Dom wybudowany z naciskiem na funkcjonalność

Podczas oglądania gotowych projektów, narzeczonym wpadła w oko poprzednia wersja, opatrzona symbolem Opałek II N 2G, zawierająca pod dachem obszerny garaż na dwa samochody. Jednak w tradycyjnej bryle budynku i układzie pomieszczeń doszukali się kilku niedoskonałości. Adam wstępnie opracował nawet odpowiednie zmiany w katalogowej koncepcji, lecz zanim zdążył przekazać je architektowi, wydano firmową trzecią wersję, prawie całkowicie pokrywającą się z oczekiwaniami jego i Marioli.

Architektura: Pracownia Dominanta, projekt Opałek III N 2G, adaptacja projektu Danuta Borys; Rzut parteru i rzut parteru po zmianach

Udoskonalić funkcje przyszłego domu

Ponieważ prawie robi jednak różnicę, para nie zatrzymała się w dążeniu do uzyskania perfekcyjnej funkcjonalności przyszłego domu. Zdecydowała się obudować ścianami tylną narożną wnękę (wskutek czego bryła stała się bardziej prosta i konieczne okazało się przeprojektowanie wielospadowego dachu), natomiast w nowych pomieszczeniach na obu kondygnacjach - urządzić zaplecze gospodarcze oraz wnętrza do dbania o zdrowie i kondycję fizyczną. Po rozbudowie obiektu łącznie o 24 m2, a także powiększeniu narożnego tarasu o około 8 m2, funkcje użytkowe zostały wyraźnie poprawione.

Właściciele odświeżyli tradycyjną architekturę bryły (z wykuszem w jadalni, dwoma balkonami i wielospadowym dachem) przy pomocy nowoczesnej kolorystyki - na elewacjach zastosowali tynk silikonowy w odcieniach szarości, na dachu położyli blachodachówkę w kolorze antracyt. Zrezygnowali z ozdobienia ścian oblicówką z desek, unikając jej konserwacji.

- Oglądając różne projekty, od razu sprawdzaliśmy, w jaki sposób architekci rozmieścili strefy gospodarcze w budynku i jak są one duże, ponieważ traktowaliśmy je na równi ze strefą reprezentacyjną i prywatną - mówi Mariola. - Dla nas tzw. zaplecze towarzyszące nie ma znaczenia drugorzędnego! W ostatniej wersji wybranego projektu, funkcjonalność budynku podnosiła na przykład wygodna szatnia przy wiatrołapie, spiżarnia przy kuchni, garderoba przy małżeńskiej sypialni, duża oddzielna kotłownia (dostępna z garażu na dwa samochody). Ponieważ nadal brakowało nam pralni z suszarnią oraz strefy fitness, zdecydowaliśmy się na rozbudowę domu. Dzięki niej na parterze powstał pokój hobby, do którego wstawiliśmy specjalistyczne przyrządy do ćwiczeń, a na poddaszu - obszerne pomieszczenie do prania i suszenia.

Choć bryła jest tradycyjna, do budynku nie wchodzi się przez klasyczny okazały ganek. Centralnie położone wejście znajduje się pod balkonem, który osłania drzwi wejściowe przed opadami atmosferycznymi (Mariola i Adam wybrali zamknięcie ze stali i szkłem). Krótki podest ze schodami wykończyli szarymi płytami betonowymi (identycznymi jak na opasce i podjeździe do garażu).

Od początku szukaliśmy domu ze zwartą tradycyjną bryłą i ze skośnymi połaciami dachu. Uważamy, że taki budynek najbardziej nawiązuje do polskiej tradycji, ale jednocześnie wpisuje się, po umiejętnym liftingu, we współczesne trendy architektoniczne i spełnia oczekiwania młodych ludzi. Nasz dobrze "ułożył się" w krajobrazie wsi, zlokalizowanej w centralnej Polsce. W odświeżonej trzeciej wersji, projektanci wskazywali wykończenie dachu czarną dachówką, a elewacji - białym tynkiem i okładziną z drewna. Nowocześniejsza propozycja, w porównaniu z wersją drugą, była okej, lecz poszliśmy własną drogą. Lubimy minimalizm oraz odcienie szarości i bieli - zapewniają atmosferę spokoju, sprzyjają relaksowi - więc na zewnątrz i wewnątrz domu konsekwentnie operowaliśmy głównie nimi.

Narożny taras jest dla właścicieli ważną przestrzenią wypoczynkową, dlatego powiększyli podest wzdłuż tylnej ściany (korzystają tu z hamaka). W części we wnęce, zadaszonej przez strop nad parterem, ustawili wygodne meble ogrodowe, a dalszy fragment tarasu osłonili pergolą z drewna.

Z przekonaniem stroniliśmy od pstrokatych i intensywnych barw (za szczyt szaleństwa kolorystycznego uznajemy jasnoniebieskie poduszki na kanapie w salonie). W celu ocieplenia oszczędnej kolorystyki i aranżacji, dodaliśmy elementy z drewna, gresu, kamienia, betonu oraz żywe rośliny. Drewno pojawia się pod różną postacią na tarasie i we wszystkich wnętrzach. W salonie jest to m.in. stolik z grubego plastra pnia i połupane kloce w schowku przy kominku. Na klatce schodowej - grube dębowe stopnice. W sypialniach - deski podłogowe. Nawet laminowany blat w kuchni świetnie imituje ten materiał.

