Instalacja z miedzi czy tworzywa sztucznego?

Rury z tworzyw sztucznych – na rynku jest wielka różnorodność tworzyw, różniących się zarówno własnościami, sposobem montażu, jak i ceną. Materiał ten jest bardzo odporny na korozję, ma małe opory przepływu i słabo przewodzi ciepło. Poza tym jest lekki i dobrze tłumi drgania.

Niestety nie jest odporny na działanie wysokiej i niskiej temperatury – im wyższa jest temperatura pracy rur, tym szybciej ulegną zniszczeniu. Warto też dobrze wybrać materiał na instalację w pomieszczeniach, które zimą są tylko trochę dogrzewane (np. piwnica lub garaż). Maksymalna i minimalna temperatura pracy zależy od rodzaju tworzywa.

W instalacjach ciepłej i zimnej wody stosuje się rury z polietylenu sieciowanego (PE-X), z polibutylenu (PB), z polipropylenu (PP) i z PP z wkładką aluminiową, z chlorowanego polichlorku winylu (PVC-C) i rury wielowarstwowe (typu PE-X/Al/PE-X). W zależności od rodzaju materiału łączy się je przez zgrzewanie, klejenie lub za pomocą łączników.

Najłatwiejsze w montażu są rury wielowarstwowe PE-X/Al/PE-X – łączy się je za pomocą złączek zaciskowych, a dzięki temu, że są bardzo elastyczne, zmniejszamy ilość potrzebnych złączek i kolanek.Popularnym rozwiązaniem są też rury z PP-3 z wkładką aluminiową, ale ich montaż wymaga fachowca i specjalistycznego sprzętu, a ponieważ rury są sztywne, użyjemy dużo drogich kształtek.

Warto przeprowadzić kalkulację łączną materiałów i robocizny, zanim dokonamy wyboru.

Rury miedziane – są wybierane przede wszystkim przez przeciwników plastiku. Jednak mają też zalety ważne dla wszystkich: są odporne na wysoką temperaturę i korozję i są łatwe w montażu. Mają gładkie ścianki wewnętrzne, dzięki czemu nie zarastają osadami, działają na wodę bakteriostatycznie i bakteriobójczo.

Są produkowane jako miękkie i półtwarde – łączone poprzez lutowanie albo jako twarde – łączone metodą spawania. Do popularnego prowadzenia rur w szlichcie podłogowej stosuje się zazwyczaj łatwe do gięcia rury miękkie i półtwarde, rury twarde najczęściej montuje w kotłowni. Jedynym ograniczeniem w stosowaniu rur miedzianych jest woda kwaśna – wtedy należy wybrać rury miedziane cynowane od wewnątrz.

Ponieważ miedź dobrze przewodzi ciepło, wymagają stosowania dodatkowo otulin izolacyjnych. Rury miedziane i z tworzyw sztucznych mają jedną wspólną wadę: wydłużają się pod wpływem temperatury wody, która nimi płynie.

Szczególnie dotyczy to tworzyw sztucznych (średnio wydłużają się 10 razy bardziej niż miedź), dlatego do ciepłej wody przeznaczone są rury z wkładką metalową, która ogranicza ich wydłużalność. Zjawisku wydłużania się rur przeciwdziała się stosując m.in. rury osłonowe (peszle), zakrzywianie trasy rur i specjalne obejmy do rur. Takie rozwiązania zazwyczaj w domach jednorodzinnych wystarczają.

opracowanie: redakcja IRBJ
zdjęcia: Pipelife