Umieszczenie grzejników kanałowych w podłodze zależy od rodzaju stropu i ułożenia jego elementów nośnych. Montaż pod oknami tarasowymi jest możliwy, jeśli warstwy nadstropowe (jastrych i ocieplenie) są wystarczająco grube (około 10 cm), aby pomieścić kanały grzejników.
W stropie monolitycznym montaż grzejników nie stanowi problemu. Wystarczy wyciąć odpowiednie otwory.
W stropie gęstożebrowym montaż jest możliwy, jeśli belki biegną równolegle do okien tarasowych. W przypadku belek prostopadłych konieczne jest zastosowanie krótszych grzejników połączonych w szereg.
Popularne stropy Teriva mają zbyt mały rozstaw belek (do 60 cm), co uniemożliwia montaż dłuższych grzejników. W takiej sytuacji można zastosować krótsze grzejniki połączone w szereg i przykryte jednym rusztem maskującym.
Krótsze grzejniki mają mniejszą moc (około 150 W przy parametrach zasilania 65/55/20°C). Aby uzyskać odpowiednią efektywność ogrzewania, można połączyć je w szereg.
Głębokość kanału instalacyjnego zależy od mocy grzejników i może obejmować całą grubość stropu lub sięgać tylko do niezbędnego poziomu. Kanały od strony piwnicy należy ocieplić, a podłączenia do instalacji grzewczej wykonać od dołu, pod stropem.
Zamiast grzejników kanałowych można zastosować kurtynę powietrzną - wąskie kanały w podłodze z wylotem wentylatorowego nadmuchu powietrza ogrzewanego w nagrzewnicy ustawionej w piwnicy.
Na zdjęciu otwierającym: Grzejniki kanałowe wymagają zagłębienia na przynajmniej 10 cm. W podłodze na gruncie nie jest to problemem, jednak na stropie trzeba naruszyć już jego warstwy konstrukcyjne. (fot. Verano)