Postaraliśmy się, żeby główna ściana w salonie była szczególnie ozdobna - zachodzący na sufit panel 3D z płyt g-k wykończyliśmy betonem architektonicznym, a obok dodaliśmy dekorację z drobnych kamiennych kostek. Do salonu włączyliśmy klatkę schodową, zamiast żelbetowej konstrukcji przewidzieliśmy tu ażurową ze stali i drewna. Zabiegowy kształt podkreśliliśmy oświetleniem i posadzką z białych greckich otoczaków (wykonaną pod nimi). Wszędzie zaprojektowaliśmy oświetlenie użytkowe i dekoracyjne. Światło odbija się, zwielokrotniając efekt, w błyszczących podłogach - w reprezentacyjnej strefie dziennej celowo wykończyliśmy je polerowanymi płytami w kolorze antracyt - oraz w ciemnym szklanym blacie stołu w jadalni.

W salonie, na ścianie wokół telewizora, właściciele zaprojektowali zachodzący na sufit panel 3D oraz okładzinę z kamiennych kostek. Za ekranem zamontowali oświetlenie z taśm LED. Podłogi wykończyli polerowanym ciemnym gresem, sprawiając, że odbija się w nim światło lamp górnych i stojących. Do strefy dziennej włączyli ażurową klatkę schodową (pod biegiem wykonali ozdobną posadzkę z białych greckich otoczaków).

Dopilnowana budowa i wyposażenie domu

Mariola i Adam zrealizowali wersję lustrzanego odbicia wyjściowego projektu. Ponadto podnieśli tzw. poziom zero o 50 cm w stosunku do gruntu, w celu zabezpieczenia przed nadmiarem wody opadowej.

- Znam branżę budowlaną - pracuję jako projektant w firmie deweloperskiej - dlatego sam organizowałem budowę - opowiada Adam. - Szybko wychwyciłem błąd pierwszej ekipy, którą zatrudniłem do uformowania klasycznych fundamentów. Wykonawcy, zamiast wsypać żółty piach między gotowe ławy i zagęścić go maszynowo, wrzucili macierzysty grunt, oszczędzając na zakupie właściwego wypełniacza. Na takie podłoże zamierzali wylać chudziak. Za brak wiedzy, albo wręcz próbę oszustwa, zwolniłem ich.

Z kolejnymi ekipami łatwiej się współpracowało, bo zatrudniłem głównie wykonawców znajomych lub poleconych. Pominąwszy brak solidności dystrybutora okien, który zapomniał wpisać w nasze zamówienie jedno z okien - przy codziennym moim nadzorze i częstym niezależnego inspektora, budowa postępowała bez niekontrolowanych przestojów. Szczególnie uważny byłem na etapie budowlanym oraz układania termoizolacji i instalacji. Zastosowałem solidne materiały i tylko niezbędne instalacje. Ograniczyłem ilość instalacji do niezbędnego minimum, ponieważ te najnowocześniejsze podwyższają kosztorys budowy, a my z żoną budowaliśmy bez kredytu. Na przykład poprzestałem na tradycyjnej wentylacji grawitacyjnej, bo w momencie największych wydatków nie byliśmy skłonni wydać co najmniej 12 000 zł na wentylację mechaniczną z rekuperatorem, albo ponad 5000 zł na system centralnego odkurzania.

We wszystkich pomieszczeniach zastosowali gipsowy diamentowy tynk, który wykończyli markowymi farbami lateksowymi. Szarobiałą kolorystykę wnętrz ożywili elementami z drewna (tj. stolik przy kanapach i zapas opału przy kominku).

Natomiast nie zrezygnowaliśmy z wyposażenia służącego zdrowiu i wypoczynkowi - ponieważ oboje w zimie morsujemy, to w strefie prywatnej na poddaszu koniecznie chcieliśmy mieć saunę fińską (umieściliśmy ją w łazience przeznaczonej dla dzieci). Kąpiel w gorącym powietrzu jest cudowna i wzmacnia odporność, podobnie jak kąpiele w zimnej wodzie.

Wspólnie z fachowcami od instalacji grzewczych zaprojektowałem efektywny układ c.o. Zawiera markowy kondensacyjny kocioł na gaz z sieci, zasobnik c.w.u. o pojemności 120 l, regulatory pokojowe i pogodowe oraz podłogówkę na całym parterze i we wszystkich łazienkach, w sypialniach na poddaszu - grzejniki płytowe. W salonie zamontowałem żeliwny wkład kominkowy z grawitacyjnym sposobem rozprowadzania ciepła. Ponieważ rozpocząłem budowę jesienią, do postawienia ścian wybrałem poryzowane ceramiczne pustaki, bo powstają z nich ciepłe i solidne przegrody, a przy tym mniej chłoną wilgoć, w porównaniu z betonem komórkowym i silikatami.

Właścicielom zależało na zgrabnym oddzieleniu kuchni od jadalni i salonu. Polecają nowoczesną kuchenkę gazową bez płomienia oraz laminowany blat, imitujący jasne drewno dębowe. W kontraście do ciemnych polerowanych płyt z gresu w strefie dziennej, w kuchni użyli płyty w jasnym kolorze, o matowej i chropowatej powierzchni.

W sypialni małżeńskiej na poddaszu elementy z drewna pojawiły się pod postacią dębowych desek podłogowych oraz zagłówka wykonanego z okrąglaków, pociętych na krótkie odcinki.

Właściciele domu, Mariola i Adam: Z perspektywy dwóch lat po przeprowadzce możemy ocenić, że dom jest bardzo funkcjonalny i ma wystrój, o jakim marzyliśmy. Nie żałujemy rozbudowy i dodania kilku pomieszczeń, bo poprawiły funkcje użytkowe i możliwości wypoczynku pod własnym dachem. Budowanie przez blisko dwa lata pozwoliło rozłożyć w czasie koszty, jak również nasz udział w procesie wykańczania i urządzania domu (jesteśmy bardzo zapracowani).

Lilianna Jampolska