Jak sprawić, żeby ogrzewanie podłogowe było skuteczne?

Szybki postęp techniki budowlanej i nowe, inteligentne rozwiązania sprawiają, że oczekiwania wobec komfortu cały czas rosną. Ogrzewanie podłogowe w na pewno spełnia te potrzeby, gdyż jest bezobsługowe, prawie nie wymaga konserwacji i daje dużą swobodę projektowania wnętrz.

Zapewniają przede wszystkim wysoki komfort cieplny przy niższym wydatku energii niż tradycyjne grzejniki.

Planując taką instalację, należy uwzględnić nie tylko strefy grzewcze, urządzenia i elementy sterowania, ale również wylewki i termoizolację podłogi, stanowiące podstawę efektywnego ogrzewania podłogowego.

Oddawanie ciepła

O tym, ogrzewanie podłogowe jest efektywne, decyduje w dużej mierze rodzaj wylewki przykrywającej rury grzewcze. Dobrze dobrana nie zatrzymuje ciepła, ale przewodzi je i oddaje do pomieszczenia. Dzięki temu podłoga szybko się nagrzewa, bądź schładza, co umożliwia elastyczne regulowanie temperatury w pomieszczeniu krótkimi sesjami dogrzewania wtedy, kiedy jest konieczność.

Ważna jest więc grubość wylewki - każdy dodatkowy centymetr obniża sprawność systemu grzewczego i podnosi wydatek energii potrzebnej do uzyskania wymaganej temperatury. Optymalnym rozwiązaniem jest anhydrytowa wylewka samopoziomująca, skracająca czas ogrzewania o połowę w porównaniu do cementowych podkładów. Wylewka powinna przykrywać rury grzewcze na minimalną wysokość 3,5 cm. Lekka warstwa anhydrytu o niewielkim współczynniku oporu przewodzenia ciepła pozwala nagrzać podłogę do optymalnego poziomu 29°C w pół godziny.

Alternatywnym rozwiązaniem jest jastrych. Ze względu na swoją porowatą strukturę dość słabo przewodzi ciepło, dlatego musi być dogęszczony. Grubość wylewki dobiera się tak, aby zakrywała rury na na wysokość około 4,2 – 4,5 cm. Cieńsza warstwa sprawi, że podkład będzie pękał i się kruszył. Czas nagrzewania podłogi wykonanej z jastrychu do 29°C jest dłuższy niż w przypadku anhydrytowej i wynosi 1,5 godziny.

Zapobiec stratom ciepła

Układana nad rurami wylewka ma za zadanie przewodzić jak najwięcej energii cieplnej, a warstwa izolacji powinna ją efektywnie zatrzymywać i odbijać w stronę pomieszczenia. Grubość oraz współczynnik przewodzenia ciepła termoizolacji dobiera się do miejsca montażu instalacji i projektowanej charakterystyki energetycznej budynku.

Minimalne wymagania w tym zakresie określa europejska norma PN-EN 1264 "Instalacje wodne grzewcze i chłodzące płaszczyznowe". Zgodnie z nią termoizolację podłogi na gruncie dobiera się tak, aby wartość oporu całej przegrody wyniosła R=1,25 m2K/W. Najczęściej zalecane jest jednak stosowanie jak najgrubszego ocieplenia, minimum 20 cm styropianu układanego w dwóch warstwach.

Jako warstwę spodnią najlepiej zastosować płyty podłogowe EPS odporne na obciążenia mechaniczne,  z domieszką grafitu o współczynniku przewodzenia ciepła 0,031 W/mK, jak np. Knauf Therm Expert Dach/Podłoga EPS 80 λ 31. Zapewnią dobrą ochronę już przy niewielkich grubościach, dlatego można je zastosować wtedy, gdy nie ma możliwości podwyższenia poziomu podłogi.

Natomiast zewnętrzną warstwę montażową pomogą stworzyć płyty Knauf Therm Expert Floor Heating o grubości 20 lub 30 mm. Ich specjalna struktura umożliwia mocowanie rur na zatrzask bez dodatkowych akcesoriów. Materiał o gęstości 28 kg/m3 jest odporny na naprężenia ściskające na poziomie CS (10) = 200 kPa oraz na zginanie BS na poziomie 250 kPa. Dzięki bardzo dobremu współczynnikowi przewodzenia ciepła 0,033 W/mK płyty ograniczą straty ciepła w kierunku dolnym.

Norma PN-EN 1264 zawiera także wymagania dotyczące izolacyjności termicznej stropów międzykondygnacyjnych. Nie powodują one strat ciepła do otoczenia zewnętrznego, ale muszą zatrzymywać je w ogrzewanym pomieszczeniu. Minimalna wartość oporu cieplnego takich przegród wynosi zaledwie 0,75 m2K/W, więc wystarczającym rozwiązaniem będzie pojedyncza warstwa termoizolacji ułożona z płyt Knauf Therm Expert Floor Heating.