Z czego zbudowany jest kominek? Wkłady i kasety kominkowe wykonywane są z żeliwa, stali lub cegły szamotowej, czyli materiałów odpornych na korozję, wysoką temperaturę i gwałtowne jej zmiany oraz dobrze akumulujących ciepło.
Kominki jednopłaszczowe wykonane są w całości z żeliwa. Nowszym rozwiązaniem są kominki dwupłaszczowe ze stalową obudową wkładu bądź kasety i paleniskiem z żeliwa albo cegieł szamotowych, akumulujących ciepło. Zachodzące w kasecie lub wkładzie zjawiska kurczenia się i rozszerzania materiału pod wpływem ciepła nie oddziałują bezpośrednio na obudowę, ponieważ nie jest ona sztywno połączona z paleniskiem. Wyeliminowano w ten sposób ryzyko uszkodzenia obudowy, a wymiana uszkodzonego paleniska nie stanowi problemu.
Kominki wyposażone są w drzwiczki z żaroodpornego szkła lub szkła ceramicznego. Budowa kominka poszczególnych modeli różni się sposobem otwierania drzwiczek, liczbą szyb i wykończeniem. Drzwiczki mogą być pojedyncze - otwierane na boki (na lewą lub prawą stronę), podnoszone do góry, chowane pod wkład, a także dwuskrzydłowe - otwierane na boki lub składane na boki harmonijkowo.
Szyby są płaskie, panoramiczne lub pryzmatyczne. Kominek może mieć przeszkloną jedną, dwie lub nawet trzy ścianki. Jeżeli chcemy czasem korzystać z takiego kominka jak z tradycyjnego, wybierzmy model, w którym drzwiczki są składane na boki lub chowane do góry. Jednak trzeba pamiętać, że w czasie gdy palenisko jest otwarte, urządzenie nie pełni funkcji grzewczych.
Ponieważ szyby bardzo łatwo ulegają zabrudzeniu z powodu osiadania na nich sadzy, warto zastanowić się nad kominkiem z kurtyną powietrzną lub z tzw. szybami samoczyszczącymi. Wykończenie kominka stanowią także wszelkie uchwyty i pokrętła; powinny być wykonane z materiałów nienagrzewających się.
Regulacja ilości świeżego powietrza doprowadzanego do paleniska odbywa się przez otwory umieszczane w przedniej lub bocznej ściance korpusu. Napływa przez nie świeże powietrze, niezbędne do procesu spalania. Zmiana ilości dopływającego powietrza odbywa się za pomocą regulowanych ręcznie przepustnic.
Ważnym elementem budowy kominka jest deflektor spalin (czyli półka dymowa), umieszczony w górnej części wkładu lub kasety kominkowej.
Nie wszystkie kominki wyposażone są w deflektor spalin. We wkładach i kasetach starszego typu powietrze z komory spalania kierowane jest bezpośrednio do komina. Jednak powoduje to obniżenie sprawności tych kominków - wynosi ona około 50%. Wkłady i kasety nowszej generacji mają komorę wtórnego spalania, czyli półkę dymową.
Odbywa się tam proces dopalania cząstek opału, które nie zostały wcześniej spalone. Uzyskiwane w tym procesie dodatkowe ciepło przekazywane jest do powietrza, które omywa wymiennik. Ochłodzone i mniej zanieczyszczone spaliny zostają usunięte przez komin.
Kominki mogą być wyposażone w szyber, czyli przepustnicę. Służy ona do regulacji siły ciągu, co wpływa na zmianę wydajności kominka. Przy otwartym szybrze ciąg kominowy jest największy, powodując szybkie spalanie drewna i zwiększając moc kominka. Żeby zmniejszyć prędkość spalania, należy szyber przymknąć.
Oprócz szybrów otwieranych ręcznie dostępne są także szybry regulowane automatycznie, których działanie polega na jego zamykaniu i otwieraniu w czasie zamykania i otwierania drzwiczek. Dostępne są także kominki bez wbudowanego szybra.
Można go wtedy zamontować na rurze dymnej, lecz nie zawsze jest taka konieczność. Jeżeli w okolicy, w której mieszkamy nie wieją bardzo silne wiatry, regulacja siły ciągu kominowego, wpływającego na wydajność kominka, może odbywać się wyłącznie przez regulację ilości świeżego powietrza doprowadzanego do paleniska.
4
