Ściany domu to nie tylko zewnętrzna osłona, ale też wewnętrzne przegrody wyznaczające konstrukcyjny i funkcjonalny schemat budynku. Wszystkie powinny mieć parametry odpowiednie do swojego przeznaczenia. Z czego najlepiej je zbudować?
Bloczki z betonu komórkowego to zdrowy i nie stwarzający problemów użytkowych materiał na ściany domu. Poszczególne bloczki różnią się jednak między sobą szerokością, wyprofilowaniem powierzchni i gęstością, która determinuje ich wiodące parametry. Jakie bloczki wybrać, żeby sprawnie przejść przez proces budowy, a finalnie uzyskać optymalne walory użytkowe dla każdej z przegród zewnętrznych i wewnętrznych budynku?
W naszym klimacie najpopularniejszą technologią są ściany dwuwarstwowe, z ociepleniem z wełny mineralnej lub styropianu. Termoizolacja zapewnia wówczas odpowiednie parametry cieplne, a warstwa murowa pełni przede wszystkim funkcję nośną, choć oczywiście również ma znaczenie dla przenikalności cieplnej kompletnej przegrody. Im mur będzie cieplejszy, tym całkowity współczynnik U ocieplonej ściany będzie niższy. Beton komórkowy to najcieplejszy materiał murowy, dlatego wymurowane z niego ściany z założenia mają bardzo dobre parametry termiczne i często wymagają cieńszej niż inne technologie warstwy ocieplenia (dla osiągnięcia wymaganego przez normę U = 0,20 W/(m²K), a nawet niższego, większości ścian z betonu komórkowego wystarcza 10-12 cm styropianu).
Wybierając konkretne bloczki, powinniśmy kierować się przede wszystkim grubością muru, która określa szerokość elementów. W przeważającej większości projektów na ściany dwuwarstwowe wybiera się bloczki z betonu komórkowego SOLBET Optimal o szerokości 24 cm, rzadziej 30 cm. Odrębną kwestią jest odmiana, czyli klasa wytrzymałości bloczków na ściskanie. Na ściany z ociepleniem najczęściej wybiera się bloczki SOLBET odmiany 500 lub 600. Im wyższa klasa, tym bloczki są mocniejsze, dlatego wykonawcy często wolą odmianę 600, bo jest odporniejsza na uszkodzenia. Odmiana 500 jest za to nieco "cieplejsza".
Jeszcze jednym ważnym aspektem jest budowa bloczków, a konkretnie wyprofilowanie ich powierzchni bocznych. Ściany zewnętrzne można murować bez wypełniania zaprawą spoin pionowych, w systemie pióro-wpust - do tego służą bloczki SOLBET typu P+W - albo w systemie wpust-wpust, z bloczków SOLBET typu W, wówczas w spoinach pionowych (po obu stronach wpustu) umieszcza się zaprawę. W obu przypadkach zaleca się wznosić ściany przy użyciu zaprawy cienkowarstwowej (np. SOLBET zaprawa do cienkich spoin do betonu komórkowego 0.6).
Projektanci i inwestorzy, którzy zdecydują się na ściany jednowarstwowe w systemie SOLBET, mają wybór narzucony z automatu: bloczki SOLBET Ideal o szerokości 42 cm. Ich współczynnik przewodzenia ciepła λ = 0,08 W/(mK), a U wymurowanej z nich ściany wynosi 0,20 W/(m²K). Bloczki są wykonane w najwyższej kategorii wymiarowej TLMB i mają boczne powierzchnie wyprofilowane w pióra i wpusty. System murowania bez wypełniania spoin pionowych zaprawą zapewnia najlepsze parametry cieplne, brak mostków termicznych i gładką, łatwą do otynkowania powierzchnię licową ściany.
Zazwyczaj na wewnętrzne ściany nośne wybiera się te same bloczki, co na ściany zewnętrzne. Wyjątkiem jest projekt domu w technologii ścian jednowarstwowych, bo użycie w ścianach wewnętrznych szerokich i bardzo ciepłych bloczków nie miałoby racjonalnego uzasadnienia. W takim przypadku na ściany wewnętrzne wybiera się najczęściej bloczki o szerokości 18 lub 24 cm, najczęściej odmiany 600. Zawsze jest to wskazane w projekcie i na własną rękę nie należy tego zmieniać, bo wewnętrzne ściany nośne, podobnie jak zewnętrzne, biorą udział w przenoszeniu obciążeń konstrukcyjnych.
Działówki oddzielają poszczególne pomieszczenia, dlatego dobrze jest wymurować je z bloczków o większej gęstości, np. SOLBET odmiany 700, dzięki czemu zapewnimy ścianom korzystniejsze parametry akustyczne. Z tego samego powodu ściany działowe powinno się murować z wypełnieniem zarówno spoin poziomych, jak i pionowych, a więc z bloczków o powierzchniach bocznych gładkich (typu N), typu W lub typu Z (z zamkiem). Aby niepotrzebnie nie zabierać miejsca w pomieszczeniach, działówki projektuje się jako wąskie, a co za tym idzie dość wiotkie. Ze względu na wymaganą stateczność i na ryzyko miejscowego pocieniania ścian bruzdami instalacyjnymi, zaleca się używać bloczków nie węższych niż 12 cm. Ściany działowe należy też kotwić mechanicznie do przyległych ścian nośnych.
Półki kuchenne i łazienkowe, obudowa wanny, prysznica, kominka, przepierzenie w salonie - wszystkie tego rodzaju konstrukcje można z łatwością wykonać z betonu komórkowego. Najczęściej wykorzystuje się do tego płytki, które mają 6 lub 8 cm, albo bloczki odmiany 600 o szerokości 10 cm, o powierzchniach gładkich. Po wymurowaniu zabudowy można przez szlifowanie nadać jej obły kształt albo wyżłobić w niej np. dekoracyjne gzymsy. Za wprowadzeniem betonu komórkowego do wnętrz przemawia przede wszystkim lekkość elementów, pozwalająca stawiać ściany i zabudowy bezpośrednio na stropie bez jego wzmacniania. Nie bez znaczenia jest też jednorodność struktury, ułatwiająca kreatywną obróbkę, oraz odporność na pleśnie i grzyby.
Pamiętajmy, że ściany to nie tylko bloczki. Do ich wymurowania potrzebna jest zaprawa - najlepiej, jeśli będzie to systemowa zaprawa do cienkich spoin do betonu komórkowego. Przydadzą się też elementy uzupełniające, takie jak gotowe zbrojone nadproża, kształtki U czy płytki. Podczas prac wykończeniowych nie obędzie się też bez zapraw tynkarskich i preparatów gruntujących. Najlepsze efekty uzyskamy stosując produkty przeznaczone specjalnie do betonu komórkowego, bo gwarantują one kompatybilność wszystkich połaczeń i warstw. SOLBET ma w swojej ofercie kompletną chemię budowlaną potrzebną do poprawnego wykonania wszelkiego rodzaju ścian w domu.
Tekst: Karolina Matysiak-Rakoczy
Skomentuj
