Kontrłaty mają za zadanie zapewnić odpowiednią wentylację oraz umożliwić spływ ewentualnych skroplin powstałych na spodzie blachy na skutek kondensacji pary wodnej zawartej w powietrzu - mają one szerokość od 30 do 50 mm i grubość 19, 22 lub 25 mm. Są one umieszczane w odstępach - co około 60 cm na dachu deskowanym lub bezpośrednio na krokwiach na dachu bez deskowania (na folii paroprzepuszczalnej).
Łaty są elementem nośnym dla dachówki i powinny mieć wymiary: szerokość 50 mm, a grubość 35 do 40 mm na dachu odeskowanym i 50 mm na dachu nieodeskowanym.
Odstępy pomiędzy łatami wynikają z modułu dachówki (350, 400, 460 mm). Są one przesunięte i uniesione na podkładce dystansowej zgodnie z rysunkiem. W przypadku łączenia arkuszy blach należy uwzględnić przesunięcie łat tak, jak przy łacie startowej (29×41).
Kolejność układania arkuszy ze względu na usytuowanie rowka kapilarnego po lewej stronie odbywa się od prawego dolnego rogu pasami do kalenicy, a następnie dalej w lewo.
Mocowanie za pomocą wkrętów samonawiercających z podkładką ze specjalnej gumy EPDM, odbywa się w najniższym punkcie fali (tam, gdzie blacha dotyka bezpośrednio łaty nośnej).
Wkręcania należy dokonywać używając wiertarki ze sprzęgłem lub wkrętarki, przy pomocy specjalnego klucza (najlepiej magnetycznego). W prawidłowo wkręconej śrubie następuje dociśnięcie podkładki gumowej tak, że wystaje ona nieznacznie spod główki.
Średnie zużycie wkrętów wynosi 7 do 9 szt./m2 w zależności od kształtu dachu. Arkusz musi być przykręcony do rusztu na prawej i dolnej krawędzi - w każdym dnie fali, na kalenicy - w co drugim, a na pozostałej powierzchni - w szachownicę. Chodzenie po blasze należy ograniczyć do niezbędnego minimum, stawiając stopy w miękkim i czystym obuwiu tylko na dnie fali (niezastosowanie się do tych zaleceń grozi uszkodzeniem powierzchni ochronnej lakieru i odkształceniem blachy).
Sposób mocowania blachy do podłoża oraz rozmieszczenie wkrętów: