Prace związane z budową podłogi na belkach drewnianych (legarach) są stosunkowo proste i nie wymagają specjalistycznych narzędzi. Jak krok po kroku wykonać podłogę na legarach?
Płyty drewnopochodne tworzą na belkach drewnianych sztywny, idealnie równy i gładki podkład pod przyszłą posadzkę, która może być wykonana z dowolnego materiału, np. desek, paneli, płytek ceramicznych lub wykładziny. Nawet jeżeli montaż podłogi zlecimy specjalistycznej firmie, warto dopilnować osobiście poszczególnych etapów montażu podłogi.
Podłogę można wykonać dopiero po zakończeniu wszystkich prac mokrych, takich jak tynkowanie i wyschnięciu budynku. Inaczej drewno będzie wchłaniać wilgoć, co grozi jego wypaczeniem i zagrzybieniem.
Rozpoczynamy od ułożenia na oczyszczonym i suchym stropie żelbetowym lub betonowym folii paroizolacyjnej. Aby folia ta mogła skutecznie odizolować drewno od wilgoci, która zawsze kumuluje się w elementach betonowych, należy skleić wszystkie połączenia i zakłady folii taśmą oraz wywinąć ją na ściany na wysokość 3-5 cm powyżej przyszłego poziomu wykończonej podłogi (fot. 1).
W miejscu montażu drewnianych belek układa się pasy izolacji akustycznej z filcu lub gumy technicznej. Legary powinny mieć przynajmniej 5-6 cm szerokości. Ich rozstaw jest uzależniony od przewidywanych obciążeń oraz grubości zastosowanych płyt drewnopochodnych. Dla płyt MFP powinien być następujący:
Przy montażu legarów należy pamiętać o ich dokładnym wypoziomowaniu - najlepiej łatą o długości 2 m. Dopuszczalne odchylenia mogą wynosić 1 mm na odcinku 2 m. Następnie do górnej powierzchni legarów przyklejamy taśmę filcową, która będzie tłumić dźwięki uderzeniowe (fot. 3).
Jeśli podłoga ma być ocieplona, pomiędzy legarami układamy wełnę mineralną. Można też zastosować elastyczne płyty z włókien celulozowych lub podobne (fot. 4).
Płyty drewnopochodne MFP można montować prostopadle lub równolegle do legarów, pamiętając o ich wzajemnym przesunięciu o połowę długości przyległych krawędzi (fot. 5).
Płyty najlepiej mocować do legarów samonawiercającymi wkrętami do drewna. Umieszcza się je nie bliżej niż 8 mm od krawędzi płyty, w rozstawie nie większym niż 15 cm na obwodzie, a w części środkowej w odstępach co 30 cm, unikając umieszczania wkrętów w narożach płyt. Wkręty sąsiednich płyt powinny być przesunięte względem siebie o około 5-6 cm. Jeżeli płyty nie są łączone na pióro i wpust, należy pozostawić między nimi odstępy szerokości 3 mm, które później wypełnia się klejem do drewna. Przy ścianach trzeba pozostawić szczelinę dylatacyjną o szerokości 1,0-1,5 cm (fot. 6).
Po wykonaniu całego poszycia można przystąpić do montażu posadzki.
Jarosław Antkiewicz
