Od trwałości po estetykę, od łatwości w konserwacji po zgodność z zielonym otoczeniem – drewniane podesty to temat, który rozpala wyobraźnię i inspiruje do stworzenia unikalnych przestrzeni. Czy warto zatem inwestować w droższe, ale bardziej wytrzymałe gatunki drewna?
A może kluczowym kryterium jest łatwość pielęgnacji i naturalny wygląd, który z biegiem czasu nabiera jedynie większego uroku? Odpowiedzi na te pytania, wraz z przewodnikiem po rodzajach drewna, ich zaletach i potencjalnych wadach, znajdą Państwo w naszym artykule.
Krajowe, egzotyczne, a może w wersji termo?
Nie ma co ukrywać, miłośnicy drewna nie skuszą się na żaden inny wyrób - kompozyt, kostki, płyty betonowe, elementy wycięte z kamienia. Kochają je za wyjątkowy wygląd, fakturę, łatwość wkomponowania w zieleń i dopasowania do stylu architektury domu (często stosuje się na elewacji oblicówki drewniane), ogólną dostępność, poza tym za to, że pod wpływem słońca staje się ono ciepłe, ale nie gorące.
Drewno jest przyjemne w dotyku, natomiast te inne, wyżej wymienione materiały, w trakcie upału bardzo się nagrzewają, trudno się zatem po nich chodzi. Co istotne - obecnie zwolennicy drewna już nie są zmuszeni do korzystania tylko z gatunków krajowych, które trzeba regularnie konserwować. Producenci oferują bowiem bardziej trwałe i wytrzymałe deski tarasowe poddane obróbce termicznej w temperaturze 150-260°C.
Te wykonane z termojesionu, termomodrzewia itp. charakteryzują się zwiększoną odpornością na niesprzyjające czynniki otoczenia, niską nasiąkliwością. Pod względem trwałości oraz odporności mechanicznej i biologicznej zbliżają się do wyrobów z egzotycznych gatunków drewna.
Nie trzeba ich zatem impregnować, np. środkami grzybobójczymi. Ewentualnie nasącza się je specjalnym olejem, w celu utrzymania świeżego wyglądu, gdyż szybko się patynują (czyli szarzeją), jednak niektórzy użytkownicy bardziej cenią właśnie ten odcień. Takie elementy są, niestety, podatne na pękanie, dlatego zaleca się ostrożność, np. przy przesuwaniu mebli tarasowych. Z tego samego powodu nie wykonuje się z termodrewna elementów konstrukcyjnych (legarów). Wadą jest też wysoka cena.
Wysokie koszty inwestycyjne charakteryzują również tarasy z egzotycznych odmian drewna. Jednak taki budulec ma wiele zalet, które przyczyniają się do jego sporej popularności. Zalicza się do nich wysoką odporność na ścieranie (wyroby nie porysuje naniesiony na butach piasek), uszkodzenia mechaniczne, korozję biologiczną.
Wysoka trwałość wynika z zawartości w drewnie dużej ilości substancji oleistych (dlatego nie chłonie ono wody, impregnacja nie jest konieczna). Najbardziej odporne i trwałe są tek, bangkirai, tatajuba, ipe, badi, cumaru, modrzew syberyjski. Trudno nie wspomnieć o oryginalnym i odmiennym wyglądzie poszczególnych „egzotyków” - różnią się one między sobą układem słoi, kolorystyką, nie tylko właściwościami technicznymi.
Nie ma żadnej wątpliwości, że drewno rodzime, oferowane w wersji klasycznej, jest najtańsze. Najbardziej przystępny cenowo jest podest wykonany z desek sosnowych, droższy i bardziej trwały - z desek modrzewiowych, dębowych, bądź wyciętych z robinii akacjowej.
Do zastosowania na zewnątrz przeznacza się, oczywiście, elementy zaimpregnowane (najlepiej ciśnieniowo). Po ułożeniu, deski należy nasączyć olejem, niektórzy użytkownicy wolą je pomalować zabarwioną bejcą (np. w kolorze harmonizującym z elewacją, dachem, małą architektura ogrodową). Zaleca się regularne przeprowadzanie konserwacji, co bywa uciążliwe.
Deski gładkie albo ryflowane
Dawniej stosowano na tarasach elementy bez podłużnych rowków. Obecnie dużą popularnością cieszą się wersje z takim właśnie wykończeniem. To dlatego, że tego rodzaju obróbka zapobiega paczeniu się desek (może być jedno- lub dwustronna).
Poza tym po takim zabiegu powierzchnia tarasu jest mniej śliska, np. po deszczu. Tu jednak uwaga - jak łatwo się domyślić, w zagłębieniach zbiera się piasek, brud, wilgoć. Z tego powodu niektórzy użytkownicy wolą jednak wersję gładką desek. Inny to taki, że można je wielokrotnie odnawiać przez zeszlifowanie, a następnie zaaplikowanie oleju, bądź farby, bejcy (transparentnej lub fabrycznie zabarwionej).
Jak zbudować drewniany taras? Dowiedz się ➡️ Drewniany taras na gruncie - krok po kroku
Redakcja BD
fot. otwierająca: DLH
Skomentuj
