Wyjątkowa trwałość i estetyka konstrukcji klinkierowych jest możliwa do uzyskania jedynie w przypadku prawidłowego wykonawstwa oraz stosowania specjalnych materiałów (zapraw, spoin, klejów, impregnatów) dedykowanych do klinkieru.
Szczególnie częstym problemem są białe naloty, tj. wykwity solne pokrywające ściany, mury, elewacje, ogrodzenia i słupki wykonane z klinkieru. Początkowo niewielkie, z upływem czasu przekształcają się w zacieki, które pokrywają coraz większą powierzchnię cegieł i spoin.
Wykwity te nie tylko szpecą ściany, mury czy słupki ogrodzeniowe, lecz mogą prowadzić do uszkodzeń mechanicznych spoin, a z czasem także cegieł. Wynika to ze wzrostu objętości, a tym samym bardzo dużego ciśnienia, krystalizujących soli tworzących wykwity i naloty, znacznie przewyższającego wytrzymałość mechaniczną spoin oraz klinkierowych elementów murowych i okładzinowych.
Istnieje wiele przyczyn powstawania wykwitów solnych i zacieków. Związki tworzące wykwity mogą pochodzić z:
- niewłaściwych zapraw cementowych i betonu,
- cegieł i kształtek klinkierowych wykonanych z zanieczyszczonych surowców,
- gruntu, na którym posadowiona jest konstrukcja,
- stosowanych środków czyszczących,
- stosowanych środków do nawożenia gleby,
- opadów atmosferycznych (deszcz, zalegający śnieg).
Do ich powstawania przyczynia się również zawilgocenie elementów budowlanych.
Główną przyczyną tworzenia się wykwitów na powierzchni konstrukcji wykonanych z klinkieru jest proces kapilarnej migracji roztworów soli. Pory kapilarne to rurkowate kanaliki o średnicy od kilkudziesięciu nanometrów do kilkudziesięciu mikrometrów tworzące w matrycy cementowej system połączony. Ich specyficzny kształt sprawia, że mogą zasysać roztwory soli, które migrując ku powierzchni są źródłem wykwitów.
Wykwity solne mogą występować w postaci węglanu wapnia (CaCO3) utworzonego w wyniku karbonatyzacji wodorotlenku wapnia Ca(OH)2 pochodzącego z hydratacji cementu, głównego składnika zapraw. Węglan wapnia (CaCO3) jest związkiem o małej rozpuszczalności w wodzie i dlatego łatwo krystalizuje na powierzchni spoin i elementów klinkierowych. Z tego samego powodu trudno go z tej powierzchni usunąć.
Wykwity solne pochodzące z gruntu i opadów atmosferycznych stanowią z reguły łatwiejsze do usunięcia siarczany, chlorki i azotany (np. NaCl, Na2SO4, K2SO4, Na2SO4•10H2O, K2SO4, MgSO4•7H2O, MgNO3, KNO3, NaNO3).
Aby uniknąć niszczącej konstrukcję migracji soli i nieestetycznych wykwitów należy stosować do murowania produkty zawierające nanododatki, które skutecznie ją blokują.
Ta innowacyjna technologia zastosowana w produktach marki ALPOL, dedykowana do klinkieru, została opatentowana obejmując swoim zasięgiem Unię Europejską.
Instrukcja nanosystemu do klinkieru zawiera zalecenia dotyczące wykonywania konstrukcji budowlanych: ogrodzeń (rys. 1), murów, ścian oporowych (np. wjazdów do garaży umiejscowionych poniżej poziomu terenu) (rys. 2), ścian budynków, kominów, elewacji, cokołów, okładzin z płytek itp. z zastosowaniem wyrobów klinkierowych, takich jak np.:
- cegły (pełne, drążone lub szczelinowe),
- płytki i okładziny elewacyjne i podłogowe,
- kształtki (schodowe, parapetowe i okapowe),
- bruk klinkierowy,
- elementy do zastosowań specjalnych (kominowe, drogowe i kanalizacyjne).
Więcej informacji na stronie firmy - link tutaj.
źródło i zdjęcia: Alpol