Jakie są rodzaje tynków cienkowarstwowych?

• mineralne – zawierają spoiwo cementowe lub cementowo-polimerowe. Sprzedawane są w postaci suchej, w 25 kg workach. Trwałość barw tynków – zwłaszcza o intensywnych kolorach – nie jest duża i najczęściej wykonuje się je w białym lub szarym kolorze i maluje trwalszymi farbami elewacyjnymi. Są paroprzepuszczalne i z tego względu są zalecane do tynkowania ścian ocieplonych wełną mineralną. Są też najtańsze;
• akrylowe – na bazie dyspersyjnych żywic polimerowych charakteryzują się dużą elastycznością ale słabą przepuszczalnością pary wodnej. Dlatego nie stosuje się ich na ocieplenia z wełny mineralnej. Można je trwale barwić nawet na nasycone kolory. Sprzedawane są najczęściej w postaci gotowej do użycia masy w plastikowych 25 kg wiadrach. Ściany pokryte takim tynkiem można czyścić wodą pod ciśnieniem z dodatkiem detergentów, a także odnawiać farbami fasadowymi;
•  silikonowe – są zalecane na elewacje budynków narażonych na intensywne zabrudzenie, budowanych w rejonach przemysłowych, w pobliżu dróg o dużym natężeniu ruchu. Dzięki własnościom hydrofobowym powierzchnia tynku nie przyciąga cząsteczek wody, utrudnia osadzanie się brudu, a opady deszczu powodują samooczyszczenie się elewacji. Są paroprzepuszczalne. Niestety takie tynki są najdroższe;
•  silikatowe (krzemianowe) – są paroprzepuszczalne i szczególnie odporne na grzyby i porosty. Mają jednak największe wymagania odnośnie temperatury i wilgotności w trakcie nakładania oraz w ciągu kilku pierwszych dni po wykonaniu;
•  silikonowo-silikatowe – łączące w sobie cechy obu tych rodzajów tynków. Są trwałe i odporne na zabrudzenia, a przy tym tańsze od silikonowych.

źródło i zdjęcia: Foveo Tech