Przed zaprojektowaniem instalacji wodociągowej trzeba wybrać sposób wytwarzania ciepłej wody użytkowej (c.w.u.). Mamy do wyboru system rozproszony lub system centralny. Na czym polegają?
W systemie rozproszonym zapewniają ją (gazowe lub elektryczne) podgrzewacze pojemnościowe i/lub przepływowe, zamontowane w każdym punkcie poboru (lub obsługujące kilka położonych blisko siebie punktów poboru). Upraszcza to instalację wodociągową (bo rozprowadza się tylko wodę zimną), ale do punktów poboru trzeba doprowadzić gaz (co jest nawet bardziej kłopotliwe niż doprowadzenie wody) albo prąd (przy czym wydajne podgrzewacze elektryczne wymagają przyłącza trójfazowego).
Rozproszone podgrzewanie wody (szczególnie przy użyciu energii elektrycznej) jest kosztowne, dlatego metodę tę stosuje się najczęściej z konieczności (np. w starych budynkach) oraz w domach użytkowanych okazjonalnie (np. letniskowych).
W większości nowych budynków ciepłą wodę przygotowuje się centralnie. W domach małych, gdzie kilka punktów poboru (w kuchni, łazience i toalecie) znajduje się blisko siebie, wytwarza ją najczęściej dwufunkcyjny gazowy kocioł grzewczy (będący w istocie połączeniem kotła i gazowego przepływowego podgrzewacza wody).
W większych, w których odległość punktów poboru ciepłej wody od źródła ciepła przekracza kilka metrów, montuje się zazwyczaj zasobnik ciepłej wody użytkowej, ładowany przez kocioł grzewczy (gazowy, olejowy lub na paliwa stałe). Przewody rozprowadzające ciepłą wodę prowadzi się wtedy równolegle do rur z wodą zimną.
Niemal w każdym przypadku oprócz rur rozprowadzających wodę zimną i ciepłą układa się również przewód powrotny (zwykle o niewielkim przekroju) do zbiornika c.w.u., dzięki któremu ciepła woda może krążyć w tzw. pętli cyrkulacyjnej. Powoduje to, że ciepła woda wypływa z kranu natychmiast po otwarciu kurka (oczywiście w czasie, gdy włączona jest pompa cyrkulacyjna).
Redaktor: Adam Jamiołkowski
Skomentuj
