Wilgoć, glony, promienie UV. Jak radzić sobie z naturalnymi wrogami drewna?

Promienie UV

Słońce wywiera wpływ na powierzchnię drewna nie tylko poprzez zawartą w jego promieniach energię cieplną, lecz także poprzez zajmujący drugi skraj widma ultrafiolet, który wnika w głąb struktury drewna. W połączeniu z opadami promieniowanie jest w stanie w ciągu kilku tygodni lub miesięcy zmienić kolor niezabezpieczonego drewna: stanie się ono srebrnoszare, a na powierzchni pojawią się stojące pionowo drobne włókna. Samo drewno stanie się zaś mniej wytrzymałe. Niepożądanej zazwyczaj zmianie zabarwienia i wyglądu powierzchni można przeciwdziałać poprzez zastosowanie pigmentowanych powłok ochronnych.

Glony

Szczególnie w rejonach zalesionych lub silnie zadrzewionych te niższe organizmy odpowiedzialne są za zielenienie i optyczną degradację drewna stosowanego na zewnątrz. HK-Lasur oraz Holzschutz-Creme mają charakter glonobójczy i zapobiegają przedwczesnemu zazielenieniu.

Wilgoć

Stosowane na otwartej przestrzeni drewno narażone jest na stałe oddziaływanie wilgoci: deszcz, rosa, kondensat itd. podnoszą zawartość wilgoci, procesy parowania obniżają ją. Rezultat: rysy na powierzchni. Wnikająca tą drogą lub drogą dyfuzji wilgoć musi móc drewno opuścić, w innym bowiem wypadku nastąpi "zator" wilgoci pod powierzchnią drewna, co stanowi pożywkę zarówno dla sinizny, jak i dla grzybów niszczących drewno. Dlatego ważny jest dobór właściwego środka ochronnego dla danego elementu budowlanego.

W przypadku okien i drzwi szczególne znaczenie ma tak zwane "trzymanie wymiaru" przez element budowlany. Dlatego tutaj stosowane są lazury grubowarstwowe. Wykonana z nich powłoka zapobiega wnikaniu wilgoci, dzięki czemu element budowlany nie traci swoich pierwotnych kształtów wskutek ciągłego pęcznienia i kurczenia się, co mogłoby min. spowodować trudności lub wręcz uniemożliwić jego otwarcie lub zamknięcie.

W przypadku elementów budowlanych niezachowujących wymiaru, jak np. deskowania i płoty, wnikaniu wilgoci przez poprzeczne przekroje drewna lub z powodu powstających w drewnie rys nie da się nigdy całkowicie zapobiec. Dlatego w tym przypadku istotne jest stosowanie tak zwanych lazur cienkowarstwowych, aby drewno mogło "oddychać", a wilgoć mogła opuścić drewno.

Sinizna

Sinizna zaliczana jest do grzybów przebarwiających drewno. Swoją obecność manifestuje poprzez czarno-niebieskawe zabarwienie. Sinizna jako taka nie niszczy drewna, lecz tylko zmienia niekorzystnie jego wygląd. Stanowi jednak rodzaj "konia trojańskiego", ponieważ perforuje ściany komórek drewna, zwiększając jego kapilarność i tym samym przygotowując drogę niszczącej je zgniliźnie.

Zgnilizna

Zgnilizna to najgroźniejszy rodzaj grzybów niszczących drewno, niszczy bowiem jego strukturę. Drewno traci stabilność i murszeje.

Owady niszczące drewno

Obok przebarwiających i niszczących drewno grzybów drewno lubią także szkodniki ze świata fauny. Na przykład najniebezpieczniejszym owadem niszczącym drewno w strefach klimatu łagodnego jest kołatek, atakujący przede wszystkim drewno drzew iglastych. Owad ten składa jaja w rysach drewna, a larwy żerują najchętniej w jego zewnętrznych warstwach. Także w przypadku innych szkodników proces niszczenia drewna przebiega według podobnego schematu: jajo jest składane wewnątrz lub na powierzchni drewna. Z jaja wykluwa się larwa - właściwy niszczyciel drewna.

źródło i zdjęcia: Remmers