Planując ocieplenie podłogi parteru w starym domu, warto wybrać polistyren ekstrudowany (XPS), który cechuje się dobrymi właściwościami izolacyjnymi, małą nasiąkliwością i wysoką wytrzymałością mechaniczną. Dzięki temu podłoga nie będzie się uginać pod obciążeniem, co jest istotne przy ograniczonej grubości warstwy, która nie powinna przekraczać 10 cm. Zamiast standardowej wylewki, która ma ok. 4 cm grubości, lepiej zastosować płyty gipsowo-włóknowe o grubości 2,5 cm, które są sztywne i stabilne. Alternatywnie można użyć płyt OSB lub MFP, układając je dwuwarstwowo. Ważne jest, aby pod płytami zastosować folię przeciwilgociową, która ochroni przed wilgocią, szczelnie pokrywając całą powierzchnię i wywijając ją na ściany.
Efektywność ocieplenia zależy od grubości warstwy izolacyjnej i jej współczynnika przewodności cieplnej. Przy ograniczonej grubości warstw podłogowych, najlepiej użyć polistyrenu ekstrudowanego (XPS), który jednocześnie charakteryzuje się znikomą nasiąkliwością, co ma istotne znaczenie przy kontakcie z gruntem.
Ponadto, XPS jest znacznie bardziej wytrzymały mechanicznie od zwykłego styropianu. Dzięki temu będzie bardzo nieznacznie uginał się pod wpływem obciążeń związanych z użytkowaniem podłogi. To duża zaleta, bo brakuje miejsca na wykonanie standardowej wylewki podłogowej na izolacji. Taka wylewka ma zwykle ok. 4 cm grubości.
Jako podłoże pod pokrycie podłogowe, najlepiej wykorzystać płyty gipsowo-włóknowe, charakteryzujące się dużą sztywnością już przy grubości 2,5 cm. Ich krawędzie są frezowane schodkowo, płyty łączy się na zakład, wzmacniając połączenie klejem i wkrętami. Dzięki temu uzyskuje się stabilne połączenie między płytami i możliwość dowolnego wykończenia powierzchni.
Alternatywą są płyty OSB lub MFP. Najlepiej ułożyć je dwuwarstwowo, z przesunięciem styków i połączyć wkrętami. W obu rozwiązaniach, należy pod płytami ułożyć folię przeciwilgociową, szczelnie pokrywającą całą powierzchnię i wywiniętą na ściany.
Redakcja BD
fot. otwierająca: Knauf
16
