia przepisów. Zgodnie z nimi wentylacja każdego rodzaju musi zapewnić usunięcie zużytego powietrza w ilości co najmniej:
- z kuchni z kuchenką gazową - 70 m3/h;
- z kuchenką elektryczną - 50 m3/h;
- z łazienki - 50 m3/h;
- z oddzielnego WC - 30 m3/h;
- z pomieszczeń pomocniczych (garderoba, spiżarnia itp.) bez okna - 15 m3/h;
- z pokoi mieszkalnych, które oddzielają od kuchni lub łazienki więcej niż dwie pary drzwi (albo znajdują się na innej kondygnacji) - 30 m3/h.
Taka sama ilość świeżego powietrza musi w tym czasie napływać do pozostałych wnętrz (sypialni, salonu itp.). Równocześnie należy zapewnić przepływ powietrza od pomieszczeń z nawiewem do tych z wyciągiem.
W typowym domu jednorodzinnym daje to w sumie 150-200 m3/h. W godzinach nocnych można zmniejszyć intensywność wentylacji o maksymalnie 40%. W kuchni zalecane jest zamontowanie dodatkowo wentylatora wyciągowego (zwykle w okapie), pozwalającego czasowo zwiększyć strumień usuwanego powietrza do 120 m3/h.
Dowiedz się więcej o systemach wentylacji ➡️ Wentylacja mechaniczna z rekuperacją - standard w nowych domach
Redakcja BD
Fot. otwierająca: PRO-VENT
Skomentuj
