Konstrukcja nośna szkieletowej ścianki działowej składa się z profili stalowych ocynkowanych lub – rzadziej – z drewnianych słupków i podłużnic. Ścianki te należą do najlżejszych (1 m2 przegrody grubości 7,5 cm waży ok. 26 kg), co pozwala montować je praktycznie w dowolnym miejscu.
Nie jest konieczne sprawdzanie nośności stropów. Poszyciem szkieletu są płyty gipsowo-kartonowe lub gipsowo-włóknowe mocowane do profili nośnych wkrętami. Standardowy szkielet składa się z systemowych profili słupkowych, rozmieszczonych co 60 cm oraz profili w kształcie litery U, mocowanych do podłogi i sufitu. W miejscach osadzenia drzwi oraz tam, gdzie będą mocowane ciężkie przedmioty, umieszcza się dodatkowe profile wzmacniające.
W łazienkach, do zamontowania bidetów, sedesów wiszących oraz umywalek, wewnątrz ścianki szkieletowej montowane są specjalne stelaże nośne. Jeśli ściance działowej stawiane są szczególne wymagania (np. podwyższonej dźwiękochłonności czy odporności ogniowej), wykonuje się poszycie z dwóch warstw płyt oraz zwiększa się szerokość profili (do 75 lub 100 mm).
|
| (fot. Rigips) |
Mimo małej masy ścianki szkieletowe dobrze tłumią dźwięki. Po wypełnieniu przestrzeni między profilami wełną mineralną wskaźnik izolacyjności akustycznej wynosi 38 dB, co jest wartością wystarczającą dla przegród np. między pokojami mieszkalnymi.
Zaletą technologii szkieletowej jest również ograniczenie do minimum robót mokrych i możliwość niemal natychmiastowego malowania czy tapetowania ścianki. Przy zachowaniu reżimu technologicznego powierzchnie są bardzo równe, gładkie i można je wykończyć dowolnie. Ścianki szkieletowe również ułatwiają i zmniejszają koszt prowadzenia instalacji elektrycznej, centralnego ogrzewania i innych, gdyż nie wykonuje się bruzd instalacyjnych.
Mimo tych zalet w budynkach murowanych ścianki te stawiane są głównie w czasie remontu lub modernizacji pomieszczeń oraz przy zabudowie poddaszy. Jest to spowodowane ich niską odpornością na uszkodzenia mechaniczne oraz ograniczonymi możliwościami zawieszania ciężkich przedmiotów. Należy też liczyć się z powstawaniem rys w miejscach łączenia płyt, zwłaszcza gdy w pomieszczeniach występują duże wahania wilgotności powietrza.
Skomentuj
