Solidna podstawa - czyli jaki powinien być strop?

• wytrzymałość – to kluczowy parametr, wziąwszy pod uwagę, że przegroda dzieląca kondygnacje musi przenosić znaczne obciążenia. Przyjmuje się, że samo typowe obciążenie użytkowe (ludzie, sprzęty) to 1,5 kN/m², czyli około 150 kg/m². Strop powinien być też sztywny – nadmierne ugięcie będzie skutkowało skrzypieniem podłogi i pękaniem tynku na sufi cie dolnej kondygnacji.
  
  Systemy stosowane w budownictwie jednorodzinnym mają zazwyczaj rozpiętość do 7 m. Zastosowanie stropu prefabrykowanego pozwala zwiększyć ten parametr dwukrotnie. Dzięki temu uzyskamy pomieszczenia o dużej powierzchni, bez konieczności ustawiania słupów i podciągów. Uwaga! Im większa jest odległość pomiędzy podporami, tym wykonanie stropu jest trudniejsze i droższe;
  
  
• zdolność tłumienia hałasu – ma bardzo duże znaczenie z punktu widzenia komfortu użytkowania. Chodzi zarówno o dźwięki uderzeniowe, np. odgłos kroków czy przesuwanego krzesła, jak i powietrzne – rozmowa czy muzyka. Ta cecha jest ważna w odniesieniu do stropów dzielących kondygnacje mieszkalne. W przypadku przegród nad piwnicą oraz pod poddaszem użytkowym cecha ta ma drugorzędne znaczenie. Zdolność tłumienia hałasu jest związana z masą powierzchniową stropu.
  
  Najlepsze właściwości akustyczne wykazują stropy ciężkie – monolityczne żelbetowe bądź prefabrykowane z płyt kanałowych. Jednak w praktyce zasadnicze znaczenie ma wykonanie tzw. podłogi pływającej;
  
  
•  termoizolacyjność – strop to z reguły przegroda wewnętrzna, dzieląca pomieszczenia, w których nie występują duże różnice temperatury. Wyjątkiem są stropodachy i konstrukcje oddzielające piwnicę lub poddasze nieużytkowe. W takich przypadkach strop powinien być odpowiednio ocieplony. W przeciwnym razie z pomieszczeń mieszkalnych będzie uciekać bardzo dużo ciepła. Stropy żelbetowe ociepla się na różne sposoby. Najprostszy polega na ułożeniu termoizolacji bezpośrednio na konstrukcji i wykonaniu na niej wylewki podłogowej. W innym wariancie montuje się podłogę na legarach, pomiędzy którymi umieszcza się wełnę mineralną.
  
  Dodatkowo można też wykonać ocieplony sufit podwieszany lub przykleić izolację od spodu stropu. Łatwiejszy do ocieplenia jest strop drewniany – tu izolację z wełny umieszcza się między belkami stropowymi. Aby pogrubić ocieplenie, należy zwiększyć przekrój stropu, układając drewniane legary poprzecznie do belek i dopiero na nich wykonać podłogę;
  
  
• łatwość montażu – w niektórych systemach elementy potrzebne do wykonania poziomej przegrody są duże i ciężkie, dlatego montaż może wymagać użycia dźwigu. Dotyczy to większości stropów prefabrykowanych, które dostarcza się gotowe na plac budowy. Nie jest to więc wybór dla właścicieli niewielkich posesji, na które nie da się wjechać ciężkim sprzętem. Dźwig nie jest potrzebny w przypadku stropów gęstożebrowych, ale je z kolei trzeba podeprzeć do czasu osiągnięcia przez strop pełnej wytrzymałości.
  
  Czasochłonny montaż charakteryzuje stropy monolityczne, które wymagają wykonania deskowania i stemplowania. Inaczej jest z przegrodami drewnianymi. Niezbędne do ich wzniesienia materiały są lekkie, dlatego prace trwają krótko i nie są uciążliwe;
  
  
• ochrona przed ogniem i dymem – to bardzo ważne w przypadku pożaru na sąsiednich kondygnacjach. Przepisy dla domów jednorodzinnych nie są zbyt wymagające, ponieważ przyjmuje się, że ewakuacja ludzi z takiego budynku zajmie co najwyżej minuty. Jednak dla prowadzenia skutecznej akcji przeciwpożarowej, ewentualnie ratowania mienia warto, aby odporność ogniowa stropów była jak największa (REI 120).

źródło i zdjęcia: Uciechowski Z.P.H.U. Sp.j.