Domowa kanalizacja bez tajemnic - jak uniknąć błędów podczas montażu?

Domowa kanalizacja bez tajemnic - jak uniknąć błędów podczas montażu?

Instalacja kanalizacyjna w domu to nieodzowny element, który odpowiada za sprawne odprowadzanie ścieków z urządzeń sanitarnych. Niezależnie od sposobu odprowadzania ścieków na zewnątrz, podstawowym składnikiem takiej instalacji są piony kanalizacyjne, do których podłączone są podejścia z poszczególnych urządzeń.

Sposób odprowadzania ścieków nie ma większego wpływu na to, jak wykonana jest domowa instalacja kanalizacyjna.

Jej zasadniczym elementem są piony, do których podłączone są podejścia odprowadzające ścieki z urządzeń sanitarnych. Ponieważ przemieszczają się one w instalacji kanalizacyjnej grawitacyjnie, niezbędne jest zachowanie odpowiednich spadków tych przewodów (około 2 %, czyli 2 cm na 1 m długości rury) w kierunku odpływu.

Podejścia nie powinny być dłuższe niż 3 m, a te od sedesu niż 1 m. W przypadku misek ustępowych czasami trudno jest zachować ten warunek - w takiej sytuacji można zainstalować zestaw rozdrabniająco-przepompowujący, czyli rodzaj pompy z rozdrabniaczem, który jest w stanie wymusić przepływ ścieków na większą odległość, nawet pod górę. Takie urządzenie musi być podłączone do prądu.

Obecnie w kanalizacji stosuje się rury wykonane z tworzyw sztucznych. W porównaniu z powszechnie wykorzystywanymi dawniej elementami z żeliwa lub kamionki są znacznie łatwiejsze w obróbce i lekkie, co ułatwia montaż. Ponadto cechują się dużą trwałością i odpornością na działanie ścieków.

Niestety wyróżniają się też dużą rozszerzalnością cieplną i słabą zdolnością do tłumienia odgłosu spływających ścieków. Dlatego nie należy ich obmurować na sztywno. W miejscach przejść przez ściany i stropy trzeba zakładać odpowiednie mocowania - tuleje o większej średnicy wypełnione elastycznym materiałem, np. wełną mineralną lub pianką.

Rury kanalizacyjne są grubsze od wodociągowych - te odprowadzające ścieki z misek sedesowych mają z reguły 110 mm, natomiast przewody do podłączenia pozostałych sanitariatów 40-50 mm. O ile te drugie można ukryć w bruzdach przykrytych tynkiem, to te grubsze trzeba prowadzić za ekranami maskującymi, w kanałach instalacyjnych, a w domach podpiwniczonych - pod sufitem w piwnicy.

Ważne, by rurociągi miały jak najmniej załamań, bo każda zmiana kierunku wyhamowuje spływ zanieczyszczeń i często w tych miejscach zbierają się osady. Kolana powinny być łagodne - przykładowo te ostre o kącie 90° lepiej zastąpić dwoma kształtkami po 45°. Wszystkie połączenia elementów rurociągu należy wykonać starannie, a docięte końce rur trzeba wygładzić, by nie pozostały na nich zadry, ponieważ na nich najszybciej osadzają się nieczystości.

Dowiedz się więcej o odprowadzaniu ścieków z domu ➡️ Na co zwracać uwagę przy wykonywaniu instalacji kanalizacyjnej w domu?

Redakcja BD
Fot. otwierająca: PIPELIFE

Komentarze

Czytaj tak, jak lubisz
W wersji cyfrowej lub papierowej
Moduł czytaj tak jak lubisz